با مطالعه و شنیدن مجموعه اخبار و جریانات انتخاباتی گروهها و تشکیلات متعدد در روزنامه ها و تریبون های مختلف و واقعا متفاوت از عاقل ترینشان که اصلاح طلبشان مینامیم تا تندروان این وادی که نیازی به معرفی ندارند و شهره افاق شده اند، بایستی هشدار داد: تا زمانی که به نکات زیر و ابعاد فاجعه‌‌آمیز آن توجه نشود ورود فرضی دلواپسان واقعی مام میهن به مجلس از دست دادن تتمه اعتبار را به همراه می اورد و این نیز دلیلی است بر ممانعت از ورود؟!…
بطور نمونه دراین مقوله اشاره میشود که: تحقیق به وسیله‌ی جریانات، سازمان‌ها و نهادهای عدیده در مسیر کشف و رفع مسائل مربوط به فساد در کشور که در مقایسه با دیگر کشورها در رتبه‌های اول قرار داریم و برگزاری دادگاهها…. راه به جایی نخواهد برد…! و انتخابات در پیش نیز با این کم و کیف از دید ملت راه گشا نتوان بود
تا زمانی که روابط بینالمللی حول منافع ملی به حالت عادی برنگردد و روابط تجاری و سیاسی بر مبنای اصول نباشد، سرمایه‌گذاران بینالمللی با توجه به ثبات سیاسی و اقتصادی که منتجه آن تثبیت قوانین و رعایت حقوق شهروندیست در ایران سرمایه‌گذاری نکنند، موازین حقوق بشر و آزادی‌های مصرح در قوانین بینالمللی که در همین قانون اساسی موجود قابل استنباط میباشد در جامعه‌ی ما رعایت نشود و… در بر همان پاشنه خواهد چرخید….
تا زمانی که:
بسیاری از نهادهای حکومت و نظام تابع اصول و موازین شناخته شده مدیریت علمی واقتصادی و کنترل های مالی از جمله پرداخت مالیات قرار نگرفته و کنترلی بر عملکرد آنان وجود نداشته باشد و در موارد مختلف حق دخالت و نظارت بر آنان از طریق منابع غیر مسئول منع و مسدود نشود و قوانین و مقرراتی که مخل و بازدارنده است از میان بر داشته نشود و مقرراتی تسهیل کننده تصویب نگردد
تا زمانی که به قول آقای روحانی قدرت اسلحه و پول وامکانات عدیده در یک نهاد جمع گردد لزوما هر نهادی ولو تحت مدیریت سلمان و ابوذر هم به فساد آلوده میشودکه شده است.
تا زمانی که حکومت رابطه‌ها بدون ضابطه از کشور ریشه کن نشود.
تا زمانی که شهرداری به فروش تراکم و فضاهای سبزی که برای ایجاد ان سالها زحمت کشیده شده بپردازد و این رکن که باید خدمت‌گزار شهروندان باشد به جریانات سیاسی وابسته شود، نتیجه آن تبدیل فضاهای سبز به فضاهای بایر و در پی آن تبدیل بخشی از این فضاها به آپارتمان‌ها بدون درنظر گرفتن اصول و موازین و پارامترهای شهری و شهرسازی و ازردگی و بی تفاوتی شهروندان خواهد شد.
همین طور تا زمانی که تغییر و تبدیل فضاهای شهری به گل و گیاه، نیمکتها، صندلی‌ها، گلدان‌ها و آنچه که باصطلاح به زیباسازی شهر کمک می‌کند ولی فاقد ضوابط علمی جانمایه سازی و کیفیت و عمر حداقلی مفید است و متاسفانه این اقدامات از طریق درآمدهای کلان شهرداری و شرکت‌های درونی این نهاد بدون ضوابط و رعایت اصول مهندسی و رعایت موازین اقتصادی و مالی… و بدون برنامه ریزی بلندمدت ادامه می یابد.
تا زمانی که افت معیارها و ارزش‌ها عالماً و عامداً ادامه دارد و قوانین خاص و عجیب حسب ضرورت در مجلس و بدلایل خاص و دستور به تصویب می‌رسد و ساکنین ۴ ساله این مکان ارجمند از درک وظیفه خود مانده اند و در پی نام و نشان و بدور از منافع کشور.
تا انزمان که متخصصین در جایگاه خود قرار ندارند و مطبوعات یعنی رکن چهارم مشروطیت و چشم و چراغ جامعه از درج حقایق ممنوع ودر هول و هراس این باشند که به آنها تهمت سیاه نمایی و کش دادن موضوع بزنند و جوانان با همت شاغل دراین شغل نگران از دست دادن کار خود باشند و بدین گونه دائما در نگرانی و واهمه بسر ببرند.
تا زمانی که دفاتر خاص نهادهای مختلف مجاز به هرگونه تصمیم‌گیری و طرح توصیه‌های مختلف سرمایه‌گذاری و حضور و ورود به بخش‌های پردرآمد اقتصادی کشور می‌باشند.
تا زمانی که مسئولین درون نظام به حفظ و ادامه‌ی وضع موجود که مورد وقوف همه میباشد اصرار می ورزند و اقلام میلیونی و کلان با یک تلفن و به بهانه‌های مختلف جابجا میشود.
تا زمانی که کلیه‌ی نهادهای معاف از رسیدگی و کنترل و بررسی عملکرد و چگونگی بازده، با عناوین انقلابی کماکان در صحنه‌های مختلف حضور دارند.
تا زمانی که ارکان مختلف حکومت حسب ضروت با هرگونه خلاف شرع و خلاف قانون به دلیل مصلحت با تعاریف خود ساخته می‌توانند مماشات کنندو یا در برابر خیانت‌ها و سوء استفاده‌ها سکوت پیشه کنند و در مصاحبه‌ها و تریبون‌ها سخنانی مردم پسند ارائه دهند.
تا زمانی که ائمه‌ی جمعه و جماعات و نمایندگان و نهادهای گوناگون برآمده از تشکیلات نظام که هر یک در حد توان خود و بیا و برویی و اعوان و انصار، محافظان، مجیزگویان، حقوق‌بگیران و دنباله‌روانی داشته و در پی آنان روان باشند…
تا زمانی که دولتمردان سابق حسب حال و شرایط و مقتضیات تغییر منش و روش داده و از گذشته‌ی خوددر پیشگاه ملت اعتراف به خطاهای خود ننمایند و بخواهند از فراموشی تاریخی ملت سوء استفاده کنند.
تا زمانی که صدا و سیما از میلی به ملی بار نگردد و جز حق وحقیقت حول صرفا منافع ومصالح ملی نه اشخاص در هر رده و مقامی در آن جاری و ساری نشود.
تا زمانی که از وجود و فعالیت احزاب فاقد امکانات، اما دلسوز و میهن دوست جلوگیری میشود و آنان را ایادی بیگانه می‌شمارند
و مشاهدات همین روزها در مراسم روز دانشجو…
تا زمانیکه ورودی های سهمیه ای به محیط های دانشگاهی که از رانت تحصیلی برخوردار و در پی ان بمشاغل فاقد شرایط احراز علمی و تجربی منصوب و بطور مستمر از امتیازات گوناگون بروال تا کنون !!بر خوردار میشوند و در دیدارها اغتشاش می افرینند…
تا زمانی که سازمان‌های مختلف اسلامی اعم از تبلیغات، احزاب، بانک‌ها، صندوق‌ها و… بدون رعایت ضوابط علمی و رعایت عدم تبعیض در مسائل امور مختلف حضور فعال و مقتدرانه دارند.
تا زمانی که هر یک از ایرانیان به دلیل نان شب و دغدغه‌ی معاش فرصت تفکر و مطالعه از آنان سلب شده و بایستی به دلیل نیاز به حداقل درآمد واعاشه زندکی، ادامه دهنده‌ی راه قدرتمندان باشند.
تا زمانی که حقیقت‌گویی، جهاد، شهادت و واژه‌های مقدسی از این قبیل در غیر جای خود به کار می‌رود…
و هزاران تا زمانی دیگر از قبیل: پرداخت سوبسید، طرح‌های مختلف غیرقابل اجرا، سهمیه بندی های فاقد ضابطه اصولی، اعطای بورس‌ها، احراز پست‌ها و مسئولیت‌ها بدون شایستگی و سوابق تجربی و… با همین حال و احوال ادامه یابد… در بر همین پاشنه خواهد چرخید.
با این تصویر واقعی و دردناک حال که مشخص شد که بسیاری ازهموطنان و متصدیان ریز و درشت حکومت از صدر تا ذیل از این مبحث و شراکت در این وانفسا مصون نیستند و نمانده اند… بی‌انصافی است اگر اشاره نشود که: تا حیات بنیان‌گذار انقلاب و نخست‌وزیری سیدحسین موسوی و تا پایان جنگ هشت ساله این خطاها بسیار کمتر مشتری داشت و در آن شرایط خاص اجتماعی، احساسی، ملی، میهنی و… فرصت پرداخت به آن کمتر فراهم می‌شد.
با همه اما و اگرها که بازدارنده است چنانکه در اغاز مطلب امد و حتی بخشی از معترضین درون نظام که با تاخیر پی به اشتباهات گذشته خود برده و به انتقادکنندگان پیوسته اند…
سخن اخر اینکه هنوز با صبر ایوبی جامعه هشیار، ناظر و ساکت در قالب ملت بزرگ، نجیب و گرفتار ایران، بنظر نگارنده همه فرصتها وزمان از دست نرفته… بیایید ای انانکه در شرایط فعلی سخن اخر را می گویید و با امکاناتیکه در اختیار گرفته اید اتخاذ این گونه تجدید نظرها در ید قدرت خلاف قانون شماست (همین قوانین مو جود) در انتخابات در پیش بدون تنگ نظری و نگرانی ناشی از دست دادن موقعیتها و منافع فردی، امکان کاندیدا شدن افراد اگاه، شجاع، دلسوز، وطن دوست، با تجربه، سلیم النفس را با رعایت نکات همین قانون اساسی از همه لحاظ فراهم و فر صت معرفی انان را از تریبون های مصادره شده فراهم کنید تا با اصلاح و تغییر اصولی قوانین خلق الساعه، متناقض، موازی موجود، بدون اتلاف وقت در نجات مملکت از بن بست در این اخرین فرصتها در مسیر منافع واقعی ملی گام برداشته شود…
مطمین باشید که همه مشکلات موجود برامده از دیدگاههای فردی، صاحبان قدرت نامحدود، کوته بین، غیرپاسخگو و… با مجلسی متشکل از افراد متخصص، با تجربه، بدون غرض، وطن خواه، مردم دوست، اشنا با مفهوم واقعی به منافع ملی، با نگاهی وسیع و اینده نگر….که با انتخاباتی ازاد (بدون دلسوزی دایه های مهر بانتر از مادر) با نظارت هیات نظار واقعی شکل می گیرد… غصه ها سر می اید و همه احاد جامعه صمیمانه در ابادانی و ارامش و اسایش این مرز و بوم همکاری کرده، جایگاه واقعی ایران و ایرانی به دنیا نشان داده میشود و در این میان هیچکس از انچه که براساس اصول و شایستگی بدست اورده محروم نخواهد شد و انزمان:
بفرمایش حضرت علی عدالت مشاهده میشود، دربیان تعریف عدالت گفته و باور داریم که هر چیز در جای خود…