حامد آئینه وند
احمد زید آبادی برای فعالان سیاسی دست کم بیش از سه دهه است که نامی آشناست اما اشتهار ایشان در افکار عمومی به واسطه رنج هایی است که در جریان انتخابات ۸۸ ریاست جمهوری و حوادث پس از آن متحمل شد. به خاطر مقاومت و رشادتی که به خرج داد از سوی برخی روزنامه نگاران و فعالان دانشجویی به شرف اهل قلم معروف شد و از آنجا که زیر بار اعتراف اجباری نرفت اعتباری ویژه کسب کرد. در سالهای اخیر به ویژه پس از تقویت گفتمان بر اندازی در ایران که محصول ناکامی و نا امیدی از اصلاح جمهوری اسلامی در میان طیف وسیعی از فعالان سیاسی از گرایش های مختلف فکری است و به باور بسیاری ناظران این قطع امید از سال ۹۶ آغاز شده است علاقه مند به اصلاح رژیم شده و با براندازان مرزهای پر رنگی ترسیم کرده است و بسیاری از دوستداران و همراهان خود از جمله نگارنده را به شدت مکدر کرده و بعضا از دست داده است.
مواضع ایشان طی این سالها آب بیشتری به آسیباب رژیم ریخته است تا مخالفان و اگرچه خود را شهروندی معمولی می داند که نظراتش را بیان می‌کند اما خودش به خوبی می داند که اگر در کانالش بنویسد پس از سالها فعالیت سیاسی و روزنامه نگاری به این نتیجه رسیده که جمهوری اسلامی اصلاح پذیر نیست و راهی غیر از براندازی باقی نمانده است براداران به سرعت به سراغش خواهند آمد تا در اوین از وی پذیرایی کنند اما اگر سایر شهروندان معمولی نیز چنین بگویند یا بنویسند لزوما و حتما اتفاقی برایشان نمی‌افتد. بنابراین جایگاهی دارد که اثر گذار است اما متاسفانه از این اثر گذاری در مسیر درستی استفاده نمی‌کند.
من اگرچه نقدهایم به مواضع سیاسی ایشان را به شکل مفصلی در دیداری تصادفی و حضوری در کتابخانه ملی که خانه دوم من تا قبل از ترک کشور بود دوستانه گفتم و از دلخوری و تکدر خاطر بسیاری از روزنامه نگاران و فعالان دانشجویی و سیاسی از ایشان خبر دادم و بنا نداشتم که احمد زید آبادی را به شکل عمومی نقد کنم اما دیگر خونم به جوش آمد وقتی نوشته ای در کانالش درباره جنگ حماس و اسرائیل دیدم با عنوان دنیا همین است که عین آن را می آورم:
«سالها پیش وقتی که تهدیدهای آمریکا و اسرائیل برای حمله به تأسیسات اتمی ایران به اوج خود رسیده بود، از خالد مشعل رئیس وقت دفتر سیاسی حماس پرسیدند که اگر به ایران حمله شود، شما چه می‌کنید؟ مشعل پاسخ داده بود: برایشان دعا می‌کنیم. حالا داستان جور دیگری اتفاق افتاده است. به حماس حمله شده و در ایران برای آنها دعا می‌کنند.»
جناب زید آبادی عزیز یعنی جمهوری اسلامی فقط برای حماس و حزب الله و هم چنین بشار اسد فقط دعا کرده است؟ یعنی حماس و حزب الله و بشار اسد با دعای جمهوری اسلامی زنده اند یا آنگونه که نصرا.. گفت از پوشک تا موشک را از جمهوری اسلامی دریافت می کنند؟ آیا منکرید که قاسم سلیمانی از افغان های پناهنده و جنگ زده تیپ فاطمیون درست کرد تا در کنار مدافعین ایرانی برای بقای بشار اسد جنایت پیشه بجنگند؟ با ذکر لاطائلات خالد مشعل نتیجه گرفتید دنیا همین است که یعنی متحدین به هم پشت و برای هم دعا می‌کنند یا قصد دارید قلب واقعیت و افکار عمومی را منحرف کنید؟ فرض کنیم فرض غلط شما درست است. آیا امریکا هم به اسرائیل پشت کرده است؟ آیا امریکا و اروپا هم به اوکراین در برابر روسیه پشت کردند؟ اینکه ایران خودش را مستقیم وارد معرکه جنگ نکرده آیا معنایش این است که به حماس و حزب الله پشت کرده و فقط به دعا مشغول است؟ یعنی پول و سلاح و تسهیلات مختلف سیاسی و نظامی که از جیب ملت مظلوم و ستم دیده ما خرج شهوات سیاسی علی خامنه ای و اعوان انصار ایشان شده ومی‌شود در نظر شما چیزی به حساب نمی‌آید؟ در دنیایی که ما می بینیم جمهوری اسلامی از گلوی ملت ما برای حماس و حزب الله و اسد خیلی هزینه کرده و اتفاقا در سرکوب های داخلی هم از این اراذل استفاده کرده است. دعا را البته روحانیت بسیار توصیه می کند برای مردم اما نه پاسداران و نه روحانیون هیچ کدام از آن استفاده نمی‌کنندآنها بیشر منابع استفاده می کنند بیشتر هم به شکل دلاری نه ریالی