در بحبوحه اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱ و در حالی که حضور دانش‌آموزان در این اعتراضات بسیار چشمگیر بود، دبیر ستاد همکاری‌های حوزه علمیه و آموزش و پرورش روز چهارشنبه ۲ آذر در همایش فرهنگیان گفت که امروز در راستای تأکید علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی “۲۱هزار طلبه بدون هیچ رابطه استخدامی به صورت جهادی” در آموزش و پرورش حضور دارند.
درست یک سال بعد در ۲۳ آذر ماه امسال خبرگزاری رسمی دولت به نقل از وزیر آموزش و پرورش از استخدام ۲۵ هزار طلبه “با هدف توجه به ابعاد اعتقادی دانش‌آموزان”خبر داد.
این در حالی است که هرروز خبر از اخراج معلمان معترض منتشر می‌شود و سایر معلمان نیز به طور مرتب برای احقاق حقوق و مزایای به تعویق افتاده خود تجمعات اعتراضی برگزار می‌کنند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان در بیانیه‌ای که در کانال تلگرامی این تشکل منتشر شده، هدف این اقدام حکومت را “پاکسازی مدارس از نیروی آموزشی متخصص و جایگزینی آن با طلبه‌هایی” دانسته “که کمترین تخصصی در حوزه آموزش کودکان و نوجوانان ندارند”.
در بیانیه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان آمده است: «استخدام گسترده روحانیون در آموزش و پرورش و سیاست جایگزینی آخوند به جای معلم در مدارس یک حرکت ارتجاعی به مکتب‌خانه‌های دهه سی می‌باشد که همه دست آوردهای آموزش و پرورش در صد سال اخیر را به باد می‌دهد.»
این شورا تصریح کرده که “در ماه‌های اخیر مواردی از حضور روحانیون در مدیریت یا معاونت‌های آموزشی و حتی دروس تخصصی در برخی مدارس مشاهده است”.
این شورا سپس اثرات منفی حضور روحانیون در مدارس را برشمرده و از جمله با اشاره به “تضاد میان ارزش‌ها و هنجارهای مورد قبول کودکان و نوجوانان و ارزش‌های تجویزی روحانیون” تاکید کرده که این اقدام می‌تواند مدرسه را به “صحنه جدال‌های ایدئولوژیک” بدل سازد که طبعا برای دانش‌آموزان آثار مخربی در پی خواهد داشت.
علاوه بر این حضور روحانیون در مدارس به عقیده شورای تشکل‌های صنفی فرهنگیان به مدارس شکلی “امنیتی” می‌دهد و خطر این مسئله به خصوص “برای دانش آموزان دختر و در مسئله برخورد با حجاب اختیاری بیشتر است”.
از جمله خطرات دیگر حضور روحانیون در مدارس به نظر این شورا، “سیاسی شدن بیشتر دین” است و با تصریح این نکته که حکومت همواره تلاش داشته تا قرائت رسمی و سیاسی خود از دین را بر جامعه “حقنه” کند، نوشته است: «حاکمیت یکی از نهادهای حساس جامعه را (آموزش و پرورش) ابزار پیش بردن این قرائت رسمی و کاملا سیاسی خود ساخته است. با پرورش سربازان خود که “طلاب” نام دارند، با تعصبات محض نسبت به حاکمان به انهدام دیگر تفسیرها همت گمارده و این نهاد را که می‌بایست با بی‌طرفی دینی و ایدئولوژیک، مسیر علم و عقلانیت را بپیماید به اردوگاهی برای بنیادگرایی مذهبی تبدیل کند.»
این شورا همچنین به خانواده‌ها هشدار داده که نسبت به این مسئله بی‌تفاوت نباشند و با “مقاومت مدنی” در مقابل چنین سیاست‌هایی بایستند و از جمله با “نامه نگاری، اعتراض رسانه‌ای و تجمع در مقابل ادارات آموزش و پرورش” اعتراض خود را نشان دهند.
از: دویچه وله