هفدهم دیماه مصادف با چهل و هشتمین سالروز درگذشت جهان پهلوان غلامرضا تختی نماد پهلوانی و فروتنی است. تختی بارها روی سکوی قهرمانی جهان ایستاد و برای ایران و ایرانیان افتخار و غرور کسب نمود. اما آنچه تختی را در نزد ملت ایران به اسطوره ای بلندآوازه و فراموش نشدنی تبدیل کرد، تنها پیروزی های درخشان ورزشی او نبود. بلکه روحیه جوانمردی و مردم دوستی و مبارزات سیاسی او علیه استبداد و تسلیم نشدنش به صاحبان زر و زور و پایمال کنندگان حقوق مردم بود. (از اعلامیه اخیر جبهه ملی ایران)
وی در ۵ شهریور ۱۳۰۹ به دنیا آمد. در تابستان ۱۳۴۰ خورشیدی از طرفداران محمد مصدق و جبهه ملی ایران شد.
پس از کودتای ۲۸ مرداد، مدتی دچار غم‌زدگی ناشی از تحولات سیاسی و کنار گذاشته شدن محمد مصدق از مقام نخست وزیری شد و تلاش می‌کرد تا نامش در مجامع عمومی زیاد برده نشود.
در ۱۳۴۲به عنوان عضوی از شورای مرکزی جبهه ملی ایران برگزیده شد. این واقعه باعث شد تا از سوی ساواک به عنوان یک «ناراضی» شناخته شود. از این روی، دستگاه ورزشی بنا به تصمیم سازمان امنیت و اطلاعات کشور، از تمرین‌های تختی جلوگیری می‌کرد و به هر شکل می‌کوشید تا از حضور او در مجامع ورزشی بین‌المللی که با استقبال کنفدراسیون دانشجویان ایرانی روبرو می‌شد، جلوگیری کند.
هنگام درگذشت دکتر محمد مصدق در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۳۴۵، غلامرضا تختی به تهدید مأموران نظامی و امنیتی مبنی بر خودداری از سفر به احمدآباد گوش فرا نداد و به افسران می‌گفت «دستگیرم کنید»
مردم در مراسم درگذشت تختی
انسان زاده شد
مثل یک إنسان واقعى زندگى کرد
مانند یک انسان واقعى جاودانه از أین دنیاى بى ارزش رفت
او همیشه یار مصدق مصدق بود
اشکهاى من هنوز با دیدن عکسهاى او جارى میشود
روانش همیشه شاد باد
مو باریک بین.
در میان مردم عادی بدنیا آمد
از میان مردم عادی بپا خواست
با مردم عادی همدرد ماند
یار رهبر انتخابی مردم(مصدق کبیر) شد
هزینۀ انسان بودن و انسان ماندنش را تحمل کرد
وفا دار به انسانیت و مردمش زندگی اش را بپایان برد
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد