پاینده ایران
پیام دبیر “حزب ملت ایران“ از درون میهن
به همایش بزرگداشت دانشمند برجسته، ایران شناس نامدار
پروفسور ریچارد فرآی
خانمها، آقایان پیشاپیش اجازه فرمائید درودهای صمیمانه خود را به مناسبت برپائی چنین بزرگداشتی که نشان از قدرشناسی و پاسداشت شما ایرانیان راستین نسبت به دوستان و خدمتگزاران فرهنگ و تاریخ میهن است، تقدیمتان کرده و دستهای پرمهرتان را به گرمی بفشارم و همزمان قدردان ایران شناس و ایراندوست نامدار آقای پروفسور فرآی که نسل کنونی ما وامدار تلاش های بزرگانی است چون ایشان که در شناخت فرهنگ و اندیشه های انسانیِ نیاکان ما در ایرانشهر تلاش کردند.
سروران ارجمند!
این انسان بزرگ به صیقل الماس گذشتهی ما همت گمارد تا در پس غبار و گرد زمانهی واپسگرای فضیلت سوز به بوته فراموشی سپرده نشود و درخشش خود را باز یافته و تلالو آن علیرغم خواست اندک شمار بدخواهانِ کژ اندیش، به سان فانوس دریایی در جهان ملتها راهگشای رهروان این وادی باشد.
عزیزان!
چه سخت است در فقدان بزرگمردی که تمامی عمر پر بار خود را در کاوش، پژوهش و تلاش در شناساندن فرهنگ پربار و تاریخساز ملت بزرگمان سپری کرده است، سخن گفت.
با اندوه فراوان پروفسور فرآی روی در نقاب خاک کشید و ایرانزمین یاری دیرین و ایراندوستان دوستی ارجمند را از دست دادند و ایران پرستانِ عاشق فرهنگ، را در غمی جانکاه فرو برد، از عشق و علاقه او به ایران کافی است بگویم در وصیت نامه شورانگیز خود خواستار آرام گرفتن همیشگی در خاک ایران زمین، سرزمین بزرگانی چون فردوسی، سعدی، حافظ، مولوی، خیام، نظامی، ابوریحان و رازی آنهم در اصفهان همان نصف جهان در کنار زنده رود شده بود.
دریغا که سالهاست ملت قدرشناس و ادب پرور این مرزو بوم در سایه ندانم کاری و تنگ نظری های شماری اندک، دچار بی توجهی نسبت به فرهنگ و آثار تاریخی، بی احترامی نسبت به ارزشهای ملی و حتا دینی شده اند بطوریکه اجرای وصیت نامه پروفسور فرای در خاکسپاری در اصفهان را برای ملت مان به یک تراژدی درد آور بدل کردهاند. با کمک از آموزههای کورش بزرگ از خدای ایران می خواهم:
“پروردگارا ! مبادا در سرزمین ما پیوند دوستی گناه بزرگی باشد و دروغ در آن رخنه کناد.“
گرچه جلوگیری از خاکسپاری این دانشمند نامدار برنامه گروههایی است که در سهم خواهی از ملت، عقب مانده اند و با آفرینش چنین تنشهای نمایش گونه برآنند، از یکسو ناتوانی و ناکارآمدی دولت را به جهانیان به اثبات برسانند و از دیگر سوی دشمنی نسبت به اندیشمندی است که عاشقِ فرهنگ و تمدن ایران است و از به یادگار ماندن همیشگی پیکرش در ایران ناخرسند، تا همسر ایرانی او را از حق اجرای وصیتش که از نخستین حقوق هر شهروند ایرانی است محروم کنند و بدینگونه: پیکر این مردِ فرهنگ، تاوان عشق به ایران را بپردازد.
برای همسر محترم، نزدیکان و دوستداران پروفسور! از اعماق قلبم بعنوان یک ایرانی از درون میهن مان، همدردی و احترام خود را تقدیم، برایشان آرزوی تسلای خاطر و دل آرامی دارم.
بزرگش نخوانند اهل خرد که نام بزرگان به خُردی برد
با امید به استقلال و آزادی ایران
خسرو سیف
تهران؛ یکم اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ خورشیدی
نامه ۲۳۳ استاد دانشگاه به حسن روحانی پیرامون دفن ریچارد فرای در ایران
۲۳۳ استاد ایرانی از دانشگاههای مختلف، در نامهای خطاب به رییسجمهور خواستند تا به اجرایی شدن وصیت «ریچارد فرای» – ایرانشناس آمریکایی – و دفن او در کنار زایندهرود اصفهان عمل کند.
به گزارش سازمان جوانان پان ایرانیست به نقل از ایسنا، در این نامه خطاب به حسن روحانی آمده است: «استاد ریچارد فرای، ایرانشناس مشهور و خدمتگزار صادق تاریخ و فرهنگ ایران که در ۶۰ سال گذشته، خدمات درخشانی در شناساندن فرهنگ و تاریخ ایران و بخصوص نقش آن در بسط تمدن اسلامی داشته است، اخیرا به رحمت ایزدی پیوست. بنا به وصیت آن مرحوم، قرار است پیکر او در شهر اصفهان و در کنار زایندهرود به خاک سپرده شود.
کوششهای اینگونه افراد در چند دهه اخیر باعث شده است که علیرغم تبلیغات بسیار نامساعد رسانهها، مفهومی بهعنوان فرهنگ غنی ایرانی در جوامع غربی شکل گرفته و گسترش یابد، بهطوری که حتی سیاستمداران دنیای غرب نیز همواره با احترام فراوان از فرهنگ غنی ایران یاد میکنند.
جامعه دانشگاهی ایران با توجه به سال فرهنگ، از جنابعالی و دولت محترم انتظار دارد که نسبت به اجرای وصیتنامهی استاد ریچارد فرای با احترام و تشریفاتی که شایسته آن خدمتگزار عزیز است، اقدام لازم انجام شود. طبیعی است که تعلل در این امر، نتایج ناگواری برای منافع ملی و سابقهی فرهنگی کشور خواهد داشت.»
به پیوست این نامه، اسامی ۲۳۳ استاد از دانشگاههایی مانند «صنعتی شریف»، «تهران»، «امیرکبیر»، «علم و صنعت»، «صنعتی اصفهان»، «یاسوج»، «شیراز»، «فردوسی مشهد» و … در اختیار ایسنا قرار گرفته است.