از هزاره دوم پیش از میلاد، بخش‌های غربی فلات ایران و جایی که کردستان فعلی در آن قرار دارد زیر سلطه سلسله‌های سامی به‌ویژه آشوریان بود. این وضعیت تا سال ۶۱۲ ق.م که هوخشتره، پادشاه ماد موفق شد امپراتوری آشور را منقرض کند ادامه یافت. هوخشتره در سال ۶۱۰ ق.م حرّان در مرز سوریه و ترکیه یعنی شهری را که چندکیلومتر آن‌طرف‌ترش «کوبانی» کردنشین قرار دارد، تصرف کرد و مدتی پس از آن کروزوس را در لودیه شکست داد و بر آناتولی مسلط شد. دکترT.C young (تی‌سی یانگ) از مادشناسان مشهور جهان، این اقدام هوخشتره را ایرانی‌کردن زاگرس‌غربی، بین‌النهرین‌شمالی و آناتولی و گسترش دنیای آریایی تا ساحل مدیترانه خوانده است. از آن روزگار تاکنون نوادگان مادها یعنی کردها (به‌قول مینورسکی، شرق‌شناس روسی) در آن سرزمین‌ها زندگی می‌کنند و همیشه همانند یک حایل و سد میان سرزمین‌های سامی و عربی و بعدها رومی و عثمانی با ایران مرکزی بوده‌اند. تجربه تاریخ به ما نشان می‌دهد که در هر زمان این حایل و سد محکم شکسته شده، ایران مرکزی هم در معرض تهدید قرار گرفته است. اسکندر مقدونی پس از آنکه در دشت گوگاملا در اربیل کنونی سپاه هخامنشی را شکست داد، مدت کوتاهی بعد از آن وارد ایران شد. اعراب مسلمان هم هنگامی که در جنگ جلولا سپاه ساسانی را شکست دادند به‌سرعت، راهی ایران مرکزی شدند.
طنز تلخ تاریخ، این است که امروز سپاه تکفیری‌های «داعش» به شکل همزمان، هم در دشت اربیل و هم در جلولا با پیشمرگه‌های کرد می‌جنگد. امروز مردم کرد با وجود دادن تلفات زیاد تاکنون تلاش کرده‌اند مانع پیشروی احیاگران خلافت عربی و حامیان پشت‌پرده نئوعثمانی آنان به‌سوی شرق شوند. امروز در دشت نینوا مردمان «شبک» قربانی می‌شوند که تبار قومی آنان از کردان گوران است و کتاب مقدسشان بیرق یا فرمان‌های شیخ صفی‌الدین اردبیلی است. «داعش» آنان را به جرم شیعه‌بودن و رافضی‌بودن قتل‌عام می‌کند. امروزه در شنگال و زومار ایزدی‌ها گرفتار نسل‌کشی «داعش» شده‌اند چرا که از نظر آنان، ایزدی‌ها، زردشتیانی هستند که هر صبحگاه رو به «روژ» (خورشید) عبادت می‌کنند و در پرستشگاه‌هایشان هرگز آتش خاموش نمی‌شود. امروز در کوبانی در کردستان سوریه و مخمور در نزدیکی اربیل در کردستان عراق، کردهای شافعی قتل‌عام می‌شوند. چون عرب نیستند و قرائت آنان از اسلام با قرائت افراط‌گرایان «داعش» تفاوت دارد. امروز ناقوس نسل‌کشی برای کردهای ایزدی، شبک و مسلمان در کردستان به صدا درآمده است. افراط‌گرایان می‌خواهند که دیگر در دیار عراق و شام عربی آتش نوروز آریایی روشن نشود و کسی شاهنامه نخواند. آنان می‌خواهند نمادهای آریایی و ایرانی را به‌نام «کفر»، «زندقه» و «مجوسی‌گری» نابود کنند. امروز، سد سترگ تاریخی و حایل همیشگی میان دنیای ایرانی، دنیای عربی و نئو عثمانی سخت در معرض تهدید است. هرچند، می‌دانیم که دولت ایران بسیار قدرتمندتر از آن است که اجازه نفوذ «داعش»یان را به درون این خاک بدهد ولی «داعش» و حامیان پیدا و پنهانش، اگر سد کردستان را بشکنند، تهدید خود را در حد توان، متوجه ایران خواهند کرد. امروز در پیکره واحد «داعش» اندیشه‌های افراط‌گرایانه مذهبی ضدشیعی و ناسیونالیسم افراطی عربی‌گری ضدعجم جمع شده‌اند که هر دو به‌شدت ضدایرانی هستند.
در این شرایط تاریخی، انتظار می‌رود که فارغ از برخی دلخوری‌ها، همه ایرانیان اعم از دولت و ملت و از هر زبان و هر مذهبی از کردها حمایت کنند و به‌عنوان وظیفه‌ای اخلاقی، انسانی و تاریخی مانع نسل‌کشی مردم کردستان شوند. امروز کردهای ایزدی، شبک و مسلمان از هم‌تباران ایرانی‌شان انتظار حمایت دارند. مسلم است که ایرانیان دلبسته به تاریخ و فرهنگ این آب و خاک، آنان را در این شرایط دهشتناک تنها نخواهند گذاشت.
اسماعیل شمس . استاد دانشگاه
از: شرق