بیانیه نهضت مقاومت ملی ایران
به مناسبت ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
سالگرد زادروز دکتر محمد مصدق
نهضت مقاومت ملی ایران زادروز فرخنده دکتر محمد مصدق، پیشوای نهضت ملی ایران و راهنمای ملل گرفتار استعمار جهانی در مبارزه برای دست‌یافتن به آزادی و استقلال را به کلیه هم‌میهنان گرامی به‌ویژه، آزادی خواهان و طرفداران حاکمیت ملی شادباش می‌گوید.
مصدق در تاریخ ۲۹ اردیبهشت ۱۲۶۱ در محله سنگلج تهران پا به عرصه وجود نهاد؛ از نوجوانی ـ ۹ سالگی ـ تا کودتای ننگین ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، یعنی به مدت ۶۲ سالِ مدام از زندگی پربار خود را با عشق به میهن، صرف خدمت به کشور و رفاه و آزادی مردم و احقاق حقوق ملت و سربلندی ایران در عرصه‌ی جهانی کرد.
مصدق نفت را ملی کرد؛ پایگاه انگلیس یعنی شرکت نفت ایران و انگلیس را بست؛ در شورای امنیت سازمان ملل به دفاع از حقوق ایران پرداخت و در دادگاه بین‌المللی لاهه در احقاق حق ملت ایران با پیروزی به نفع ایران گرده‌ی بزگترین دولت استعماری روز را بر زمین فرو کوفت.
شرح سرگذشت زندگی مصدق سرشار از شرافت و انسان‌دوستی وی، مهربانی نسبت به دوست و سختگیری با دشمن آزادی و استقلال ایران و ایرانی می‌باشد.
مصدق، به‌همان اندازه که از مهر بی‌کران ملت حق شناس ایران برخوردار بود، همواره در جبهه خارجی مورد کینه دول استعماری و در رأس آنها انگلیس قرار داشت و در داخل، با کینه‌جویی محمدرضاشاه و آخوندهای وابسته به انگلیس به رهبری ابوالقاسم کاشانی و گروه فدائیان اسلام او مواجه بود.
سرانجام دشمنان داخلی مصدق ـ محمد رضاشاه و ابوالقاسم کاشانی ـ در تبانی با سرویس‌های جاسوسی انگلیس و آمریکا، ابتدا با اجرای کودتای ۲۵ مرداد ـ صدور فرمان عزل مصدق توسط شاه ـ و سرانجام، کودتای ۲۸ مرداد۱۳۳۲ به مقصود شوم خود رسیدند و دولت ملی مصدق را ساقط کردند.
کینه محمدرضاشاه نسبت به مصدق تا حدی بود که پس از سپری شدن سه سال زندان، رهبر ملت را به قلعه احمد‌آباد به تبعید فرستاد و آن حجم شرف را تا آخر عمر اسیر نگاه داشت.
اما ملت حق‌شناس ایران نام مصدق، خاطره او و خدمات عظیم وی را هیچگاه فراموش نکرده و هنوز هم نمی‌کند.
ما در این مقال کوتاه به شرح همه‌ی دلایل در مورد ادعای بالا نمی پردازیم و فقط به شرح ماجرای متینگ عظیم میدان جلالیه در بیست‌و هشتم اردیبهشت ۱۳۴۰، از قول همرزم گرامی آقای مهندس علی بکائی ـ رئیس هیأت اجرائی و رئیس شورای عالی در چند دوره ـ بسنده می‌کنیم:
“در ۲۸ اردیبهشت ۱۳۴۰ بزرگترین متینگ تاریخی نهضت ملی ایران بعد از کودتای ۲۸ مرداد۳۲ در میدان جلالیه تهران برگذار شد.
من در آن موقع ۱۶ ساله بودم. وقتی که وارد میدان شدم به جمعیت بزرگی که من تا آن موقع ندیده بودم و تعدادشان صدهزار نفر تخمین زده می‌شد پیوستم و خودم را به سرعت به تریبون سخنرانان رساندم.
در آن نقطه، آقایان دکتر شاپور بختیار، دکتر غلام‌حسین صدیقی و مهندس احمد زیرک‌زاده را می‌دیدم.
دکتر بختیار در حین صحبت سه‌بار عنوان پیشوای بزرگ را که برای همه معلوم بود منظورش مصدق است ذکر کرد. با بیان عبارت “پیشوای بزرگ” آن جمعیت صدهزار نفری به علامت شوق و تأیید کُت و کلاه خود را به هوا پرتاب می‌کردند. عکس آن صحنه موجود است. البته بعد از آن میتینگ باشکوه، سخنرانان و تعدادی از فعالین ملیِ حاضر در میتینگ دستگیر شدند”.
۲۵ سال ممنوعیت از بردن نام مصدق در حکومت خودکامه شاه بعد از کودتا، و ۴۶ سال خصومت عریانِ سرکردگان و کارگزاران رژیم توتالیتر اسلامیِ مسلط بر ایران و در رأس آنها، روح‌‌‌‌لله خمینی که گفته بود: « مصدق هم مسلم نبود»، نتوانستند حتی ذره‌ای به نام ونشان مصدق لطمه بزند.
از شاه و خمینی، در دل ایرانیان خبری نیست؛ اما مصدق جاودانه است و نام والای او درسرلوحه تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران قرار دارد.
نهضت مقاومت ملی ایران بیان امروز را با کلام بنیانگذار و رهبر خود، دکتر شاپور بختیار درباره معلم و پیشوایش به پایان می‌رساند: “من معتقدم که اگر مصدق را حتی در سال ۱۳۱۰ که می‌خواستند بکشند، کشته بودند و ملی کردن نفت هم باعث شهرتش نشده بود؛ باز همان خدمتی که در روشن کردن افکار مردم راجع به دموکراسی و حکومت پارلمانی کرده بود، برای باقی ماندن نامش در تاریخ ایران کافی بود.”
ایران هرگز نخواهد مرد
شنبه، ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ / ۱۸ مه ۲۰۲۴
نهضت مقاومت ملی ایران