علی افشاری:  پیرامون تعطیلی شبکه «من‌وتو»

🔹‏ *مستندهای این شبکه، با برش‌های تاریخی هدفمند،حذف پیش‌زمینه‌های یک رویداد، برخورد گزینشی و تنظیم‌های جهت‌دار، تاریخی نیمه‌جعلی و آمیخته با دروغ را تحویل مخاطب داد. این امر، بخشی از مخاطبان عام را که از قضا اطلاعات تاریخی هم نداشتند و از شدت ظلم و فشار جمهوری اسلامی به تنگ آمده بودند، دچار ابهام و آشفتگی در تشخیص می‌کرد. آن طور که نتوانند صلاح خویش را بازشناسایی کنند و دوباره بازیچه‌ی دست قدرت‌ها و سیاست‌هایی که معلوم نیست آبشخورشان کجاست قرار بگیرند.

🔹‏*سرآخر وقتی اعضای من‌وتو دریافتند موفق به جهت‌دهی به اذهان اکثریت نشدند، شروع به طعنه و طلبکاری و تقبیح و نکوهش معترضان و مردم ایران کردند. آنان ملتفت نبودند مردم خوشبختانه آگاه‌تر از آن هستند که به‌راحتی فریفته شوند.

🔹‏ *این شبکه تا پایان کار، به شیوه‌ای پیچیده و غیر رسانه‌ای حاضر نشد منابع مالی خود را به طور شفاف معرفی کند. چراکه آشکار شدن منابع مالی، هویت و نیت سیاست‌گزارانی را فاش می‌کرد که بنا بود به دلایلی که برای مخاطب ایرانی روشن نیست، پنهان بمانند.

🔹 بی‌گمان سرمایه‌گذاران من‌وتو‌ دوستدار مردم ایران نبودند؛ مغرضان پشت‌پرده‌ای بودند به دنبال اهداف منفعت‌طلبانه‌ی خود که آینده‌ی دموکراتیک و سعادتمند ایران و رفاه ملت برایشان اندک اهمیتی نداشت. ‌پیچیدگی‌ها و‌تعارضاتی نیز در عملکرد آن وجود داشت. آینده هویت آنان را آشکار خواهد کرد.

‏🔹 البته به شخصه از اینکه افراد شغل‌شان را از دست بدهند خرسند نمی‌شوم اما تعطیلی ضدرسانه که خاک در چشمان جامعه می‌‌پاشد و در تلاش برای اخلال در دستگاه تشخیص مردم است، اتفاق مثبتی است.

علی افشاری