انسیه خزعلی
انسیه خزعلی «معاون امور زنان و خانواده دولت ابراهیم رئیسی» و دختر «ابوالقاسم خزعلی» در مصاحبه بی‌سابقه‌ای، روز سه شنبه ۹ مرداد، ضمن اذعان به «مجوز داشتن حجاب‌بان‌ها» گفت که در هر دولتی «وزیر کشور و زیرمجموعه‌اش هستند که می‌توانند درباره نوع روش‌های مقابله با بی‌حجابی تصمیم‌گیری کنند.»
انسیه خزعلی در این مصاحبه تصویری با وب‌سایت «دیده‌بان»، ضمن آنکه اقدام دخترانی که در مراسم روز عاشورای کرج بدون حجاب اجباری، شرکت کرده بودند «نقشه و برنامه» خواند، از «معاونت امور زنان» در سرکوب زنان مخالف حجاب اجباری، سلب مسئولیت کرده و با لبخند گفت: «ما را به جلسات حجاب وزارت کشور دعوت نمی‌کردند؛ بیشتر آقایان برای خانم‌ها تصمیم می‌گرفتند!»
خزعلی در پاسخ تناقض آمیز دیگری به این که سوال که آیا «خانم‌هایی که در مترو تذکر حجاب می‌دهند، می‌توانند مانع ورود خانم‌های بدحجاب و بی‌حجاب به متروها شوند؟» گفت که «احتمالا می‌توانند و لابد مجوز دارند که این کار را انجام می‌دهند. بله احتمالا مجوز گرفته‌اند.»
این در حالی است که «وزیر کشور جمهوری‌اسلامی» ادعا می کرد که «ما حجاب‌بان نداریم» و آنچه جمهوری‌اسلامی نیروهای مردمی می‌خواند، عوامل وزارت کشور نیستند.
خزعلی در برابر این پرسش که «آیا نوع برخورد گشت ارشاد با مساله حجاب و بی‌حجابی، بستگی به دولتی دارد که رأس کار هست» پاسخ داد که «به هر حال موثر است چه کسی وزیر کشور باشد، ممکن است در کل مساله تاثیرگذار نباشد، ولی در نوع برخورد موثر است.»
انسیه خزعلی که آخرین روزهای اداره بالاترین «نهاد سیاست‌گزاری زنان در جمهوری اسلامی» را می‌گذراند، در طول «جنبش زن، زندگی، آزادی» و اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ هرگز به قتل مهسا ژینا امینی اذعان نکرد.
او اکنون در این مصاحبه با اظهار بی‌اطلاعی از سیستماتیک بودن حضور حجاب‌بان‌ها در سطح شهر می‌گوید «تا جایی که من می‌دانم، به ما گفتند نیروهای مردمی هستند که چنین برنامه‌هایی را اداره می‌کنند. خیلی از نیروهای مردمی در بخش‌های مختلف، در پارک‌ها و در محیط‌های مختلف هستند.»
خزعلی درباره این سوال که «چرا نوع پوشش حجاب‌بان‌ها یکسان است و بیننده احساس می‌کند که هماهنگ‌شده هستند» پاسخ داد که «این را باید از وزارت کشور بپرسید.»
او ضمن اظهار بی‌اطلاعی از محتوای جلسات وزارت کشور درباره مقابله و سرکوب با زنان مخالف حجاب اجباری، افزود: «معمولا کارگروه مربوطه هیچ عضو خانمی هم نداشت. در آن‌جا ما چند بار هم اعتراض کردیم و شنیدم یکی دو بار در این جلسات، دست آخر خانم‌ها را هم دعوت کردند.»
صدای آمریکا