بیانیه جمعی از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج در مورد وضعیت و شرایط حاد زندانی عقیدتی آقای کاظمینی بروجردی. زندانیان سیاسی در این بیانیه خواهان رسیدگی به وضعیت و شرایط این زندانی عقیدتی شده اند. بیانیه جهت انتشار در رسانه ها در اختیار «فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران» قرار داده شده است. متن بیانیه به قرار زیر می باشد:
به وجدانهای بیدار و مدافعین حقوق بشر،
آقای کاظمینی بروجردی ۵۷ ساله که بیش از ۳۰۰۰ روز در زندان به سر می برد، بدون حتی یک ساعت مرخصی و بدون داشتن حق وکیل و در این مدت جمعا ۴۰۰ روز را در انفرادی سپری کرده و شکنجه های بسیاری را متحمل شده است که منجر به بیماری های متعددی از جمله دیابت، ناراحتی کلیه، فشار خون و بیماری قلبی مبتلا شد. که عدم رسیدگی پزشکی به نارسایی قلبی ایشان، سبب بروز تورم در پاهایش گردیده و تعادل وی را در هنگام راه رفتن و ایستادن با مشکل جدی مواجه نموده است.
اخیرا وضعیت او بسیار نگران کننده شده است، ۴۴ روز حبس در قرنطینه اعدام و ۱۶ روز اعتصاب غذا منجر به شوک عصبی شده و در آزمایشی که در بهداری زندان صورت گرفت، قند خون او حدود ۶۰۰ بوده است که بسیارخطرناک است و حتی انگشت پای او سیاه شده است که بیم آن می رود ایشان به بیماری قانقاریا مبتلا شده باشد که در این شرایط، عدم رسیدگی پزشکی خواهد بود.
همچنین در ملاقات اخیر با خانواده در تاریخ ۱۳ دی ماه، با کمک دو نفر از زندانیان به محل ملاقات آورده شدند. قابل ذکر است که وی در مورخه ۱۵ مرداد ۱۳۹۳، بعد از ۴۵ دقیقه بیهوشی توسط ۵ پزشک در بهداری زندان معاینه شد که در میان آنها رئیس بهداری اوین و پزشک داخلی بهداری بوده است.اما مسئولین دادگاه ویژه روحانیت استفاده از دارو و درمان را برای ایشان منوط به کوتاه آمدن از مواضع اش کرده اند.
آقای کاظمینی بروجردی به جرم عدم وابستگی به دین دولتی و مخالفت با حکومت دینی، سال ها در وضعیت مرگ تدریجی قرار گرفته و خانواده او به عنوان گروگان حکومت مورد آزار و اذیت قرار می گیرند.
مادر سالخورده او که در سال ۱۳۸۵ به همراه وی دستگیر شده بود بعد از آزادی، در بیمارستان جان سپرد، اما به آقای بروجردی اجازه حضور برای تدفین مادرش را ندادند و نیز در همان سال که کلیه ا خانواده و اکثر اقوام او را بازداشت کرده بودند، در بند ۲۰۹ اوین نوه شش ماهه اش را آزار دادند تا ازاین خانواده ایشان اعتراف بگیرند.
همسر و فرزندان آقای کاظمینی بروجردی نه تنها مشکلات اقتصادی و اجتماعی و عاطفی نبود پدر را تحمل می کنند، بلکه در این مدت هشت ساله هر کدام جداگانه دستگیر و شکنجه شده و پرونده شان هنوز در دادگاه ویژه روحانیت باز است. همچنین فرزندان ایشان از تحصیل در دانشگاه های دولتی محروم و حق کار ندارند.
ما زندانیان با دانستن این شرایط، وظیفه انسانی خود می دانیم ضمن ارائه این گزارش کوتاه از تمامی وجدان های بیدار و مدافعین حقوق بشر درخواست کنیم که نسبت به این اعمال شکنجه غیر انسانی سکوت نکنند و تقاضای رسیدگی سریع به وضعیت این زندانی عقیدتی را داریم.
بیانیه جمعی از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج
دی ۱۳۹۳
رضا اکبری منفرد، – فرید آزموده، – افشین بایمانی، – فرهنگ پورمنصوری، – شهرام پورمنصوری، – ایرج حاتمی، – ماشاله حائری، – خالد حردانی، – لطیف حسنی، – افشین حیرتیان، – شاهرخ زمانی، – حمزه سواری، – سعید شیرزاد، – حشمت اله طبرزدی، – علیرضا فراهانی، – ابوالقاسم فولادوند، – صالح کهن دل، – سعید ماسوری، – کریم معروف عزیز، – پیروز منصوری، – اسداله هادی،فرید آزموده