سایت ملیون ایران

بیژن اشتری: امضای قرارداد امنیتی با روسیه خلاف قانون است

بیژن اشتری

دولت روسیه اعلام کرده به زودی یک قرارداد امنیتی جامع با جمهوری اسلامی امضا خواهد کرد. اما افکار عمومی ایرانیان با شک و تردید به این قرارداد نگاه می‌کند. بخش عمده‌ای از مردم حتی نگران این نوع پیمان‌های امنیتی هستند.

طبق قوانین کشور، چنین قراردادها و توافقنامه‌هایی باید ابتدا در پارلمان کشور طرح و تصویب شود. اما این روال قانونی در مورد توافقنامه‌های امنیتی و همکاری جمهوری اسلامی با چین و روسیه رعایت نشده. حتی مقامات رسمی کشور به صراحت گفته‌اند که طرف مقابل(در مورد چین) درخواست کرده که مفاد توافقنامه محرمانه بماند و به اطلاع مردم نرسد. چه درخواست بی شرمانه و توهین آمیزی.

یک دولت خارجی قدرتمند آن قدر زور دارد که توانسته قانون کشور ضعیف‌تر را به حالت تعلیق در آورد. باور کنید که تن دادن مقامات ایرانی به این درخواست هیچ دست کمی از تن دادن به کاپیتولاسیون ندارد. کجا رفت آن شعارهای استکبارستیزانه؟ خفت و خواری از این بزرگ‌تر؟ همه این‌ها نگران کننده است.

موقعی که یک کشور ضعیف با کشوری قدرتمند قرارداد بلندمدت و استراتژیک می‌بندد بر حساسیت موضوع اضافه می‌شود. طرف ضعیف در چنین قراردادهایی معمولا در موضع امتیاز دادن است و طرف قوی در موضع امتیاز گرفتن.

حالا شاید عده‌ای بگویند جمهوری اسلامی کشور ضعیفی نیست و چون موشک دارد قدرتمند است. من برای اطمینان بیشتر از جایگاه جمهوری اسلامی در بین کشورهای قدرتمند جهان در اینترنت سرچ کردم.شما هم سرچ کنید.بنویسید “جدول قدرتمندترین کشورهای جهان”البته به انگلیسی . در این جدول هایی که من دیدم هیچ نامی از ایران در بین هشتاد کشور بالای جدول نبود.(جدولهایی که من دیدم فقط نام‌های هشتاد کشور نخست را درج کرده بود)

من شخصا موافقم که کشورمان باید با همه کشورها روابط اقتصادی و سیاسی داشته باشد. اما به ویژه قراردادهای امنیتی و همکاری بلندمدت با کشورهای قدرتمندتر از خودمان نباید محرمانه باشد. هر جزئی از این قراردادها باید در محضر افکار عمومی ایرانیان مورد بحث و بررسی دقیق قرار بگیرد.

حکومت نمی‌تواند خودسرانه کشور ما را وارد بلوک‌های نظامی و امنیتی بکند. مردم باید در جریان باشند. نامحرم دانستن مردم در چنین امور کلان و مهمی نشانه بی‌اعتمادی عمیق حکومت به مردم است و حکومت نمی‌داند که مهمترین عامل امنیت یک کشور مشارکت واقعی مردم در اداره امور کشور و رضایت نسبی آنها از حکومت است.

حکومتی که مردم را پشت سر خود ندارد و چه بسا آنها را در برابر خود دارد، در ناامنی مطلق به سر می‌برد و هیچ قدرت خارجی‌ای نمی‌تواند برایش تامین امنیت کند.


تلگرام نویسنده

از: ایران امروز 

خروج از نسخه موبایل