تروریستهای اسلامی، یاران آزادی اندیشه و همکاران دبیرخانه نشریه « شارلی ابدو» را در پاریس به قتل رساندند. شارلی یک نشریه انتقادی و طنز است که در فردای جنبش مه ۶۸ فرانسه با ابتکار روزنامه نگار معروف «کاوانا» متولد شد و منشور و خواستهای آن پیوسته انتقاد به تمامی سیاست ها و شخصیت های سیاسی و البته همچنین نقد تمام ادیان است. این نشریه یک نهاد رسانه ای سیاسی اجتماعی میباشد و مسئولیت خود را انتقاد میداند. این رسانه بازتاب فلسفه روشنگری و نقد مذهب و آزادی قلم و هنر است. همین نشریه پس از انتشار تصاویر فکاهی محمد در یک روزنامه دانمارکی، تمام این نقاشها و فکاهی ها را در فرانسه منتشر نمود. این نشریه پیوسته سه دین مسیحیت، یهود و اسلام و شخصیت های آنها را به نقد و تمسخر کشیده است. در واقع باید گفت بخش نوشته ها و فکاهی های انتقادی به مذهب بیش از هفتاد درصد متوجه مسیحیت و کلیسا و کشیش ها بوده و بقیه در باره یهودیت و خاخام ها و اسلام محمد و اسلامگرایان کشورهای عربی و کشورهای غربی می باشد. اسلامگرایان کشور های غربی مانند فرانسه در تمام عرصه ها افکار مخرب و ارتجاعی خود را پخش می کنند و زهر خود را در جامعه می پراکنند و «شارلی ابدو» نقش منفی آنان را همیشه مورد نقد داده است.
شجاعت «شارلی ابدو» مورد ستایش بوده و میباشد، زیرا این رسانه در برابر ترس جامعه و بخش سست روشنفکران، علیه بنیادگرایان اسلامی به مقاومت ادامه و در مقابل فاشیسم اسلامی کوتاه نیامده است. همیشه وظیفه ما دفاع از آزادی گفتار و اندیشه و بناگزیر پشتیبانی از نهادهای انتقادگر است. در سال ۲۰۰۸ سازمانهای اسلامی مقیم فرانسه بخاطر کاریکاتورهای محمد این نشریه را به دادگاه کشاندند تا او را محکوم کنند، ولی خوشبختانه دادگاه رای به شارلی و آزادی بیان داد. من در حمایت از شارلی در این دادگاه شاهد بودم و از مسئولان نشریه مانند سردبیر سابق «فیلیپ وال»، «شارب»، «کابو»، «ولانسکی» و حیثیت این نشریه آزادیخواه دفاع جانانه نمودم. پس از این دادگاه در سال ۲۰۱۰ دفتر شارلی با یک بمب توسط اسلامگرایان منفجر شد و دوباره من بطور مستقیم با شرکت در تظاهرات و سخنرانی جلوی شهرداری پاریس پشتیبانی خود به آنان بیان داشتم و به دوست نازنینم «شارب» (عکس) گفتم که همیشه در کنار آنان خواهم بود. شب ۷ ژانویه به تظاهرات علیه ترور ۱۲ نفر در محل دفتر «شارلی ابدو» در پاریس به میدان جمهوری رفتم تا مانند هزاران شهروند دیگر پشتیبانی خود را نشان دهم و بگویم که در برابر فاشیسم اسلامی نباید کوتاه آمد. ما راهی دیگری جز دفاع از آزادی نداریم.
این تراژدی چند نکته را یاد آوری می کند:
اسلامیون دشمنان آزادی هستند و از نظر آنان هر نشریه و هنرمند و اندیشمندی که به اسلام انتقاد کند و زیانهای آنرا برملا کند، محکوم به مرگ است. همه اسلامگرایان در هر کجا که هستند بخاطر توتالیتاریسم ایدئولوژیک و ذهنی و روانی خود متمایل به سرکوب و خفقان و تروریسم مذهبی هستند.
گاه گفته میشود که چه بسا برخی تندروی می کنند و اسلامگرایان را تحریک می کنند. این گفته مسائل را وارونه جلوه می دهد زیرا در دفاع از آزادی اندیشه هیچ افراطی وجود ندارد و ذات و ماهیت اسلامگرائی سنی و شیعه همیشه در جهت تنگ کردن و حذف کردن است و انهدام میدان اندیشه است.
اسلام خوب و بد ندارد و تنها بد است، اسلام خشن است و طرفدار تبعیض و برده داری و انقیاد است. اسلام مخالف بردباری و دیگر اندیشی است و تنها اطاعت را می طلبد. با اسلام به سوی بیراهه و خشونتگری می روید.
این اسلام و تاریخ سیاسی آن است که تروریست را پرورش می دهد. قرآن سراسر خشونت است و عدم احترام به حقوق انسانی است و در دل خود پیوسته تنگ نظر و تروریست و مستبد می آفریند. مردمان مسلمان بیشماری هستند که صلح طلب هستند، این روحیه شخصی و رفتار مسئول فردی آنان است، حال آنکه ایدئولوژی و آموزش قرآنی در راه ترور فکری و جهاد است.
تروریسم در پاریس و داعش و جمهوری اسلامی از یک منشا مایه می گیرند. این اشکال گوناگون یک مضمون یعنی همان اسلامی است که ضد تمدن و دمکراسی و آزادی و حقوق شهروندی و حقوق زنان است.
نشریه «شارلی ابدو» توسط تروریست ها به خون کشیده شد و ۱۲ نفر از بهترین کاریکاتوریست ها، منقدان، روزنامه نگاران، جان باختند. در این شرایط دمکراسی ضربه خورد ولی جامعه ای مانند فرانسه در دفاع از حقوق خود و روح ولتری خود باز نخواهد ایستاد.
جلال ایجادی
استاد جامعه شناسی
۷/۱/۱۲۰۰۴ پاریس
از: گویا