این جوان ملی و ایران دوست را دریابیم
شرایط فعلی حسین رونقی ملکی، جوان ارزنده، آزادی‌خواه و ایران دوست که به جهت تلاش در راستای فیلترینگ اینترنت به ۱۵ سال زندان محکوم شده، بسیار خطرناک است. به عنوان یک شاهد عینی که چندین ماه است پیگیر شرایط حسین بوده یا در کنارش بودم، باید مواردی را اعلام کنم:
کلیه‌های حسین در شرایط زندان و عدم رسیدگی به به بیماری اش دچار مشکلات شدیدی شده تا جائیکه حدود ۷ بار مورد عمل جراحی قرار گرفته است و آخرین آنها در تیرماه ۹۱ بود. ناراحتی وی در چند ماه قبل به شرایطی رسید که وی به مرخصی استعلاجی اعزام گردید. وی پس از آن در مرخصی استعلاجی بوده و باید استراحت می‌کرد تا درمان شود اما روح بزرگ او تحمل دیدن رنج هم‌وطنان را ندارد و لذا او به سرعت برای کمک به زلزله‌زدگان به منطقه رفت و کمپی برای این مساله تشکیل داد. هدف این کمپ هم فقط خدمت‌رسانی بوده و کمترین فعالیت سیاسی در آنجا وجود نداشت.(هنوز هم هیچ دلیلی برای فعالیت سیاسی در آنجا ارائه نشده است و فقط در مورد اخبار حمله به کمپ و مسائل بعدی بهانه‌گیری می‌شود.)
متاسفانه این کمپ با حمله ماموران مواجه شد. از همه بدتر آنکه در دوم شهریور ۹۱ یعنی هنگام یورش به کمپ زلزله‌زدگان سرند، وی مورد ضرب و شتم بسیار شدیدی قرار گرفت تا جائیکه به حالت بیهوشی روی زمین افتاد. بدتر آنکه مقداری هم به کلیه‌های وی ضربه زدند که نشانگر اوج بی رحمی حمله‌کنندگان است. این مساله بسیار نگران کننده است و احتمال زیادی هست که آخرین عمل جراحی وی دچار مشکل گردد و حتی کلیه‌هایش دچار مشکل حادتری گردیده و نیاز به تخلیه آنها باشد. پزشکان معالج او نیز با توجه به این شرایط و ضربه به کلیه‌هایش احتمال این مساله و شکست عمل آخرین را بسیار زیاد می‌دانند.
از آن بدتر زمان بازداشت وی بسیار طول کشیده و حداقل امکان هیچ نوع رسیدگی پزشکی تخصصی به وی در زندان‌های اطلاعات و مرکزی تبریز وجود نداشت و حسین کماکان با درد کلیه روزگار سپری می‌کرد. ضمناً مشخص بود که اطلاعات تبریز دشمنی خاصی با او دارد چنانکه بارها تلاش می‌کردند وجهه او را بین بازداشت‌شدگان و خانواده‌هایشان تخریب کنند که البته کاملاً هم نتیجه معکوس داشت!!
خود حسین هم علیرغم شرایط بد جسمی با روحیه و اعتقادی بسیار قوی هرگز خم به ابرو نمی‌آورد و دردش را هم چندان بروز نمی‌داد. حتی خوب به خاطر دارم که به سایر دوستان نیز دلداری می‌داد و فقط به فکر آن بود که در هر محیط هست به مردم خدمت کند و حتی به زندانیان عادی تا حد ممکن رسیدگی کند.
وی در ۳۱ شهریور به بند ۳۵۰ اوین در تهران منتقل شد که متاسفانه وضعیت وی در آنجا نامناسب است. صورت وی هنگام دیدار ۱۰ مهر با خانواده‌اش متورم بوده و درد کلیه‌هایش شدیداً ادامه دارند که این مساله با توجه به برخورد شدید فیزیکی ۲ شهریور بسیار خطرناک به نظر می‌رسد. همچنین او ۱۵ مهر نوبت سی تی اسکن ویژه دارد.
ضمناً هر نوع نگهداری وی در زندان غیر قانونی است زیرا اولاً او در مرخصی استعلاجی است و در ثانی مقامات امنیتی قبلاً اعلام کرده بودند که وی به محض تودیع وثیقه در دادگاه انقلاب تبریز آزاد خواهد شد. این در حالی است که دادگاه انقلاب تبریز نامه وثیقه وی و دو نفر دیگر از بازداشت شدگان کمپ را چند روز بعد از آزادی سایرین صادر کرد و تا حد ممکن کار وی را به تعویق انداخت. با همه این اوصاف هنوز هم بر خلاف وعده‌های قبلی وی به مرخصی اعزام نشده و این بار دادستانی تهران همکاری لازم جهت اعزام وی به مرخصی و ادامه درمانش را انجام نمی‌دهد.
امیدواریم که هرچه زودتر نسبت به آزادی حسین اقدام گردد و امکان درمان وی فراهم گردد.
حمیدرضا مسیبیان
hamosaieb@yahoo.com