بر پایه ی گزارش منابع مختلف احتمال اعدام زانیار و لقمان مرادی دو زندانی سیاسی کرد، تشدید شده است.
کمیته حمایت از شاهرخ زمانی و کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی در این زمینه اطلاعاتی را منتشر کرده اند.
به نوشته اخبار روز، کمیته ی حمایت از شاهرخ زمانی در اطلاعیه ای که روز شنبه منتشر کرده، نوشته است: بنا بر اخبار رسیده از زندان گوهردشت کرج، دادستان رژیم در کردستان راهی این زندان شده است تا حکم اعدام زانیار و لقمان مرادی را به اجرا درآورد، بنا به اطلاع، این حکم به احتمال زیاد ظرف دو یا سه روز آینده اجرا خواهد شد.
مطابق این گزارش شاهرخ زمانی کارگر زندانی در این زندان، طی فراخوانی از تمامی فعالین و تشکل های حقوق بشری درخواست کرده است تمام تلاش خود را برای جلوگیری از اجرای این حکم ضد بشری به کار گیرند. وی تاکید کرده است فارغ از هر اختلاف عقیدتی و سیاسی و با توجه به در میان بودن جان دو انسان، تمامی فعالین متحدانه همانند آن چه برای سکینه محمدی آشتیانی – زن محکوم به سنگسار در زندان تبریز – انجام داده و مانع از اجرای حکم او شدند را در مورد این دو زندانی سیاسی که تحت فشار و شکنجه وادار به اعتراف شده اند دریغ نکنند.
کمپین دفاع از زندانیان سیاسی نیز گزارش داده خبرها مبنی بر خطر اجرای حکم اعدام زانیار و لقمان مرادی است. پدر این دو زندانی دیشب به کمپین گفته است امام جمعه مریوان راهی تهران شده است تا حکم اعدام زانیار و لقمان مرادی را به اجرا درآورد، از طرفی دیگر بنا به گزارش منابع خبری این حکم به احتمال زیاد ظرف دو یا سه روز آینده اجرا خواهد شد.
آقای مرادی گفته است حکم اعدام «زانیار و لقمان» مرادی توسط قضات شعبه ۱۴ دیوان عالی کشور تایید و به اجرای احکام فرستاده شده است و هر لحظه امکان اجرای حکم وجود دارد.
زانیار و لقمان مرادی در پنجم مهرماه سال ١٣٨٨ به اتهام قتل فرزند امام جمعه‌ی شهر مریوان از سوی نیروهای امنیتی رژیم اسلامی ایران بازداشت شدند. دی‌ماه سال ١٣٨٩ از سوی قاضی صلواتی در شعبه‌ی ١۵ دادگاه انقلاب تهران به اتهام “محاربه و مفسدفی‌الارض” هر دوی آنها را به اعدام محکوم کرد.
پیشتر نیز لقمان و زانیار مرادی در یک رنج‌نامه گقته بودند که ما خواهان ادامه زندگی بوده و اعلام کرده‌اند: در زندان رژیم و تحت شکنجه به این اتهام تن داده اند. آن ها بعدا تمام اتهامات وارده را رد کرده‌اند.
خبر تأیید حکم اعدام این دو زندانی سیاسی کُرد مدتی پیش به صورت شفاهی به خودشان ابلاغ شده، ولی خانواده و وکیل آنان از حکم صادره مطلع نبوده‌اند.
این دو زندانی سیاسی کُرد هم‌اکنون در زندان شهر کرج محبوس هستند و دلیل مشخصی مبنی بر حضور دادستان سنندج در زندان رجایی‌شهر کرج اعلام نگردیده است.
کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی از تمامی سازمانها – نهادها و مجامع حقوق بشری و تمام وجدان های بیدار در سراسر دنیا بخصوص مردم ایران و به ویژه مردم کردستان خواسته است در مقطع حساس کنونی حمایت خود را از زندانیان سیاسی و مدنی کرد اعلام کرده و مانع از وقوع فاجعه و تراژدی دیگری شوند.
به همسن و سالهای خودم در سراسر جهان
همچنین براساس یک گزارش ارسالی به اخبار روز، زانیارمرادی در روز ۴ ژانویه ۲۰۱٣ از زندان رجایی شهر کرج نامه‌ای به بیرون از زندان فرستاده و به خطر اعدام قریب‌الوقوع خود و پسر عمویش لقمان مرادی توسط رژیم ایران اشاره کرده است.
در نامه زانیار که برای افکار عمومی جهان بویژه جوانان فرستاده, آمده است:
«من اسمم زانیار مرادی است. الان از سلول مرگی در آن سوی دنیا در شهر کرج در کشور ایران نشسته و می خواهم با شما جوانان در اروپا و امریکا٬ با شما جوانان همسن و سال خودم در ژاپن و استرالیا و فرانسه و افریقا و در همه جای دنیا حرف بزنم. نگذارید مرا اعدام کنند! آیا دنیا آنقدر بیرحم است که این صحنه را تماشا کند که من و پسر عمویم در خیابان اعدام شویم و چیزی نگوید و کاری نکند؟
میدانم که این ترس من و این درخواستم از طریق امکانات اینترنتی به گوش شما میرسد. پس فقط چند دقیقه صبر کنید٬ چند ثانیه وقت بگذارید و از من بشنوید که چقدر سخت است در بیست و یک سالگی با مرگ مواجه شدن٬ با کابوس مرگ زندگی کردن و هر لحظه از صدای پای زندانبانان ترسیدن و بر خود لرزیدن!»
زانیار مرادی ضمن اشاره به شکنجه‌های طاقت‌فرسا در زندان و اعتراف‌گیری به زور و تهدید, می‌گوید: «ما سه سال است که زندانی شده ایم. من زانیار مرادی و هم پرونده ای من لقمان مرادی٬ ۹ ماه را زیر شکنجه بودیم. ما را چنان کتک میزدند که دیگر توان راه رفتن نداشتیم و همین امروز نیز کمرم بشدت درد میکند و دو مهره کمرم شکستگی دارد. به ما گفتند اگر حرفهایی که آنها میخواهند را نزنیم٬ به ما تجاوز میکنند و ما نامه هایی را که آنها آوردند امضا کردیم. و اکنون در یک قدمی مرگ با طناب دار در خیابانی در تهران و یا مریوان شهر محل تولدمان ایستاده ایم. این روزها شنیدم که دارند مقدمات اجرای حکم اعدام ما را فراهم میکنند و چهار روز است که حالم خوب نیست٬ شب ها خوابم نمیبرد و فکر کردم شاید با این نامه بتوانم بخودم کمک کنم.
نگذارید ما را اعدام کنند. به هر طریقی که میتوانید٬ سعی کنید از ابتکارات جوانانه استفاده کنید و کاری کنید که حکومت اسلامی ایران ببیند که ما تنها نیستیم و دنیا به این حکم ظالمانه اعتراض دارد. صدای اعتراض شما و هر حرکت و اعتراضی که بکنید به گوش ما فورا میرسد. منتظر شنیدن اخبار اعتراضات شما همسن و سالهای خودم هستم.»
