۱- خیلی راحت تحت تأثیر تبلیغات و پروپاگاندا قرار میگیرند؛
۲- حرفهای تکراری میزنند؛
۳- دایرهی واژگان آنها بسیار محدود است؛
۴- خود را نمیشناسند؛
۵- با هیجان و احساس زندگی میکنند؛
۶- بخش استدلالی ذهن آنها تقریباً تعطیل است؛
۷- استعداد پوپولیست شدن را پیدا میکنند؛
۸- قوای عقلی آنها پرورش نیافته است؛
۹- بر آنچه میگویند خیلی کنترل ندارند؛
۱۰- گوش کردن به دیگران را نمیآموزند؛
۱۱- مستعد پذیرش شایعات هستند؛
۱۲- اهمیت متفاوت بودن انسانها را کشف نمیکنند؛
۱۳- مغز، حالت سولفاته پیدا میکند؛
۱۴- غلظت یادگیری آنها به شدت کاهش مییابد؛
۱۵- فرصت فکر کردن در زندگی را از دست میدهند؛
۱۶- با واژه «انتقاد» بیگانهاند؛
۱۷- زمینههای تداوم اقتدارگرایی را فراهم میآورند؛
۱۸- حرفهای نسنجیده زیاد میزنند؛
۱۹- منافع خود را به خوبی تشخیص نمیدهند؛
۲۰- با واژه «مشورت» ناآشنا هستند؛
۲۱- حکومتها را خوشحال میکنند؛
۲۲- باعث میشوند که نظام حزبی در یک کشور شکل نگیرد؛
۲۳- زود عصبانی میشوند؛
۲۴- از حقوق شهروندی خود و دیگران ناآگاه هستند؛
۲۵- برای رشد فکری و شخصیتی، احساس نیاز نمیکنند؛
۲۶- در همه زمینهها، اظهار نظر میکنند؛
۲۷- راحت بر دیگران القاب میگذارند؛
۲۸- تفاوت بین توهم و غیرتوهم را نمیدانند؛
۲۹- تعریفشان در خصوص زندگی، از غرایز انسانی فراتر نمیرود؛
۳۰- نمیدانند جهل چیست.
از: ایران امروز