اصغر قطان، زندانى شصت ساله و بیمار بند ۳۵۰ زندان اوین، براى سومین بار در ماه جارى از اعزام به بیمارستان بازماند.
بنا بر اطلاع “کمپین صلح فعالان در تبعید”، چهارشنبه ۹۳/۱/۲۷، امتناع از پوشیدن لباس توهین آمیز زندان، لغو اعزام وى به بیمارستان براى سومین بار در ماه جارى را به همراه داشت.
اجبار به پوشیدن لباسهاى اهانت آمیز به زندانیان سیاسى در هنگام اعزام به بیمارستان، نقض “حداقل مقررات معیار رفتار با زندانیان” است.
“حداقل مقررات معیار رفتار با زندانیان”، طبق قطعنامه هاى بیست و چهارم مورخ ۳۱ ژوئیه ۱۹۵۷ و شصت و دوم مورخ ۱۳ مه ۱۹۷۷ شوراى اقتصادى و اجتماعى، تصویب شده و بند ۲ ماده ۲۲ این مقررات تاکید مى کند: “زندانیان بیمار که نیاز به مداواى تخصصى دارند باید به موسسات تخصصى یا بیمارستان هاى عادى منتقل شوند.”
همچنین بند ۳ ماده ۱۷ همین مصوبه، تاکید دارد که زندانى هنگام خروج از زندان باید مجاز به استفاده از لباس شخصى خود باشد.
اما مقامات قضایى و زندانبانان در جمهورى اسلامى ایران با زیرپا گذاشتن این قوانین و در راستاى استراتژى “اعدام تدریجى و خاموش”، همواره مانعى بر موانع موجود بر سر راه زندانیان بیمار، افزوده اند.
یک منبع مطلع و زندانى سابق، به نقل از زندانبانان، به خبرنگار این کمپین گفت: “این دستورات مستقیما بنا بر دستور دادستان تهران، صفرى دولت آبادى گرفته مى شود که اعتقاد و روش اش بر اینست که برخى از زندانیان سیاسى را باید اعدام کرد، بعضى از آنها را هم باید از طریق عدم معالجه در زندان از بین برد.”
اصغر قطان با ۶۰ سال سن یکى از آنهاست که از بیمارى هاى متعدد و حادى رنج مى برد، ولى بخاطر دفاع از شرف و حیثیت، حاضر به پوشیدن لباس توهین آمیز زندان نشده و به همین خاطر از معالجه و درمان محروم شد.
او زمستان گذشته نیز درحالیکه براى عمل جراحى در بیمارستان بسترى شده بود، روز قبل از عمل، به زندان بازگردانده شد.
گروهى از هم بندى هاى وى به خبرنگار این گفته اند که او اکنون با درد و رنج بسیارى روبه رو مى باشد و خواستار دخالت مراجع دست اندرکار و ذیصلاح بین المللى از جمله سازمان ملل، گزارشگر ویژه حقوق بشر، صلیب سرخ جهانى، عفو بین الملل، دیدبان حقوق بشر، اتحادیه و پارلمان اروپا، دوستداران و مدافعان حقوق بشر، و همه آزادگان جهان، در جهت معالجه و درمان این زندانى مسن و دیگر زندانیان بیمار شدند.