کارگران کارخانه نورد لوله و پروفیل ساوه بیش از چهار ماه است که دستمزدهای خود را دریافت نکرده‌اند. این در حالی است که کارفرمای این کارخانه بدنبال رای موافق اداره کار اراک مبنی بر اعمال قانون مشاغل سخت و زیان آور در مورد ۲۰۰ نفر از کارگران، فشار بر روی همه کارگران را افزایش داده است.
بنا به گزارش اتحادیه آزاد کارگران ایران، کارگران این کارخانه از سال‌ها پیش با شکایت به مراجع قانونی خواهان اعمال قانون مشاغل سخت و زیان آور در مورد خود بودند که نهایتا شکایت آنان به ثمر نشست و اداره کار اراک به اعمال این قانون در مورد ۲۰۰ نفر از کارگران رای مثبت داد.
بدنبال این موفقیت از سوی کارگران، کارفرما علاوه بر شکایت و خواست تجدید نظر در این رای، همزمان اقدام به قطع مزایای مربوط به سختی کار همه کارگران کارخانه کرد و به این ترتیب میزان دریافتی آنان ماهیانه از ۵۰ تا ۱۵۰ هزار تومان کاهش پیا کرد و از سوی دیگر ساعت کار آنان را به ۸ ساعت تقلیل داد و در حال حاضر با تغییر سمت و تغییر شفیت کاری کارگران بطور مداوم در حال اعمال فشار بر آنان است.
همچنین کارفرمای این کارخانه با اخراج یکی از کارگران با سابقه به نام جلال یوسفی در روز نهم مهر ماه جاری، شمشیر اخراج را نیز در بالای سر کارگران قرار داده است. وی دارای ۲۰ سال سابقه کار در این کارخانه [بوده] و از جمله کارگرانی است که پیشاپیش دیگر همکارانش برای اعمال مشاغل سخت و زیان آور در کارخانه نورد پروفیل ساوه تلاش کرده است و خود نیز مشمول این قانون شده است.
کارگران این کارخانه همچون میلیون‌ها کارگر در سطح کشور با توجه به اینکه حداقل دستمزد جوابگوی زندگی آنان نیست بناچار روزانه ۴ ساعت اضافه کاری می‌کنند و ساعت کار عملا در بسیاری از کارخانجات ۱۲ ساعت در روز است. امروزه ۴ ساعت اضافه کاری روزانه چنان با شرایط کار و زندگی کارگران ایران در هم تنیده است که قطع آن عملا به اهرم فشاری در دست کارفرمایان برای تمکین واداشتن کارگران تبدیل شده است.
