مقاله ى مفصل جناب دکتر حبیب الله پیمان را با عنوان «خاستگاه وحى در شعور خودآگاه آدمى» مطالعه کردم. این گونه مقالات را همیشه با علاقه مى خوانم بلکه بالاخره منطقى در عملکرد واقعى دین اسلام برایم آشکار شود و چیز جدیدى بر دانسته هایم افزوده گردد.
اما این روزها همان طور که مى بینید، لشکر دین داران مسلمان، نه تنها در کشورهاى خودشان بلکه در جهان نیز مشغول تبه کارى اند. متاسفانه از این لشکریان مسلمان، کمترین عمل مثبتى دیده نمى شود. هر چه هست، خون و خونریزى و جهل و وقاحت است که گویى تا مغز استخوان اینان نفوذ کرده است. فرقى هم نمى کند از طایفه ى شیعه باشى یا سنى. در جنگ باشى یا صلح. با مسلمان طرف باشى یا غیر مسلمان. خیلى سعى مى کنیم که از به کار بردن کلمه ى «اسلام هراسى» خوددارى کنیم ولى چگونه مى شود این کار را کرد وقتى که هر چه از اسلام مى بینیم وحشت افکنى است و ایجاد ترس.
موقع مطالعه مطلب «وزین و متکى به علم» آقاى دکتر پیمان، یاد روزنامه اى افتادم که چند روز پیش آن را خوانده بودم. عکسى در این روزنامه منتشر شده بود که تکان دهنده بود. دیدم امثال دکتر پیمان ها، با تمام احترامى که براى شان قائلم، چنان در «عالم نظر» غرق شده اند، و چنان به دنبال یافتن دلایل «علمى» براى منطقى نشان دادن مسائلى مانند وحى اند، که گویى از «عالم واقعیت» و «عالم عمل» کلا دور افتاده اند و نمى بینند که دین اسلام چه بر سر مردم سرزمین هاى مسلمان و غیر مسلمان مى آورد. فشرده ى سخن این که: فایده ى «نظر» مثبت چیست اگر «اثر» مثبت نداشته باشد؟
از داخل کشور بگوییم که مى گویند بیش از نود و چند درصد از مردم، مسلمان شیعه اند و به وحى خداوند معتقد؟ فقط یک قلم، زنان کشور ما را ببینید که در این کشور اسلامى، با مردم مسلمان، با حکومت مسلمان، وقتى پا به خیابان مى گذارند، چه بر سرشان مى آید. کاش کار به نگاه هاى هیز و متلک هاى کثیف و ترورهاى کلامى ختم مى شد. بگذارید با کلمات رایج بگویم هر چند شرم مى کنم ولى شاید آقایان اهل «نظر» فکرى هم براى «اثر» نظرهاى خودشان بکنند: از دستمالى کردن و انگشت رساندن و خود را مالاندن و اندام هاى جنسى زنان را فشار دادن که در این ملک و مملکت به امرى رایج تبدیل شده آن قدر که اصلا به فکر اندیشمندانى چون دکتر پیمان نمى رسد که در باره ى ریشه آن ها سخن بگویند، تا…!
به قول سعدى در جریانى دیگر، دوستان عالم و عارف، چون آن منجم بى خبر از دنیا، چنان چشم به آسمان دوخته اند و چنان مبهوت عالم ستارگان اند که خبر ندارند در خانه شان چه مى گذرد! و البته در مثل مناقشه نیست…
گفتم مطلبى بنویسم در پاسخ به نوشته ى آقاى دکتر، و تک تک آیات وحى شده ى وحشت آفرین را پیش چشم شان بگذارم و از زاویه ى دى.ان.اِ یى به آن ها بپردازم، دیدم کار من هم، همان کارِ نظرى مى شود و شاید دقایقى از وقت عزیز آقایان را بگیرد.
فکر کردم امروز کارى نا متعارف بکنم و به جاى اسلام «نظر» به اسلام «اثر» بپردازم. بیایم و با نشان دادن یک عکس، اثرات وحى را در مردان، هنگام برخورد با زنان نه مسلمان، که یک دختر خارجى نشان دهم. مردان اسلامى یى که گرسنگان جنسى اند که چون به شکار دست پیدا کنند، آن را از شدت گرسنگى مى درند.
این عکس دخترى است که شب اول ژانویه، جوانان مسلمانى که تازه به غرب پناه آورده اند، وسط خیابان، لباس زیرش را دریده اند.
براى مردم روى زمین آرزو مى کنیم که حضرت بارى تعالى، مقدارى از آن دى.ان.اِ هاى متعالى، در بدن این جوانان و مردان مسلمان به وجود آورد بلکه از دنیاى حیوانیت اسلامى به دنیاى انسانى بازگردند.
از: گویا