“امنیت فرهنگی را جایگزین فرهنگ امنیتی می کنیم”. این شعاری بود که حسن روحانی در کارزار انتخاباتی سال ۹۲ به کرات تکرار می کرد و پس از پیروزی در انتخابات نیز به کلید واژه اصلی وعده های فرهنگی دولت روحانی تبدیل شد. وعده ای که بارها در سخنان وی و دیگر مقامات دولتی در طول چهار سال دولت یازدهم تکرار شد و به نظر می آمد بیش از هر چیز تلاشی است در جهت جلب نظر شهروندان و ارائه نگاهی که نشان دهنده نمایشی از تحول در فضای سیاسی و اجتماعی ایران باشد