در آستانه شب یلدا، جشنی که در فرهنگ ایرانی نماد عبور از تاریکی و رسیدن به روشنایی است، شماری از مخاطبان ایراناینترنشنال با ارسال پیامهایی، پایان جمهوری اسلامی و فرا رسیدن روزهای روشنتر را آرزو کردند.
یلدا یا چله نام یکی از قدیمیترین جشنهای ایرانی است که در بلندترین شب سال، همزمان با آخرین روز پاییز و آغاز زمستان، برگزار میشود.
این جشن به اسطوره کهن مهر مربوط است؛ آیینی مرتبط با میتراییسم که روزگاری در سرتاسر فلات ایران رایج بود؛ اعتقاد به اینکه مهر با دیو سرما، خشکسالی و تاریکی نبرد میکند و پس از این شب، روزها کمکم بلندتر و شبها کوتاهتر میشوند.
ایراناینترنشنال در آستانه فرا رسیدن این جشن کهن، از مخاطبان خود پرسید آرزوی شما چیست.
بخش قابل توجهی از مخاطبان، آرزوهای خود را صریح و بیپرده بیان کردند و گفتند خواهان «سرنگونی»، «سقوط» و «پایان» جمهوری اسلامی هستند.
شهروندی نوشت: «بعد از سرنگونی آخوندها، بقیه آرزوهایمان خودبهخود برآورده میشود؛ مثل زندگی نرمال، رفاه، آینده روشن.»
شماری دیگر از مخاطبان نیز بر آرزوی «آزادی ایران» و «نجات مردم از چنگال جمهوری اسلامی» تاکید کردند.
مخاطبی در همین زمینه نوشت: «آرزوی من آینده روشن برای فرزندانمان است که روزگار ما را تجربه نکنند.»
محور مشترک شماری از پیامها آرزوی بازگشت شاهزاده رضا پهلوی به ایران بود.
در کنار مطالبه برای تغییر ساختار سیاسی در ایران، شماری از پیامها به وضعیت بغرنج معیشتی و فشارهای اقتصادی اشاره داشتند.
شهروندی در همین زمینه نوشت: «آرامش، ثبات، بازاری بیالتهاب و رهایی از دغدغه گرانی؛ آرزویی که فقط با پایان این وضعیت و شکلگیری نظامی سالم و مردمی ممکن میشود.»
-
یلدا و کریسمس؛ تولد دوباره نور از پس شبهای طولانی زمستان
مخاطبی دیگر تاکید کرد: «آرزویی جز ارزانی نداریم؛ همه چیز گران است. اینجا اگر دزدی کنی، میتوانی از پس زندگیات برآیی؛ وگرنه مردهای بیش نیستی.»
این پیامها در شرایطی ارسال شده که گزارشها از افزایش چشمگیر قیمت میوه، آجیل و شیرینی در آستانه شب یلدا حکایت دارد؛ تا جایی که برخی شهروندان ناچار شدهاند اقلام یلدایی را قسطی تهیه کنند.
در روزهای گذشته نیز شماری از مخاطبان با ارسال پیامهایی به ایراناینترنشنال، از احساس دوگانه تلاش برای زنده نگاه داشتن سنتهای باستانی و دوام آوردن زیر بار فشار معیشتی ناشی از ناکارآمدی حکومت سخن گفته بودند.
در چنین فضایی، یلدا برای بسیاری از شهروندان، به نمادی از تقابل با وضعیتی تبدیل شده است که به باور آنان، تنها با «تغییر حکومت» و سر رسیدن روزهایی سرشار از آزادی، رفاه و آسایش پایان مییابد.
