سایت ملیون ایران: یکی از اشتراکات مطلق رژیم شاه و رژیم آخوندها وحشت از نام مصدق است. نوشته ف.م.سخن در تاریخ دوشنبه ۱ مهر ۱۳۸۷ بمناسبت خبری است که در ۲۳ مرداد ۱۳۸۷ در سایت عصر ایران با عنوان “آراء متفاوت اعضای شورای شهر برای نامگذاری خیابان دکتر مصدق” انتشار یافت. چون در ۲۶ اسفند ۱۳۹۳ “پیشنهاد نامگذاری خیابان مصدق در تهران” ظاهرا بار دیگر در شورای شهر تهران مطرح شده است، انتشار مجدد نوشته م.ف. سخن را مناسب دیدیم.
***
از گویا به نقل از وبلاگ ف.م.سخن:
دبیر کمیته نامگذاری شورای شهر تهران از منتفی شدن طرح نامگذاری خیابان دکتر مصدق در کمیسیون کارشناسی کمیته نامگذاری شورای شهر تهران خبر داد.” «خبرگزاری میراث فرهنگی»
خدمت سرکار خانم معصومه‌ی آباد دبیر محترم کمیته نامگذاری شورای شهر تهران
از شنیدن خبرِ منتفی شدنِ طرحِ نامگذاری خیابان دکتر محمد مصدق بی نهایت خوشحال شدم و از این که کمیسیون کارشناسی کمیته نامگذاری شورای شهر تهران چنین تصمیم صحیحی اتخاذ کرده بی نهایت سپاسگزارم. کمیسیون مزبور، با این تصمیم به جا، سطح بالای دانش و معلومات و فهم و شعور خود را به ملت ایران نشان داد و اگر اجازه داشته باشم از طرف دکتر محمد مصدق نیز سخن بگویم، باید عرض کنم که احتمالا روح ایشان با این تصمیم گیری قرین شادی و آسایش شده است.
واقعا باید دست نویسنده ی گزارش گروه کارشناسی را بوسید که نوشته است: “مصدق از ویژگی های مورد نظر کمیسیون برای نامگذاری برخوردار نیست.” چقدر زیبا، چقدر عالی نوشته است نویسنده ی فرهیخته ی این گزارش و چقدر زیبا، چقدر عالی تصمیم گرفته است شورای محترم شهر تهران. مصدق کجا؟ خیابانی در تهران کجا؟ تا وقتی امثال شهید خالد اسلامبولی هستند، چه جای دکتر مصدق بر روی پلاک های حلبی شهرداری تهران؟! عقل مان کجا رفته؟! مگر دکتر مصدق اسلحه کشیده بود، یا با مسلسل قلب کسی را دریده بود که بخواهیم نام اش را بر خیابانی در تهران بگذاریم؟ تا وقتی شهید اِدْوارْدُو آنیلی، پسر مسلمان و وارث سناتور میلیاردر ایتالیایی و صاحب کارخانه های متعدد خودروسازی هست، مگر احمق شده ایم که بخواهیم خیابانی را دکتر محمد مصدق بنامیم؟! تازه اگر بخواهیم چنین بذل و بخششی بکنیم فردا نام سمیر قنطار و دیگر مبارزان لبنانی و فلسطینی را بر کدام خیابان بنهیم؟ اگر زبان ام لال اسرائیلی ها زدند و سید حسن نصرالله را شهید کردند، کدام خیابان را به نام او کنیم؟ دور از مسلمانی خواهد بود اگر بخواهیم به جای نام برادران عرب، از اسامی اشخاصی مثل مصدق استفاده کنیم.
معلوم بود که شورای محترم شهر، برای نامگذاری خیابان مصدق، کارِ کارشناسی انجام نداده ولی احمدلله کارشناسان خبره زود متوجه خبط خود شدند و جلوی این اشتباه بزرگ تاریخی را گرفتند. مگر محمد مصدق برای ایران و اسلام چه کار کرده که بخواهیم خیابانی را به اسم اش کنیم؟ مگر نام کسی را که به مردم کشورش راه استقلال و آزادی بیاموزد، در قدرت بر حاکمیت قانون اصرار ورزد، به دفاع از منافع ملی قیام کند، با پستی و رذالت وجهالت در افتد و به مردم راه ستیز با اخلاقیات منحط را نشان دهد، با داشتن قدرت و مسئولیت، خواهان تحمیق مردم نباشد، خواهان خشونت نباشد، خواهان تبعیض و حق کشی نباشد، با استعمار جانانه بستیزد، با استبداد جانانه بستیزد، در زندان، در تبعید، تا آخرین دم حیات تن به تسلیم و خفت ندهد و سرافراز بمیرد، آری، مگر نام چنین کسی را بر خیابان می نهند؟! شما مقایسه کنید خالد اسلامبولی را که با مسلسل دل و روده ی رئیس اش را بیرون ریخت یا جناب ادواردو را که احتمالا صهیونیست ها او را شهید کردند با دکتر مصدق و آن چه در طول نمایندگی و وزارت اش انجام داد تا به خطای بزرگی که نزدیک بود شورای محترم شهر تهران مرتکب شود پی ببرید. خود دکتر مصدق هم می دانست کاری برای ایران و اسلام انجام نداده که در بند اول وصیت نامه اش نوشت: “وصیت می کنم که فقط فرزندان و خویشان نزدیکم از جنازهء من تشییع کنند…” آن وقت شما می خواستید نامِ یک چنین آدمی را که لابد خودش می دانسته کار مهمی برای ملت نکرده که از آن ها انتظار داشته باشد به تشییع جنازه اش بیایند بر روی خیابانی در ام القرای اسلام بگذارید! خدای را هزاران بار سپاس که چنین نشد.
از طرف خودم، و روح دکتر مصدق که مطمئنا راضی نمی شد نام اش و خیابان اش به موازات یا در کنار مردان بزرگ و مبارزان راستینی چون خالد اسلامبولی قرار بگیرد از شما تشکر می کنم.
پایان
گزارش سایت میراث فرهنگی:
در شورای شهر تهران مطرح شد
پیشنهاد نامگذاری خیابان مصدق در تهران
آخرین جلسه علنی شورای شهر تهران در سال ۹۳ با یک پیشنهاد جنجالی پایان یافت. احمد حکیمی‌پور، رئیس فراکسیون اصلاح‌طلبان شورای شهر تهران در این جلسه پیشنهاد کرد خیابانی در تهران به نام «محمد مصدق» نامگذاری شود. موضوعی که بارها در شوراهای پیشین شهر تهران مطرح شده و به نتیجه‌ای نرسیده است.
http://www.chn.ir/NSite/FullStory/News/?Id=115491&Serv=0&SGr=0
در دیده ما شاه بود سایه یزدان
تا کور شود دیده بیگانه پرستان!!
.سال ۲۵۷۴ سال ( الله آدمکش) زدایی از ایران بزرگ.
باز گوید، من چه در خوردم به جغد؟*****صد چنین ویران رها کردم به جغد
من نخواهم بود اینجا، میروم*****سوی شاهنشاه راجع میشوم
این خراب، آباد در چشم شماست*****ور نه ما را ساعد شه، باز جاست
چه خیابانی بنام مصدق بگذارند و یا نگذارند:
ثبت است بر جریده عالم دوام ما.