«حسین رزاق»، فعال رسانه‌ای محبوس در زندان اوین، در گفتگو با «سعید مدنی»، جامعه‌شناش و پژوهشگری که او نیز در زندان اوین محبوس است به بررسی جامعه ایران پس از جنبش مهسا پرداخته است.
سعید مدنی یکی از شناخته شده‌ترین پژوهشگران حوزه‌‌ی جامعه مدنی و جنبش‌های اجتماعی است که به دلیل پژوهش‌هایش به زندان محکوم شده و هم‌اکنون دوران محکومیت ۹ ساله‌‌اش را در اوین سپری می‌کند.
کتاب‌های «جنبش‌های اجتماعی و امید»، «جنبش‌های اجتماعی و دموکراتیزاسیون»، «علیه خشونت»، «علیه اعدام»، «آتش خاموش» (درباره اعتراضات آبان ۹۸) «مظاهرات سلمیه» (درباره اعتراضات آب خوزستان) و مقاله مفصل «صد روز به مثابه صد سال» (درباره جنبش مهسا) از جمله آثار او و حاصل جمع‌بندی و نگاهش به برهه‌های حساس سیاسی/اجتماعی چند دهه اخیر ایران است.
حسین رزاق و سعید مدنی در این گفتگو به این دیدگاه می‌پردازند که آنچه پس‌از جنبش مهسا در جامعه می‌گذرد، «گذار طلبی» به مثابه استراتژی بدیل برای استراتژی‌های اصلاحی یا انقلابی است.
در این گفتگو از معجزه‌ای که با جنبش‌های اجتماعی در سپهر سیاسی ایران رخ داده و ضرورت خشونت‌پرهیزی و مقاومت مدنی سخن به میان می‌آید.
حسین رزاق و سعید مدنی در این گفتگو همچنین به ابتکار «رفراندوم» میرحسین موسوی که سعید مدنی نیز از ابتدا با این الگو برای تغییر و گذار از نظام حکمرانی کنونی همراه شده است، می‌پردازند.
میرحسین موسوی، از رهبران «جنبش سبز» که در حصر به سر می‌برد، در ۱۵ بهمن ماه سال گذشته خواستار برگزاری همه‌پرسی «آزاد و سالم» در ایران و تدوین قانون اساسی جدید شد.
آقای موسوی در بیانیه خود سه پیشنهاد مطرح کرد: «نخست، برگزاری همه‌پرسی آزاد و سالم در مورد ضرورت تغییر یا تدوین قانون اساسی جدید. دوم، در صورت پاسخ مثبت مردم، تشکیل مجلس مؤسسان مرکب از نمایندگان واقعی ملت از طریق انتخاباتی آزاد و منصفانه و سوم، همه‌پرسی درباره متن مصوب آن مجلس به منظور استقرار نظامی مبتنی بر حاکمیت قانون و مطابق باموازین حقوق انسانی و برخاسته از اراده مردم.»
متن کامل گفتگوی حسین رزاق و سعید مدنی را در این لینک بخوانید.
از: ایران وایر