پاییز سال۱۳۸۱ در کرمان را باید یکی از فصول پردلهره شهر زادگاه من دانست. چندین‌قتل در گوشه‌وکنار شهر اتفاق افتاده بود، فضای ملتهب شهر دنبال قاتل یا قاتلان و انگیزه آنان بود و هیچ ارتباطی بین مقتولان وجود نداشت. آخرین قتل‌ها مربوط به زوج جوانی بود که دنبال تشکیل زندگی مشترک بودند اما جنازه آنها در اطراف شهر طعمه حیوانات وحشی شده و ماشین آنها در گوشه دیگر شهر به آتش کشیده شده بود. فضای رعب و وحشت آن روزهای کرمان، مشابه حال‌وهوای پاییزی این روزهای اصفهان است. گمانه‌زنی‌ها و دامنه شایعات و تعداد مقتولان با واقعیت جور درنمی‌آمد. سرانجام به همت یکی از قضات متعهد و شجاع کرمان، پرده از رازی برداشته شد که حاصل آن عمل کورکورانه شش‌جوان بود که متاسفانه تحت‌تاثیر نوار سخنرانی یکی از بزرگان قرار گرفته بودند که مدعی بود جامعه نیاز به امربه‌معروف دارد و این فریضه الهی مغفول مانده است. اتفاقا سخنرانی در اصفهان و در مسجد حسن‌آباد این شهر انجام شده بود… .
امربه‌معروف جزو وظایف هر مسلمان است اگر با افرادی روبه‌رو شدید که معروفی را زیر پا گذاشته‌اند بدوا به‌صورت زبانی به وی تذکر دهید. اگر تذکر موثر واقع شد که هیچ، اگر تذکر موثر نبود به پلیس یا حاکمیت رجوع کنید که به وظایف شرعی و قانونی خود عمل کنند. اگر پلیس یا حاکمیت به وظایف خود عمل نکردند یا باوجود اعمال آن، همچنان آن فرد دور امور نهی‌شده گشت، فرد تذکر‌دهنده می‌تواند راسا اقدام کند و مجازاتی نخواهد داشت. وقتی شش‌جوان ساده دستگیر شدند افراد کشته‌شده را مهدورالدم معرفی و کشتن آنها را برابر توصیه آن بزرگ واجب می‌دانستند. بگذریم که پرونده قتل‌های محفلی کرمان قصه پرغصه‌ای شد که تا هم‌اکنون ادامه دارد. پرونده‌ای که احکام مختلفی نسبت به آن صادر شد. نگارنده که وکیل اولیای‌دم یکی از مقتولان هستم، منتظر آنم که پرونده به سرانجام برسد و معاذیر قانونی برداشته شود و شرح کامل موضوع و آرای صادره و دفاعیات متهمان را به‌صورت جداگانه چاپ کنم. البته انتظار این است که قصه اصفهان، وضعی همانند پرونده کرمان پیدا نکند. فرضیه زنجیره‌ای‌بودن اسیدپاشی، در دست بررسی است و در صورتی که جرم سازمان‌یافته‌ای به هر عنوانی صورت گرفته باشد باید با جدیت در دستور کار قرار گیرد. موضوع حجاب و نحوه حضور خانم‌ها در محل کار و اختلاط با مردان در محیط کار، هیچ‌گاه نباید دستمایه مباحث و اقداماتی شود که با قانون و شرع سازگاری ندارد.
انصار حزب‌الله تهران چندی قبل اعلام کرد جمعیتی نزدیک به چهارهزارنفر را در واحدهای چندنفره موتورسوار در خیابان‌های تهران به حرکت درخواهند آورد و اختلافی بین انصار حزب‌الله و وزارت کشور در این مورد به وجود آمد که از آن باخبریم. اخیرا هم که نمایندگان مجلس طرح حجاب و عفاف را در صحن علنی مطرح کردند که در شرف تصویب نهایی است. می‌ماند این پرسش که چه اتفاقی افتاده که در نخستین سال دولت دکترحسن روحانی، موضوع حجاب و عفاف به صدر اخبار کشیده شده است؟ فی‌الواقع آیا وضع حجاب زنان در سال ۹۳ متفاوت با وضع حجاب در سال‌های قبل است و نیاز به تصمیماتی از این دست دارد؟ در مورد انصار حزب‌الله هم وضع به همین صورت است. ظرف سال‌های گذشته، اوضاع خیابان‌ها و ادارات کماکان به همین صورت بود و پرواضح است که تغییری در وضع ظاهر شهرها و مردم صورت نگرفته است. می‌ماند نمایندگان مجلس که طرح عفاف و حجاب را به این صورت پیش می‌برند، طرحی که مورد مخالفت دولت قرار گرفته و توسط نهادهای ذیربط علنی شده است. نگارنده به‌عنوان احدی از وکلای پرونده قتل‌های محفلی کرمان به واکاوی آنچه در ذهن و زبان جوانانی که ناخواسته دست به اقداماتی زدند، مسلط هستم. آنان بعد از گذشت سال‌ها و گذر از ایام جوانی و احساسات آن ایام، نادم‌تر از هر نادمی خود را شرمنده خانواده مقتولان، مردم و مسوولان بالادست نظام می‌دانستند.
از: شرق