ﻣﺎﺷﺎﺍﻟﻠﻪ ﺷﻤﺲ ﺍﻟﻮﺍﻋﻈﯿﻦ نامه سرگشاده را به مراجع عظام تقلید نوشته است:
ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﭼﻨﺪ ﭘﺮﺳﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﻋﻈﺎﻡ ﻣﻄﺮﺡ ﮐﻨﻢ :
ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﺗﻘﻠﯿﺪ ﺑﺎ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺣﺠﺎﺏ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﺯ ﺩﻭﻟﺖ ﺣﺴﻦ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﻋﻤﻞ ﺷﻮﺩ ﻭﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻨﺠﺎﺭ ﺷﮑﻨﯽ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺩﻫﺪ .
ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﺩﻭﻟﺘﻬﺎ ﺩﺭ ۳ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﮐﻨﻨﺪ :
ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡ،ﺧﻮﺭﺩ ﻭﺧﻮﺭﺍﮎ ﻭﭘﻮﺷﺎﮎ ﻣﺮﺩﻡ،ﺍﺗﺎﻕ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﺮﺩﻡ .
ﺍﮔﺮ ﺩﻭﻟﺘﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ۳ ﺣﻮﺯﻩ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﻧﺘﯿﺠﻪﺍﺵ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭﮐﺸﻮﺭﻣﺎﻥ ﺷﺎﻫﺪﺵ ﻫﺴﺘﯿﻢ .
ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﭼﻨﺪ ﭘﺮﺳﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﻋﻈﺎﻡ ﻣﻄﺮﺡ ﮐﻨﻢ :
ﺁﯾﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﻭﮔﺮﻓﺘﺎﺭﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻘﻮﻟﻪ ﺣﺠﺎﺏ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﯾﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺤﺮﺍﻧﻬﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻥﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯿﺸﻮﺩ .
ﺁﯾﺎ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﺗﻘﻠﯿﺪ ﺍﺯ ﺣﺠﻢ ﻭﻧﺮﺥ ﻭﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎﯼ ﻭﯾﺮﺍﻧﮕﺮ ﺗﻮﺭﻡ ﺍﻃﻼﻉ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﯾﺎ ﻧﻪ؟
ﺁﯾﺎ ﻣﻌﯿﺸﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﻭﻓﻘﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﻬﻤﯽ ﻧﯿﺴﺖ؟ﮐﺎﺩ ﺍﻟﻔﻘﺮ ﺍﻥ ﯾﮑﻮﻥ ﮐﻔﺮﺍ ﺩﺭ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﺩﺍﺭﺩ؟
ﺁﯾﺎ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﻋﻈﺎﻡ ﺍﺯ ﺳﻮﺀ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩﻫﺎ ﻭ ﻓﺴﺎﺩ ﻣﺎﻟﯽ ﺩﺭ ﺭﺩﻩﻫﺎﯼ ﺑﺎﻻﯼ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺑﺎ ﺧﺒﺮﻧﺪ ﯾﺎ ﺧﯿﺮ؟ ﺁﯾﺎ ﻣﯿﺪﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﯽﻋﺪﺍﻟﺘﯽ ﻗﻀﺎﯾﯽ ﺑﯿﺪﺍﺩ ﻣﯿﮑﻨﺪ؟
ﺁﯾﺎ ﻣﯿﺪﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺁﻟﻮﺩﮔﯽ ﻫﻮﺍ ، ﺩﺭ ﺗﺨﺮﯾﺐ ﺟﻨﮕﻠﻬﺎ ﺩﺭ ﻣﺮﮒ ﻭﻣﯿﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺭﺍﻫﻬﺎﯼ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺗﺼﺎﺩﻑ ( ﻫﺮ ۲۳ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﯾﮏ ﮐﺸﺘﻪ ﻭ۳ ﺗﻦ ﺯﺧﻤﯽ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ) ﺩﺭ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﭘﺮﺍﺯﯾﺘﻬﺎﯼ ﺍﺭﺳﺎﻟﯽ ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﯼ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ،ﺩﺭ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺑﯿﮑﺎﺭﯼ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻓﺎﺭﻍ ﺍﻟﺘﺤﺼﯿﻞ ﮐﺸﻮﺭ،ﺩﺭ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﻓﺮﺍﺭ ﻣﻐﺰﻫﺎ،ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﻣﯿﺰﺍﻥﻃﻼﻕ ﺑﻮﯾﮋﻩ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻫﻤﺴﺮﺍﻥ ﺟﻮﺍﻥ،ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﻓﺴﺎﺩ ﺑﺎﻻ ﻭﻏﯿﺮ ﺭﺳﻤﯽﺍﺧﻼﻗﯽ،ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺘﻦ ﻧﺮﺥ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺍﯾﺪﺯ ، ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺭﺷﻮﻩ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎﯼ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭﯼ ﻭﺍﺩﺍﺭﺍﺕ ﺩﻭﻟﺘﯽ،ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﺷﺪﯾﺪ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﻪ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻭ … ﺟﺰﻭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﺍﻭﻝ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﯿﺸﻮﺩ؟
ﺁﯾﺎ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﻋﻈﺎﻡ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻘﻮﻻﺕ ﺑﺎ ﺧﺒﺮﻧﺪ ﯾﺎ بی ﺧﯿﺮ؟
ﺍﮔﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭼﺮﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﻭﭘﯿﺎﻡ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﻧﻤﯿﺸﻨﻮﯾﻢ؟ﭼﺮﺍ؟ ﻭﺍﮔﺮ ﻧﯿﺴﺘﺪ ﺣﺠﺎﺏ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻪﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺗﻠﻘﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭﺳﮑﻮﺕ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﮐﻨﻨﺪ،ﺯﯾﺮﺍ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﯾﻬﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎﺷﻨﺪ .
ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﭼﺮﺍ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﻋﻈﺎﻡ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻘﻮﻻﺗﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯼ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ،ﺣﺠﺎﺏ ﻭ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﭘﺎﺱ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ ﻭﺩﺭ ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻣﺴﺌﻮﻝﺁﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﺁﻥ ﻫﯿﭻ ﻫﺰﯾﻨﻪﺍﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ،ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ .
ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﻧﻤﯿﺒﺮﻡ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﻋﻈﺎﻡ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺷﺎﻩ ﮔﻔﺖ ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺯﯼ ﺩﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﺭﺍﺩﯾﻮ ﻭﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﻋﻠﻤﺎ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ ﻫﻤﻪ ﻣﻠﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﻭ ﮐﻦ ﻓﯿﮑﻮﻥ ﻣﯿﺸﻮﺩ . ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ۳۳ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ ﻭﻧﻪ ﺩﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﮐﻪ ۲۴ ﺳﺎﻋﺖ ﻭﻧﻪ ﯾﮏ ﮐﺎﻧﺎﻝ ﮐﻪ ﺩﻫﻬﺎ ﮐﺎﻧﺎﻝ ﻭﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﻭﻧﺸﺮﯾﺎﺕ ﻭﮐﺘﺎﺑﻬﺎ ﻭﻣﺴﺎﺟﺪ ﻭﺗﮑﯿﻪﻫﺎ ﻭﻣﻨﺎﺑﺮ ﺩﺭ ﺑﺴﺖ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭﺗﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﭼﺮﺍ ﺩﯾﮕﺮ ﮔﻠﻪ ﻣﯿﮑﻨﯿﺪ؟
ﻭﭼﺮﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺑﻨﺪﻩ ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﺳﯿﺎﺳﺘﻬﺎﯼ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺗﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺘﺎﺩﯾﺪ ﻭ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﮐﻤﺘﺮﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﺣﻮﺯﻩ ﻋﻘﯿﺪﺗﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﺭﺟﺎﻉ ﻣﯿﺪﻫﯿﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺪﺕ ﻋﻤﻞ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﻃﻠﺐﻣﯿﮑﻨﯿﺪ؟
ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪﺍﯼ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﯽ ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﺷﺪﻧﺪ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﮐﺎﺭ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﻭﺍﮔﺮ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﺷﺪﻧﺪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻣﺘﻬﻢ ﺍﻧﺪ ﻭﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺷﻤﺎ ﻫﯿﭻ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺏ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﻧﻤﯿﮕﯿﺮﯾﺪ .
ﺣﻀﺮﺍﺕ ﺩﻏﺪﻋﻪ ﻣﻨﺪ ﺁﯾﺎﺕ ﻋﻈﺎﻡ ! ﺁﯾﺎ ﻓﻘﺮ ﻭﺗﻨﮕﺪﺳﺘﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﻭﺑﯿﮑﺎﺭﯼﻭﻓﺴﺎﺩ ﻭﺭﺷﻮﺭﻩ ﺧﻮﺍﺭﯼ ﻭﺭﺑﺎ ﺧﻮﺍﺭﯼ ﻧﻬﺎﺩﯾﻨﻪ ﺷﺪﻩ ﻭﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﺟﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﭘﺎﺭﺍﺯﯾﺘﻬﺎﯼ ﮐﺸﻨﺪﻩ ( ﻃﺒﻖ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﺎﻧﻢ ﺩﮐﺘﺮ ﻭﺣﯿﺪ ﺩﺳﺘﺠﺮﺩﯼ ﻭﺯﯾﺮ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﺩﻭﻟﺖ ﻗﺒﻠﯽ ) ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺗﺎﺭ ﻣﻮﯼﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﻧﻮﺍﻥ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﮐﻤﺘﺮﯼ ﺩﺍﺭﺩ .
ﺍﮔﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ ﻭﺁﺷﮑﺎﺭﺍ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ ﺗﺎ ﻣﺎ ﺗﮑﻠﯿﻒ ﺧﻮﺩﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﯿﻢ . ﻣﺎ ﺗﺎ ﮐﻨﻮﻥ ﺍﺭ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﻏﯿﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﮔﻮﺷﺖ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺳﺖ ( ﻃﺒﻖﻧﺺ ﺻﺮﯾﺢ ﻗﺮﺍﻥ )
ﻭ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﺣﻞ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﺒﯿﻊ ﻭﺣﺮﻡ ﺍﻟﺮﺑﺎ ( ﻃﺒﻖﻧﺺ ﺻﺮﯾﺢ ﻗﺮﺍﻥ )
ﻭﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﻟﻤﻠﮏ ﯾﺒﻘﯽ ﻣﻊ ﺍﻟﮑﻔﺮ ﻭﻻ ﯾﺒﻘﯽﻣﻊ ﺍﻟﻈﻠﻢ ﻭﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﮐﻪ …
ﻭﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻭﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ … ﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪﻫﺎ ﺩﻝ ﺑﺴﺘﻪ ﻭ ﺟﻤﻊ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﻧﺪﮔﺎﻥ ﭘﯿﻮﺳﺘﯿﻢ .
ﺣﺎﻝ ﺷﻤﺎ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ ﺁﯾﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺁﻣﻮزﻩﻫﺎﯼ ﺩﯾﻨﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮﺍﺗﯽ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺍﺭﺁﻥ ﺑﯽﺧﺒﺮﯾﻢ؟ﯾﺎ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺑﺎﺏ ﺍﺣﺘﯿﺎﻁ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﺮﺩﯾﺪ ﻭﺍﺯ ﺳﻄﻮﻩ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻭﺍﺯ ﻗﻄﻊ ﺍﻣﺪﺍﺩﺍﺕ ﻣﺎﻟﯽ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻫﺴﺘﯿﺪ؟
ﭘﺮﺳﺶ ﺁﺧﺮ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﺍﺕ ﻣﺮﺟﻌﯿﺖ ﺷﯿﻌﻪ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺳﺪﻩﻫﺎ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﻭﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺩﻭﻟﺘﻬﺎ ﻣﯽﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻧﺪ .
ﺁﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﯾﻪ ﻭﯾﺎ ﺳﻨﺖ ﺣﺴﻨﻪ ﻣﺮﺟﻌﯿﺖ ﺷﯿﻌﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺟﻬﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﻭﺍﮔﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﺩﻟﯿﻠﺶ ﭼﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟
ﻭﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﺮﮐﺰ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺸﯿﯿﻊ ﯾﻌﻨﯽ ﻧﺠﻒ ﺍﺷﺮﻑ ﻋﻼﻣﻪ ﺳﯿﺴﺘﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ ﻋﻠﯽ ﺭﻏﻢ ﻧﻔﻮﺫ ﺑﻼ ﻣﻨﺎﺯﻉ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺣﺪ ﻭﺣﺪﻭﺩ ﺧﻮﺩﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺮﺟﻌﯿﺖ ﺷﯿﻌﻪ ﺣﻔﻆ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﺑﻬﺖ ﻭ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﻭﺷﺎﻥ ﻣﺮﺟﻌﯿﺖ ﺭﺍ ﭘﺎﺱ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ .
ﭘﺮﺳﺶ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺧﻄﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﻭﻣﯿﺮﻭﺩ ﻭﯾﺎ ﺧﺪﺍﯼ ﻧﺎﮐﺮﺩﻩ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺑﺨﺸﻬﺎﯼ ﻧﺎﻫﻤﻮﺍﺭ ﺯﻣﯿﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﻨﯿﺪ ﻭﮐﺪﺍﻡ ﺭﻭﯾﮑﺮﺩ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺍﺳﻼﻡ ﻧﺰﺩﯾﮑﺘﺮ ﺍﺳﺖ
