در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱، سینماگران و هنرمندان بسیاری به صف معترضان پیوستند و حجاب اجباری از سر برداشتند. در این عکس، «رخشان بین اعتماد»، کارگردان برجسته سینما و شباران کوثری»، بازیگر در مراسم نقد و بررسی فیلم «همیشه کسی گم میشود»، بدون حجاب اجباری حاضر شدهاند.
زنان و دختران ایرانی در جریان اعتراضات خیابان حضور پررنگی داشتند و پس از آن با مقاومت مدنی در مقابل حجاب اجباری، شعلههای اعتراض خود را روشن نگاه داشتند.
تصاویر بسیاری در شبکههای اجتماعی دستبهدست میشود که حکایت از حضور شجاعانه زنان در خیابانها بدون حجاب اجباری دارد.
کشته شدن «ژینا (مهسا) امینی» در بازداشت گشت ارشاد به باور بسیاری از زنان ایران، انقلابی اجتماعی در بطن خانوادهها و بخشهای سنتیتر جامعه ایران ایجاد کرده است. این تصویر مربوط به چهلم مهسا در سقز است .
«کتایون ریاحی»، بازیگر سرشناس سینما یکی از اولین هنرمندانی بود که حجاب اجبایر از سربر داشت. او از آن زمان تحت فشارهای بسیاری بوده، اما کماکان از آرمان جنبش «زن زندگی آزادی»، دفاع میکند.
اگر واکنش سینماگران زن به جنبش «زن زندگی آزادی» یکی از غافلگیریهای این جنبش برای حکومت بود، شدت گرفتن جریان سینمای زیرزمینی ایران در سال ۱۴۰۲ هم غافلگیری بعدی سینما برای جمهوری اسلامی بود. این تصویر مربوط به حضور لیلی فرهادپور، بازیگر فیلم زیرزمینی «کیک محبوب من» است که بدون حجاب اجباری و بهرغم ممنوعیت خروج از کشور در جشنوارهای بینالمللی شرکت کرده است.
در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱، برای نخستینبار از بعد از انقلاب ۵۷، دانشآموزان به تظاهرات خیابانی پیوستند. دختران دانشآموز، یکی از نیروهای محرکه اصلی این جنبش بودند که با برداشتن مقنعه از سر و پاره کردن عکسهای رهبران فعلی و پیشین جمهوری اسلامی از کتابهای درسیشان، علیه نظام سیاسی غیردموکراتیک در ایران اعتراض کردند.
جامعهشناسان برتری نمادهای مردمی در تقابل با نمادهای حکومتی را یکی از عرصههای اصلی شکست حکومت در مقابل معترضان میدانند. زنان بسیاری، بهرغم فشارها و رفتارهای خشن پلیس امنیت اخلاقی، همچنان به نافرمانی مدنی علیه حجاب اجباری ادامه میدهند.
زنان و دختران ایرانی بدون حجاب اجباری به زندگی روزمره خود ادامه میدهند. بسیاری در شبکههای اجتماعی با بازنشر این عبارت که «زن زندگی آزادی یک تمرین روزمره است»، به همدیگر برای ادامه این اعتراض مدنی، قوتقلب میدهند.
مقاومت زنان در برابر حجاب اجباری در حالی در دو سال گذشته ادامه یافته است که حکومت با روشهای مختلف، سعی داشته مقاومت زنان را در هم بشکند. پیشتر گزارشهایی از تشکیل تونلهای وحشت توسط حجاببانها در ایستگاههای متروی پر رفت و آمد تهران منتشر شده بود.
در ماههای نخست اعتراضات «زن زندگی آزادی»، زنان محجبه بسیاری از زنانی که نافرمانی مدنی میکردند، حمایت کردند. «صدیقه وسمقی»، اسلام شناس و فقیه ایرانی در اعتراض به خشونت حکومت علیه زنان، حجاب از سر برداشت.
زنان در دو سال اخیر، حتی در اماکن مذهبی و تاریخی بدون حجاب اجباری ظاهر شدهاند و شجاعانه بر حق خود برای نافرمانی مدنی علیه تبعیض و اشغال همه فضاها پافشاری کردهاند.