مصطفی تاجزاده:
همواره در پی آن بودهام که تغییرات مورد نظر مردم از طریق صندوقهای رای صورت گیرد تا کمهزینه و مسالمتآمیز و مستمر و پایدار باشد. و یقین داشته و دارم که معنازدایی از انتخابات، خیابان را پررنگ و گاه تنها گزینه مردم برای تغییر خواهد کرد و صدالبته ممکن است کار به خشونت و درگیریهای خونین بکشد.
در نقطه مقابل، رهبر درپی مهندسی انتخابات و فرمایشیکردن نهادهای انتخابی بوده است، با این خیال که هربار که با حربه نظارت استصوابی، تعداد زیادی از نامزدهای مستقل و منتقد را حذف میکند تا علاوه بر نهادهای انتصابی، نهادهای انتخابی نیز دراختیار جناح رهبر باقی بماند، شاهد انتقادها و اعتراضاتی حداکثر سه-چهار هفتهای خواهد بود. اما در عوض خیالش برای چهار یا هشت سال از مجلس شورا و دولت و مجلس خبرگان راحت میشود.
آقای خامنهای سرانجام در دو انتخابات ۱۳۹۸ و ۱۴۰۰ کار را یکسره نمود و با حذف کامل منتقدان، حکومت را یکدست کرد. غافل از آنکه در همین ایام حکومت یکدست که با رای اقلیّتی از مردم شکل گرفت، جنبش مبارک مهسا برمیخیزد و شعارهای آن هم یکدست متوجه شخص رهبر میشود. درست به همان دلیلی که شاه باوجود خدماتش، اما با فرمایشیکردن انتخابات و انحصار قدرت در دستان خود، سیبل انتقادها و اعتراضات مردم شد.
من تا زمانی که رقابت نسبی و ممکن بود، به آقای جنتی و حامیانش انتقاد میکردم و پیگیر شکایت از او و دیگر اعضای شورای نگهبان برای تخلفاتشان در انتخابات مجلس ششم بودم که حداد عادل را بدون آنکه رای آورده باشد، بهجای علیرضا رجایی که رای مردم تهران، شمیرانات، اسلامشهر و شهرری را کسب کرده بود، به مجلس فرستادند و در طول سالهای بعد نیز کوشیدند با نظارت استصوابی، انتخابات آزاد را به محاق ببرند.
اما در سالهای اخیر آقای جنتی را رها کردهام. چون معتقدم امروز دیگر انتقاد به شورای نگهبان و دبیرش، انتخابات را آزاد نخواهد کرد و بهویژه پس از بیانیه گام دوم انقلاب و طرح رهبر برای یکدستکردن حکومت، جهت پایاندادن به انتخابات فرمایشی باید سراغ نقد عملکرد آقای خامنهای رفت که خود، رهبر ستاد مهندسی انتخابات شده است.
(بخشی از فصل هشتم مصاحبه حسین رزاق با سیدمصطفی تاجزاده)
(گفتوگوهای زندان-پاییز۱۴۰۲)
از: ایران امروز