جمهوری اسلامی ایران همه سازوکارهای درونی و بیرونی ترمز کشیدن و کنترل و خویشتن‌داری را عملا تعطیل کرده است. تنها عاملی که توانسته است تا حدی از آتش‌افروزی و سرکوب بدون حد و مرز تا حد کشتار صدها هزار تن در داخل جلوگیری کند، نه خرد و خویشتن‌داری، بلکه تهدیدهای دولت‌های خارجی بوده است