محمد مصدق نه تنها در طول هشتاد و پنج سال زندگی خود وقایع مهم تاریخ معاصر ایران همچون انقلاب مشروطه، تاسیس سلسله پهلوی، اشغال ایران در جنگ جهانی دوم را شاهد بود، که در دو رویداد تاریخ ساز دیگر، ملی شدن صنعت نفت و کودتای مرداد ۱۳۳۲، در مرکز جریانات قرار داشت
شماری از فعالان ملی مذهبی با انتشار نامه سرگشاده خواستار پایان محدودیت بازدید از آرامگاه محمد مصدق، نخست وزیر دوره ملی شدن صنعت نفت، شده اند.
بر اساس این نامه، محدودیت ورود به آرامگاه آقای مصدق از زمان ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد برقرار شده اما با روی کار آمدن دولت حسن روحانی هم این محدودیت همچنان ادامه دارد.
امضاکننده نامه گفته اند “متاسفانه با روی کار آمدن دولت نهم و دهم” از گردهمایی در مزار آقای مصدق ممانعت شد و “علیرغم درخواست های مکرر از مراجع قانونی هیچگونه پاسخی دریافت” نشد.
نویسندگان نامه می گویند در سال جاری هم دو نامه برای رفع این محدودیت به مراجع قانونی نوشته اند اما “متاسفانه روش دولت نهم و دهم بر خلاف انتظار” ادامه یافته است.
محمود مصدق، فریدون سحابی، خسرو سیف و علی اکبر معین فر از جمله امضا کنندگان نامه هستند.
آقای مصدق در ۱۴ اسفند ۱۳۴۵ درگذشت و در یکی از اتاق های خانه اش در احمدآباد (در شهر ساوجبلاغ از استان البرز) به خاک سپرده شد.
پیش از برقراری محدودیت ها در زمان ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، هیات متولیان قلعه احمدآباد، برای سالگرد درگذشت محمد مصدق و ۲۹ اردیبهشت که سالروز تولد اوست، برنامه هایی با اطلاع مقام های دولتی تدارک می دیدند.
نخستین مراسم بزرگداشت محمد مصدق پس از انقلاب، در ۱۴ اسفند سال ۱۳۵۷ با حضور جمعیت زیاد و سخنرانی آیت الله محمود طالقانی در احمد آباد برگزار شد اما پس از آنکه آیت الله خمینی، رهبر انقلاب ایران در اوایل سال ۱۳۶۰ اعضای گروه جبهه ملی که محمد مصدق چهره شاخص آن محسوب می شود را “مرتد” اعلام کرد، موج حمله به آقای مصدق از تریبون ها ی رسمی آغاز شد و حتی تا به آنجا پیش رفت که نام خیابان مصدق هم در تهران تغییر کرد.
در دوره ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد که بحران بر سر برنامه اتمی ایران شدت گرفت، در موارد متعددی مقام های حکومتی برنامه اتمی ایران را با نهضت ملی شدن صنعت نفت به رهبری آقای مصدق مقایسه کردند.
از: بی بی سی
