بالاخره ارتش اسرائیل در شب شنبه ۵ آبان به مراکز نظامی ایران حمله کرد و سلطنت طلبان به آرزوی خود رسیدند. اینها تصور میکنند با حمله هوایی اسرائیل ج. ا سرنگون میشود و شاهزاده آنها با بر تخت سلطنت جلوس میکند.
اینها الان همان جایی پا گذاشتهاند که مجاهدین سالها قبل طی کردهاند. مجاهدین در این سالهای گذشته به عنوان ستون پنجم عمل کردند و اطلاعات اتمی وسیعی در اختیار اسرائیل و امریکا قرار دادند، اما تا کنون چیزی از این دولتها عایدشان نشده است. برعکس، بخاطر همین اعمال ناپسند مورد تنفر جامعه قرار گرفتهاند بطوری که بعید بنظر میرسد در آینده سیاسی ایران نقشی داشته باشند
سلطنت طلبان تلاش میکنند با توجه به خشم عمیقی که مردم از ج. ا دارند، با نفرت پراکنی بر علیه دیگران، با دخیل بستن به امامزاده نتانیاهو، برای شاهزاده خود طلب معجزه کنند تا شاید از این نمد برای خود کلاهی بدوزند
اما تاریخ نشان داده است که اسرائیل بیشتر شر میرساند و نمیشود به خیر او امیدی بست. او تا کنون معجزهای جز جنگ و تخریب و آواره گی برای مردم منطقه نداشته است. قطعنامههای متعدد علیه اسرائیل در سازمان ملل در مورد سرزمینهای اشغالی و نسل کشی در غزه و لبنان نشان میدهند که امامزاده یهودی همان اندازه خشن، دروغگو و بد است که امامزاده مسلمان شیعه در ایران. اسرائیل تا کنون هر جا پا گذاشته است، جز جنگ و جنایت و تخریب و اشغالگری کاری نکرده است
اختلافهای دولت یهودی اسرائیل و حکومت مذهبی شیعه ج. ا اختلافشان بر سر «دین برتر» است. نه ج. ا علاقهای به مردم فلسطین دارد و نه اسراییل دلاش برای مردم ایران سوخته است. برای انسان هوشیار امروز همه این دینها از یک جنس و از یک ریشهاند و زمینه پیدایش آنها جهل بشراست و تنوع آنها بر اثر کپی برداریهای ناشیانه از یکدیگر. یکی نسل کشی میکند چون خود را قوم برتر خدا میداند و دیگری جامعهای مدرن را به گروگان گرفته و ظلم میکند تا امام زمانش ظهور کند تا دنیا را پر از عدل و داد کند
جنگ اسرائیل و ج. ا تا آنجا به ما مربوط میشود که متاسفانه قربانی آن هستیم. ما مردم معمولا دنبال یک زندگی آرام و معمولی هستیم و میخواهیم بدون جنگ و تنفر قومی و فرقهای زندگی کنیم. ما میخواهیم یک زندگی عادی داشته باشیم، زندگی عادی فقط در یک جامعهای با زیر ساختهای اجتماعی و اقتصادی و آرامش روانی ممکن است. اما جنگ با از بین بردن همه این زیر ساختها آدمهای را بد بخت و درمانده میکند
جنگ نعمت نیست، ذلت است. جنگ آزادی نمیآورد، تخریب میکند، فقر و فلاکت و آواره گی میآورد. جنگ همیشه خواست بالای هاست نه پایینیها
به قول شاپنهاور «وقتی جنگی آغاز میگردد هرکسی باید سهمی پرداخت کند. سیاستمداران باید اسلحه، ثروتمندان باید مخارج و فقیران باید فرزندانشان گسیل دارن. وقتی جنگ تمام میگردد سیاستمداران دست یکدیگر را میفشارند، ثروتمندان قیمتها را افزایش میدهند و فقرا هم به دنبال گور فرزندانشان میگردند
حال با این توصیف جنگ، باید دید سهم ما از جنگ چیست؟ آنها که دنبال جنگ هستند یا جنگ را تبلیغ میکنند، از دسته اول و دوم هستند
سهراب ستوده
از: گویا