پروین، گلپا و شاهرخ؛ سه خواننده قدیمی که در سال ۱۴۰۲ از دنیا رفتند

این اثر توسط همایون خرم و با شعری از کریم فکور ساخته شد.

پروین زهرایی منفرد (نوری‌وند) در سال ۱۳۱۷ در تهران دیده به جهان گشوده بود. او در طول ۱۶ سال از ۱۳۳۷ تا ۱۳۵۳ بیش از ۳۰۰ ترانه اجرا کرد.

پروین در اوج ترانه‌خوانی بود که ناگهان صحنه اجرای موسیقی را کنار گذاشت.

گلپا

اکبر گلپایگانی، معروف به گلپا، از برجسته‌ترین خوانندگان موسیقی سنتی ایران، که بعد از انقلاب سال ۱۳۵۷ عملا از کار منع شد، در سن ۸۹ سالگی درگذشته است.

گلپا از مشهورترین خوانندگان موسیقی در سال‌های پیش از انقلاب بود و شهرت او به برنامه‌ موسیقی «گلها» در رادیو ملی ایران برمی‌گشت.

او که در ۱۰ بهمن سال ۱۳۱۲ در تهران به دنیا آمده بود دردانشکده افسری با نورعلی خان برومند، استاد بزرگ موسیقی ایرانی، آشنا شد و ۹ سال شاگردش بود و ردیف‌های موسیقی را از او آموخت.

«ساقی»، «درویش» (می‌دونستی که خاک فرش منه)، «مست مستم»، «موی سپید» «چرا عاشق نباشم» و «ای عشق همه بهانه از توست» از آهنگ‌های معروف اوست.

شاهرخ

شاهرخ شاهید، خواننده و آهنگساز موسیقی پاپ ایران، که روز ۱۲ آذر درگذشت، دست‌کم به مدت پنج دهه فعال بود و حدود ۲۰ آلبوم و ده‌ها ترانه منفرد از خود به جا گذاشت.

او متولد ۱۰ آذر ۱۳۲۸ بود فراگیری موسیقی را در نوجوانی آغاز کرد و به تشویق پدرش در کلاس‌های اسماعیل مهرتاش شرکت کرد تا ردیف‌های موسیقی ایرانی را بیاموزد.

شاهرخ نخستین ترانه‌اش را در ۱۴ سالگی منتشر کرد و در همان سال نخستین آلبومش وارد بازار شد. بعد از مهاجرت از ایران، نخستین آلبوم‌های این خواننده در سال‌های ۱۳۵۹ و ۶۱ منتشر شد که با ابراهیم حامدی (ابی) و شهرام شب‌پره مشترک بود.

این خواننده موسیقی پاپ سال گذشته در جریان جنبش «زن، زندگی، آزادی» با انتشار پیام‌هایی از این اعتراض‌ها حمایت کرده و آن را «انقلاب» خوانده بود.