به گزارش آژانس خبری موکریان، جبهه متحد کرد در تهران در بیانیه ای ضمن اشاره به شرایط عمومی کشور در زمینه های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، راهکارهایی جهت برون رفت از این وضعیت ارائه داده و از همه هم میهنان ایرانی خواسته تا در هر جایگاه و جایی که هستند با اتکا به خرد جمعی، در راستای منافع ملی و احقاق حقوق شهروندی راهگشای تعدیل و حل معضلات جاری و آتی جامعه باشند.
متن کامل این بیانیه که نسخه ای از آن جهت انتشار به آژانس خبری موکریان رسیده است، به شرح زیر می باشد:
فراخوان “جبهه متحد کرد” به آشتی ملی
هموطنان عزیز ایران، ملت شریف کرد
احزاب، سازمانها، گروهها و فعالین سیاسی – اجتماعی
کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران
“جبهه متحد کرد” با درک شرایط تاریخی و حساس کنونی و نگرانی از تداوم شرایط تهدید آمیز موجود ، خود را مسئول و متعهد می داند که عمق و جدیت نگرانی های موجود را با مسئولین و افکار عمومی در میان گذاشته و برای رهیافت غلبه بر بحرانهای فزاینده داخلی و مقابله با تهدیدات روز افزون خارجی ، راه حل های پیشنهادی خویش را در معرض توجه و داوری افکار عمومی قرار دهد؛ باشد که بسیج وجدانهای بیدار و متعهد هموطنان و اتکاء به خرد جمعی ، راهگشای تعدیل و حل معضلات جاری و آتی جامعه ، در راستای منافع ملی و احقاق حقوق شهروندان گردد.
در ابتدا بدون اینکه قصد داشته باشیم تابوت تاریخ را شکافته و با نیشتر زدن بر زخم ها و عقده های دیرینه باعث سر باز کردن آنها شویم ، تنها به بیان این نکته که شما نیز می دانید اکتفا می کنیم که علیرغم تمامی ستمها و تبعیض های ناروای ملی و اعتقادی اعمال شده بر علیه مردم کرد، دغدغه نسبت به آینده این آب و خاک و تعلق خاطرمان به وفاق ملی و فراهم نمودن شرایطی عادلانه برای همه ایرانیان ، اگر از سایر هموطنان بیشتر نباشد کمتر نیست.
دولت های ایران، می توانستند با اتخاذ سیاستی درست و با توجه و تقویت این بخش از کردستان که در جغرافیای ایران مانده است، نقشی تاریخی، مثبت و تشویقی در سرنوشت همه کردها بازی کند. لیکن برعکس، نه تنها از سیاستی عادلانه و برادرانه با کردهای ایران پیروی نکرده ، بلکه در برخورد با سایر کردها نیز کارنامه قابل دفاعی نداشته است.
***********
انتظار می رود به عقب برگردیم و با مقایسه آمال ، آرزوها و توقعات مردم از انقلاب و نتایج حاصله ، در خلوت با وجدان خود به این سوالات که چه می خواستیم و چه شد ، پاسخ داده شود و عملا در راستای اقناع وجدان خویش و نیاز های مردم ، حرکت و تلاشی در خور و شایسته صورت پذیرد .
هیچ انسان مسئول و شرافتمندی نمی تواند نسبت به معضلاتی نظیر عقب ماندن ایران از قافله رشد و پیشرفت در میان کشورهای منطقه و جهان، وابستگی بی سابقه به واردات کالاهای مصرفی، کندی و تعطیلی کم سابقه تولید ملی، کاهش فاحش و نگران کننده ارزش پول ملی، فاصله طبقاتی بین دهک های بالا و پائین جامعه، فشار روز افزون بر کارگران، کشاورزان، حقوق بگیران، طبقه متوسط و پائین جامعه، گرانی روز افزون، بیکاری، بی آیندگی و افسردگی میلونها جوان هم وطن، بالاخص دختران و پسران تحصیلکرده، فرار مغزها و سرمایه ها، بی تفاوتی و تضعیف احساس تعلق ملی، گسترش روز افزون فساد و اختلاس، انسداد فضای سیاسی ، اجتماعی، فرهنگی، عصبیت فراگیر اجتماعی و در یک کلام، حرکت در مسیر فروپاشی اجتماعی و اخلاقی و … بی تفاوت باشد.
***********
تحولات سیاسی – نظامی در منطقه ، بعد از فروپاشی اتحاد شوروی، تغییرات در سیستم سیاسی کشورهای پیرامون ما و ادامه دخالتهای نظامی در منطقه خاورمیانه، نشان از تداوم و گسترش این حرکات و احتمال سرایت آن به کشور ما دارد. همکاری، هماهنگی و سکوت تائیدآمیز بخشی از کشورهای همسایه با این سیاست ها، خطر ادامه این دخالتها را دو چندان کرده و کشور و مردم ما را به درگیری مستقیم در این ماجرا تهدید می کنند.
ارزیابی ما از شرایط کنونی بدینگونه است که : تحریم ها، تهدیدات و اجماع بخش وسیعی از قدرتهای جهانی و سمت دهی افکار عمومی توسط رسانه ها، به بهانه های مختلف، کشور ما را با چالشهائی واقعا جدی مواجه ساخته است که در صورت عدم مدیریت حکیمانه و واقع بینانه می تواند به فاجعه منجر گردد.
به اعتقاد ما اتخاذ سیاستهای تنش زدا در داخل کشور،منطقه و جهان، می تواند بسیاری از موانع موجود در راه ایجاد ثبات و پیشرفت کشور را تأمین نماید. امری که متأسفانه دیپلماسی ضعیف ما نتوانسته است سیاست های جهانی و منطقه ای را به سود منافع ملی هدایت کند.
ما ضمن اینکه استفاده از فناوری هسته ای را حق مسلم ملل جهان ، منجمله ملت ایران می دانیم ، گره زدن آینده و امنیت کشور و منافع استراتژیک آن را با چگونگی پیشبرد و مدیریت آن ، در شرایط کنونی ، هزینه بر ، بحران زا و تنش آفرین ارزیابی کرده ، هزینه های آن را برای مردم و مملکت بسیار بیشتر از فایده آن می بینیم .
***********
به باور ما استقبال پرشور مردم ایران، از مشارکت در انتخابات خرداد ۷۶ و حرکت گسترده مردم در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ و تلاش آنها برای طرح مطالبات و حل مسالمت آمیز مشکلات جامعه، در داخل خانواده بزرگ ایران، می توانست بستری مناسب برای تعدیل تنش ها و وفاق ملی فراهم نماید و با طراحی گفتمانی مسئولانه و عادلانه، گره گشای بخشی از بحرانها، دردها و گله مندی های دیرینه باشد، که شوربختانه نه تنها چنین نشد، بلکه اتخاذ سیاستهای سخت افزارانه ، به وارد آمدن آسیب های جدی بر پیکر جامعه متکثر ایران منجر گردید و شکاف دولت – ملت را عمیق تر نمود.
با همه این احوال باید هشدار داد که اینک، علیرغم سکوت و سکون ظاهری، کینه ها و عقده های فروخورده ای در اعماق جامعه تلنبار گشته که می تواند در آینده منشاء بحرانهای غیر قابل کنترل داخلی گردد و طمع ورزان خارجی را نیز در پیاده کردن برنامه هایشان امیدوارتر کند. امروز آینده ایران در گرو اتخاذ سیاستی مدبرانه، مسئولانه و به دور از خشونت، تعصب و تنگ نظری است. یقینا فراهم نمودن شرایطی که روح نشاط و سرزندگی و اعتقاد و اعتماد به تغییرات عادلانه درون زا را در مردم زنده کند، تنها راه اساسی سد نمودن مطامع سودجویان و بیگانگان به نظر می رسد. راه حل های مشخص این چاره جویی می تواند در دستور کار شخصیتها و نهادهای سیاسی – اجتماعی درون و بیرون از حاکمیت قرار گیرد.
***********
ما به عنوان “جبهه متحد کرد “، با درک شرایط و به دور از هرگونه خود محوری و تنگ نظری، اعلام می داریم که با شرکت در این امر مهم و ارائه راه کارها و پیشنهادات مشخص و ملموس، در حرکتی ملی و گام به گام ، همراه با تمامی ایرانیانی که، در درون و یا برون از حاکمیت، در مسیری آشتی جویانه و به دور از خشونت حرکت می کنند ، همراه و همدل خواهیم بود و دین خویش را به جامعه ادا خواهیم کرد.
از این روی ” جبهه متحد کرد “، نه صرفاً در جایگاه یک سازمان سیاسی ، بلکه مهمتر از آن ، به عنوان حرکتی فکری و بستر ساز که ریشه در تفکرات و باورهای مردم مناطق کرد نشین دارد، خطاب به همه ی دلسوزان ایران، چه در داخل و چه در خارج از مرزهای کشور، راه حل های پیشنهادی خود را برای غلبه بر بحرانها و بی اعتمادی های داخلی و مقابله با تهدیدات خارجی ارائه داده و آمادگی خود را برای مشارکت در هرگونه گفتگو و ارزیابی گزینه های پیشنهادی دیگر اعلام می نماید.
با توجه به مراتب فوق ضروری می دانیم که مختصراً فهرستی از پیش نیازهای حرکت مطلوب جامعه به سمت اعتدال، آرامش و امنیت پایدار را از دیدگاه خود اعلام داشته، در معرض داوری هموطنان قرار داده و خواهان بذل توجه و انتقال آن به نهادهای ذیربط باشیم.
الف – در عرصه بین المللی:
۱- توجه واقع بینانه به تعادل قوا و آرایش نیروها در عرصه جهانی و منطقه ای.
۲- تلاش درجهت تنش زدائی در روابط بین الملل.
۳- گشودن باب گفتگوی سازنده و آشکار در چهارچوب منافع ملی، برای حل مناقشات با سایر کشور ها.
۴- عدم مشارکت در سیاست های سرکوب کردها و تضییع حقوق آنها در کشورهای دیگر به عنوان متحدین استراتژیک ایران.
ب – در عرصه ملی :
۱- اعلام آشتی ملی .نقطه شروع این حرکت انسانی و ملی می تواند با اقدام به توقف اعدامها ، آزادی زندانیان سیاسی . دلجوئی و اعاده حیثیت از خانواده های آسیب دیدگان و جان باختگان ، تلاش برای جبران حداقل بخشی از مصیبت های وارده به آنها ، به نشانه حسن نیت حاکمان ، به عنوان گامی اساسی و مسئولانه تلقی گردد .
۲- دعوت از ایرانیان خارج از کشور و استقبال از سرمایه های مولد انسانی و مادی آنهائی که حاضراند با پذیرفتن قواعد بازی ملی، در تلاش برای آبادی، آزادی و دموکراسی و رفاه ملت بکوشند.
۳- اجرای قانون اساسی، در ارتباط با تأمین آزادیهای سیاسی و اجتماعی، آزادی احزاب و اندیشه های فکری و سیاسی، به منظور فراهم نمودن زمینه های تبادل آراء و مشارکت آزادانه عامه مردم در تعیین سرنوشت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خویش.
۴- اصلاح نارسائی ها، تناقضات و ابهامات موجود در قانون اساسی در راستای رفع تبعیض از شهروندان، منجمله اقوام و مذاهب ایرانی و نحله های فکری. چرا که عدم توجه به حقوق اقلیت ها، ضمن اجحاف به آنها، بزرگ‌ترین ظلم و تهدید برای اتحاد و همبستگی ملی است.
۵- اجتناب از اعمال محدودیت های استصوابی.
۶- فراهم نمودن شرایط برای انتخاباتی آزاد و عادلانه که در آن شایستگی و وزن نیروهای سیاسی – اجتماعی واقعاً موجود در جامعه ، مشخص گشته و هر جریانی ضمن برخورداری کامل و برابر از حقوق اجتماعی، در چهارچوب اعلامیه جهانی حقوق بشر، به تناسب وزن خود، در مشارکت اجتماعی و مدیریت سرزمین خود حضور یابند.
۷- تمرکز زدائی از قدرت، از طریق تقسیم عادلانه مدیریت کلان کشور در بین همه ایرانیان و سپردن مدیریتهای محلی به مدیران توانمند بومی.
۸- استفاده از نظرات کارشناسان حوزه های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی.
ج – در عرصه محلی :
۱- به رسمیت شناختن حقوق سیاسی ، اجتماعی ، عقیدتی و فرهنگی اقوام مختلف ایرانی که بعضاً در قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز تصریح شده اند.
۲- توجه جدی به زبان، ادبیات و ویژگی های فرهنگی مناطق مختلف کشور و فراهم نمودن امکانات آموزش زبانهای مادری برای رشد و شکوفائی فرهنگ غنی و ملی همه ایرانیان.
۳- لغو نگاه امنیتی به اقوام ایرانی ، از جمله کردها، که سبب ایجاد نگرانی و تنش های دائم التزاید گشته و زندگی آرام ، مولد و پر نشاط را برای مردم این دیار غیر ممکن کرده است.
۴- توجه به منابع طبیعی و ظرفیت های کار و فعالیت های اقتصادی، امکانات ژئوپولیتیک، ژئواکونومیک و سایر توانمندی های این مناطق که نادیده گرفته شده اند.
۵- ایجاد تعادل در تخصیص منابع و سرمایه های ملی بین مرکز و حاشیه و مخصوصا مناطق مرزی، جنگ زده و عقب نگاه داشته شده، به منظور زدودن آثار تبعیض و جنگ.
۶- رفع موانع گزینشی در مدیریت و مسئولیت ها برای پیروان عقاید و مذاهب مختلف بالاخص پیروان اهل سنت و یارسان ( اهل حق) در ارگانهای دولتی و نهادهای حکومتی و تأئید صلاحیت آنها برای نمایندگی در نهادهای انتخابی.
۷- فراهم آوردن شرایط بهره مندی پیروان آئین های مختلف از حق احداث مراکز مذهبی، آموزشی، فرهنگی و انتشار کتب و نشریات مربوطه و حق دفاع آنها از ارزشهای آئینی خود.
************
بعد از تجربه جنگی تحمیلی و فاجعه آمیز که ۸ سال به طول انجامید و آثار و عواقب انسانی و اجتماعی و اقتصادی آن هنوز پا برجاست، شبح دائمی تحمیل جنگی دیگر، هنوز بر سر مردم ایران سایه افکنده است . مردم ایران سالهاست، هر لحظه در هراس از جنگ خانمان برانداز دیگری به سر می برند که ابعاد و اثرات فاجعه بار آن قابل تصور نیست. وظیفه تاریخی همه ماست که با درایت و از خود گذشتگی، از گرایش رویدادها به سوی بروز چنین فاجعه ای پیشگیری کنیم.
ما اعتقاد راسخ داریم که تنها با توسل به خرد جمعی و توجه عملی به راهکارهای صاحبنظران ، کارشناسان و مصلحان اجتماعی است که راهی به سوی امید و روشنائی گشوده شده و جامعه به سمت آرامش و تعادل پایدار پیش خواهد رفت. در غیر اینصورت کشور ما در چنبره بحرانهای مزمن و پی در پی گرفتار خواهد ماند و مسئولیت اصلی عواقب مخرب آن به عهده جریانات و کسانی است که انحصار قدرت و خود رأیی پیشه کرده ، منافع آنی و آتی مردم ایران را نادیده می گیرند.
به امید آینده ای سرشار از صلح، آزادی و عدالت فراگیر
جبهه متحد کرد
دی ماه ۱۳۹۱