محمدصدیق کبودوند از دهم تیر ۱۳۸۶ در زندان به سر می‌برد.
محمدصدیق کبودوند، مدیر روزنامه توقیف شده پیام مردم کردستان و مسئول سازمان حقوق بشر کردستان از ۱۹ اردیبهشت ۹۵ در اعتراض به وضعیت بازداشت خود اعتصاب غذا کرده است. او از تیر ۱۳۸۶ در زندان به سر می‌برد و بیمار است.
پریناز باغبان حسنی، همسر محمدصدیق کبودوند، به کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران گفته است که دلیل اعتصاب غذای شوهرش، احضار سه باره او در زمستان سال گذشته به دادسرا و تفهیم اتهامات جدید در هر احضار بوده است: «ایشان در اعتراض به این مسئله و این که تجمیع جرائم در پرونده‌اش اعمال نشده دست به اعتصاب غذا زده است.»
پریناز حسنی در توضیح اتهامات جدید علیه همسرش گفته است: «یک بار به دلیل پیام شادباش برای آزادی کوبانی و نامه به دمیرتاش و درخواست صلح ترکیه با کردها احضار شده است. یک مورد دیگر موضوع پایان‌نامه دانشگاهی او بوده که در باره نقض حقوق زندانیان در ایران است.»
محمدصدیق کبودوند، در دادگاه انقلاب اسلامی تهران به اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” از طریق تشکیل و اداره سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان به ده سال حبس و به اتهام “تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی” از طریق ارتباط و مراوده با سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر و ارتباط و مکاتبه با کوفی عنان دبیرکل وقت سازمان ملل متحد و گفت‌وگو با رسانه‌های عمومی، به یک سال حبس و جمعاً به یازده سال حبس محکوم شد. این حکم در شعبه ۵۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مورد تأیید قرار گرفت و قطعی شد.
بیشتر بخوانید: انتقال کبودوند به بیمارستان بعد از ۵۶ روز اعتصاب غذا
محمدصدیق کبودوند می‌تواند با اجرای ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی آزاد شود اما دادگاه تجدید نظر استان تهران حکم یازده سال زندان او را تایید کرد. با آنکه این روزنامه‌نگار زندانی نیز می‌تواند با اجرای ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی (تصویب شده در سال ۱۳۹۲) از زندان آزاد شود، اما مقامات ایرانی از آزادی وی جلوگیری می‌کنند.
۹ سال زندان، یک بار مرخصی
محمدصدیق کبودوند می‌تواند با اجرای ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی آزاد شود اما دادگاه تجدید نظر استان تهران حکم یازده سال زندان او را تایید کرده است.
او در دوران محکومیت خود از حقوق عادی یک زندانی مانند مرخصِی، ملاقات حضوری و درمان پزشکی مناسب و به‌هنگام محروم بوده و طی ۹ سال زندان تنها یک بار به مرخصی آمده است.
محمدصدیق کبودوند از سال ۱۳۸۲ نشریه «پیام مردم» را به دو زبان کردی و فارسی در تهران و استان‌های کردنشین منتشر می‌کرد و در فروردین ۱۳۸۴ «سازمان حقوق بشرکردستان» را بنا نهاد. او در سال ۲۰۰۹ در مراسم «جوایز مطبوعات بریتانیا» به عنوان «روزنامه‌نگار بین‌المللی سال» برگزیده شد و در زمستان سال ۱۳۸۷ نیز جایزه «هلمن–همت» سازمان دیده‌بان حقوق بشر را دریافت کرد.
بیشتر بخوانید: سه سازمان حقوق بشری خواستار آزادی فوری کبودوند شدند
فعالان کرد در دهم تیر ۱۳۹۱ و در پنجمین سالگرد دستگیری کبودوند، کارزاری در “حمایت از او به راه انداختند. سازمان‌های مدافع حقوق بشر از جمله عفو بین‌الملل بارها خواستار آزادی کبودوند از زندان شده‌اند.
سازمان گزارشگران بدون مرز در آخرین موضع‌گیری در ۲۹ اردیبهشت، از وضعیت این زندانی سیاسی ابراز نگرانی کرده است.
رضا معینی مسوول دفتر ایران و افغانستان گزارشگران بدون مرز می‌گوید: «محروم کردن روزنامه‌نگاران از دادگاه‌های عادلانه مغایر با قانون‌های داخلی و موازین بین‌المللی هستند. این اقدام‌ها نقض فاحش اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق جهانی حقوق مدنی و سیاسی است که ایران نیز از جمله کشورهای امضاکننده آن‌هاست.»
کبودوند ۵۳ سال دارد و پدر سه فرزند است. او در هفت ماه نخست بازداشت در سلول انفرادی بوده و از بیماری‌های ریوی، کلیوی و پروستات رنج می‌برد و در زندان چند مرتبه دچار حمله قلبی شده است.
او به همسرش گفته است که اعتصاب غذایش نامحدود خواهد بود و تا زمانی که مسئولان از “پرونده‌سازی امنیتی” علیه او دست بر ندارند و تا زمانی که قانون تجمیع جرایم در باره احکامش اعمال نشود، به آن ادامه خواهد داد.
از: دویچه وله
