شورا مکارمی، پژوهشگر مردم شناسی سیاسی در مرکز ملی پژوهش‌های علمی فرانسه
شورا مکارمی : مقاومت زنان علیه حجاب اجباری از موضع رودرویی مستقیم با حکومت اسلامی است و این رودررویی مستقیم نه فقط پایه‌های رژیم ایران را لرزانده، بلکه از این پس در درون ماشین سرکوب حکومت مذهبی ایران رسوخ کرده است. این رویارویی به منزلۀ گشایشی در انگارۀ سیاسی همۀ زنان و مردان ایرانی و به معنای عبور از جمهوری اسلامی و همۀ خطوط قرمز آن است. فراتر حتا : از این پس مقاومت در دل هیولای جمهوری اسلامی دوام یافته و سازمان می یابد.
شورا مکارمی، پژوهشگر مردم شناسی سیاسی در مرکز ملی پژوهش‌های علمی فرانسه، با انتشار مقاله‌ای در روزنامۀ “لاکروآ”، ارگان مسیحیان فرانسه، تحول اشکال نوین مقاومت به ویژه مقاومت زنان علیه جمهوری اسلامی ایران را بررسی کرده و در این بررسی نوشته است : مقاومت زنان علیه حجاب اجباری از موضع رودررویی مستقیم با حکومت اسلامی است و این رودررویی مستقیم نه فقط پایه‌های رژیم ایران را لرزانده، بلکه از این پس در درون ماشین سرکوب حکومت مذهبی ایران رسوخ کرده است.
پژوهشگر ایرانی‌تبار با اشاره به خیزش “زن، زندگی، آزادی” پس از کشته شدن مهسا امینی توسط پلیس گشت ارشاد یا اقدام اعتراضی آهو دریایی در مقابله با مجریان مستقیم زن ستیزی در سپهر عمومی نوشته است : مخالفت با حجاب اجباری از موضع رویارویی با حکومت اسلامی صورت می‌گیرد و این شکل از مقاومت گسستی است در مناسبات جامعه و حکومت مذهبی ایران.
به گفتۀ شورا مکارمی هدف خیزش و مقاومت زنان نه اصلاح سیستم اسلامی در محدودۀ خطوط قرمز آن، بلکه رویارویی مستقیم با کلیت این نظام است. این رویارویی به گفتۀ شورای مکارمی به منزلۀ گشایشی در انگارۀ سیاسی همۀ زنان و مردان ایرانی و به معنای عبور از جمهوری اسلامی و فرا رفتن از آن است.
در نتیچۀ این مقاومت، حکومت اسلامی، به گفتۀ پژوهشگر ایرانی‌تبار، دیگر جمهوری اسلامی دهه‌های گذشتۀ نیست، زیرا، حکومت اسلامی از این پس ناتوان از تأمین وفاق سیاسی حتا در میان نیروهای خود است. حکومت اسلامی به گفتۀ شورا مکارمی به جسم در حال احتضاری می‌ماند که بقای خود را از طریق قدرت نظامی و منطقه‌ای‌اش تأمین می‌کند.
در بستر این وضعیت، به گفتۀ شورا مکارمی مقاومت در درون ایران همچنان با دوام است و اشکال خارق العاده‌ای به خود گرفته است. به گفتۀ او، اعتراض های خیابانی با ملاحظۀ نابرابری مناسبات قدرت در مقابل ماشین سرکوب بی رحمانۀ جمهوری اسلامی جای خود را به اشکال پیچیده ای از اعتراض و نافرمانی داده، هر چند در مناطق به شدت محروم سیستان و بلوچستان یا کردستان این مقاومت می‌تواند شکل مسلحانه نیز به خود بگیرد.
به موازات این تحول، مقاومت به گفتۀ شورا مکارمی با شهامتی وصف‌ناشدنی به درون ماشین سرکوب حکومت اسلامی یعنی زندان‌های جمهوری اسلامی رسوخ کرده است. پژوهشگر ایرانی‌تبار تصریح کرده که آهو دریایی در مقابل تعدی بسیجیان و نیروی حراست دانشگاه، به اعتراض لباس از تن در آورد. افزون بر این، زنان و مردان زندانی سیاسی در درون سلول‌های زندان‌های جمهوری اسلامی یک کارزار گستردۀ اعتراض علیه مجازات اعدام به راه انداخته‌اند.
این اعتراض که از ژانویه سال ۲۰۲۴ در زندان قزل‌حصار و در واکنش به اعدام چهار فعال سیاسی کُرد زاده شد اکنون در بیش از بیست زندان کشور هر سه شنبه برگزار می شود. زندانیان زندان قزل حصار در توضیح اقدام خود اعلام کرده‌اند : “هزاران زندانی زندان قزل‌حصار به اعدام محکوم شده‌اند و هر یک از ما را در روزها و هفته‌های آینده اعدام خواهند کرد. هر یک از ما در عین حال از دادگاه عادلانه و دفاع قانونی مناسب محروم بوده‌ایم. اکنون برای آنکه صدای مان را به گوش دیگران برسانیم سه شنبه هر هفته دست به اعتصاب غذا می زنیم. دلیل انتخاب این روز این است که معمولاً سه شنبه‌ها محکومان به اعدام را پیش از اجرای حکم به سلول انفرادی منتقل می کنند.”
شورا مکارمی به اقدام مشابه زندانیان زندان اوین پس از محکومیت وریشه مرادی به اعدام اشاره کرده و گفته است که در حمایت از او زندانیان سیاسی در حیاط زندان اوین فریاد “آزادی، آزادی، آزادی” و “زن، زندگی، آزادی” (به زبان کُردی) سر دادند. شورا مکارمی در پایان مقاله خود نوشته است : همانطور که اقدام آهو دریایی نشان داد از این پس مقاومت در دل هیولای جمهوری اسلامی دوام یافته و سازمان می یابد.
از: ار اف ای