جنایت دیکتاتوری، سرپوش دموکراسی
عبدالرحمن قاسملو
کیهان
۲/۹/۱۳۵۸
بیست و پنج سال پیش در چنین روزی مأموران جمهوری اسلامی ایران در شهر وین پایتخت اتریش سه طرف مذاکره را که با حسن نیت و بی سلاح جهت گفتگو برای حلّ مسئلۀ کردهای ایران آمده بودند، ناجوانمردانه به گلوله بستند و کشتند.
این جنایت، یکی از مراحل برنامه حذف فیزیکی مخالفان سیاسی جمهوری اسلامی بود که با پایان جنگ ایران و عراق به شکل گسترده ای به اجرا گذاشته شد.
قربانیان این جنایت عبارت بودند از دکتر عبدالرحمان قاسملو دبیرکلّ حزب دموکرات کردستان ایران، عبدالله قادری آذر، نمایندۀ این حزب در اروپا و فاضل رسول از اهالی کردستان عراق که نقش رابط بین مأموران جمهوری اسلامی و نمایندگان حزب دموکرات کردستان را ایفا می کرد.
گرچه مقامات جمهوری اسلامی ایران هرگونه دخالتی را در این جنایت تکذیب کردند، امّا شواهد و قرائن موجود نقش هیئت اعزامی جمهور اسلامی را آشکار می کند.
آنچه در این پرونده مورد اعتراض بازماندگان قربانیان است کندی تحقیقات و اهمال مقامات اتریشی است، که به رغم دستگیری دو تن از مظنونان، محمد جعفری صحرارودی و امیر منصور بزرگیان، و در دست داشتن همۀ شواهد و قرائن، نه تنها از بازداشت آنها خودداری می کنند، بلکه صحرارودی را با اسکورت تا فرودگاه به مقصد ایران مشایعت می کنند.
این کوتاهی مسئولان قضایی و سیاسی دموکراسی اتریش نقض فاحش مواد ۱، ۲، ۴، و ۱۰ اصول مربوط به پیشگیری مؤثر از اعدامهای فرا قضایی، خودسرانه و شتابزده وانجام تحقیقات کیفری کارآمد در مورد این اعدامها بود که چند ماه پیش از این جنایت (۳ خرداد ۱۳۶۸) در سازمان ملل متحد به تصویب رسیده بود.
مقامات جمهوری اسلامی ایران که در رابطه با این جنایت به پاسخگویی فراخوانده نشدند، ترورهای بعدی را طرح ریزی کردند و در طی پنج سال پس از فاجعۀ وین پنچ تن از مخالفان خود را در فرانسه از بین بردند، یک تن را در سویس، و یک مخالف دیگر را در ایتالیا و رهبر بعدی حزب دموکرات کردستان و همراهانش را در برلن به قتل رساندند.
اگرچه ممکن است حمایت از تروریست ها در کوتاه مدت دموکراسی های غربی را از حملات تروریستی حفظ کند، امّا با تشویق تروریستها به ادامۀ عملیاتشان، در دراز مدت امنیت مردم جهان را به خطر می اندازد.
بنیاد عبدالرحمان برومند در بیست و پنجمین سالگرد این فاجعه، یاد رهبر فقید حزب دموکرات کردستان ایران دکتر عبدالرحمان قاسملو، و همراهانش آقایان عبدالله قادری آذر و فاضل رسول را گرامی می دارد و امیدوار است که مقامات قضایی اطریش با جدیت بیشتری این پرونده را پیگیری کنند. بنیاد همچنین به قاتلان آنها یادآوری می کند که این جنایت در حافظۀ ملّی ایران ضبط است و جامعۀ مدنی ایران و سازمان های حقوق بشر در کنار بازماندگان این عزیزان برای اجرای عدالت هستند و خواهند بود.