البته ور زیادی زدن و شکر زیادی خوردنِ جمهوری نکبت اسلامی مسبوق به سابقه است. مثلا وقتی دیپلمات های امریکایی را گروگان گرفتند و گفتند محال ممکن است آن ها را بدون محاکمه و مجازات آزاد کنیم، روزی که قرار شد ریگان روی کار بیاید و جمهوری اسلامی دید که این بار یک سنبه ی بسیار کالیبرْ بزرگ و پر زور دارد پرزیدنت می شود و این تو بمیری (ریگان) از اون تو بمیری ها (کارتر) نیست، گروگان ها را قشنگ و تر تمیز تووی هواپیما گذاشتند و بعد از ۴۴۴ روز ور ور کردن به خانه شان برگرداندند.
روزی هم که چند تفنگدار دریایی امریکا را در خلیج فارس با نهایت قدرت و صلابت اسیر گرفتند، و چهره ی ترسیده ی دخترک سرباز را رسانه ای کردند، وقتی ناوگان پنجم امریکا یک توپ و تشر آمد و گفت نیروی کمکی به خلیج فارس می فرستیم و به ریش و پشمی های حکومت گفت داداش! اینا که تو اسیر گرفتی، ایرانی و مردم خودت نیستند که هر بلایی خواستی سرشان بیاوری، بلکه امریکایی هستند و می زنیم شانتال پانتال ات را یکی می کنیم، همان روز، برای تفنگداران امریکایی از «هاکوپیان» کت شلوار قشنگ خریدند و با بدرقه ی رییس دفتر خامنه ای -ملقب به رییس جمهور- آن ها را با سلام و صلوات روانه ی امریکا کردند.
در همین حوادث اخیر اسراییل، جمهوری نکبت، به محض در رفتن اولین تیر از تفنگ اسراییلی ها، ماست ها را کیسه کرد و شعار «اسراییل باید محو» شود، و «حیدر حیدر» کردن ور زنندگان نظام تبدیل شد به دست در جیب شلوار کردن و سوت زدن و به آسمان نگاه کردن و گفتن این که: جانم؟! اتفاقی افتاده؟! اسراییل غزه رو تیغ انداخته و از بیخ سه تیغه تراشیده؟! خب به ما چه؟! غزه اون سر دنیا ما این سر دنیا داریم نون سنگک مون رو سق می زنیم. این چیزا به ما چه! 🙂 ما واسه سرکوب بچه های ایران هزار تا مشکل داریم اون وقت بریم با اسرایل بجنگیم؟! چه حرفا!
حالا هم از لحظه ای که امریکایی ها گفته اند که جمهوری نکبت برای کشتن ترامپ برنامه داشته، جمهوری اسلامی چی ها بخصوص سردار حاجی زاده که تا دیروز ور می زدند که ترامپ را فلان می کنیم و ترامپ را بهمان می کنیم و به خاطر کتلتی که برای ما درست کرد او را به یک استیک چاق و چله تبدیل می کنیم، این روزها همین سردار با کت و شلوار در پایگاه هوا فضا ماوراءفضای جمهوری اسلامی قدم می زند و سر به آسمان دارد و واسه خودش سوت می زند!
بله! جمهوری نکبت فقط زورش به ما ایرانی ها می رسد والّا با گردن کلفت های عالم هیچ کاری ندارد!
از: گویا