۱-  خیلی راحت تحت تأثیر تبلیغات و پروپاگاندا قرار می‌گیرند؛

۲- حرف‌های تکراری می‌زنند؛

۳- دایره‌ی واژگان آنها بسیار محدود است؛

۴- خود را نمی‌شناسند؛

۵- با هیجان و احساس زندگی می‌کنند؛

۶- بخش استدلالی ذهن آنها تقریباً تعطیل است؛

۷- استعداد پوپولیست شدن را پیدا می‌کنند؛

۸- قوای عقلی آنها پرورش نیافته است؛

۹- بر آنچه می‌گویند خیلی کنترل ندارند؛

۱۰- گوش کردن به دیگران را نمی‌آموزند؛

۱۱- مستعد پذیرش شایعات هستند؛

۱۲- اهمیت متفاوت بودن انسانها را کشف نمی‌کنند؛

۱۳- مغز، حالت سولفاته پیدا می‌کند؛

۱۴- غلظت یادگیری آنها به شدت کاهش می‌یابد؛

۱۵- فرصت فکر کردن در زندگی را از دست می‌دهند؛

۱۶- با واژه «انتقاد» بیگانه‌اند؛

۱۷- زمینه‌های تداوم اقتدارگرایی را فراهم می‌آورند؛

۱۸- حرف‌های نسنجیده زیاد می‌زنند؛

۱۹- منافع خود را به خوبی تشخیص نمی‌دهند؛

۲۰- با واژه «مشورت» ناآشنا هستند؛

۲۱- حکومت‌ها را خوشحال می‌کنند؛

۲۲- باعث می‌شوند که نظام حزبی در یک کشور شکل نگیرد؛

۲۳- زود عصبانی می‌شوند؛

۲۴- از حقوق شهروندی خود و دیگران ناآگاه هستند؛

۲۵- برای رشد فکری و شخصیتی، احساس نیاز نمی‌کنند؛

۲۶- در همه زمینه‌ها، اظهار نظر می‌کنند؛

۲۷- راحت بر دیگران القاب می‌گذارند؛

۲۸- تفاوت بین توهم و غیرتوهم را نمی‌دانند؛

۲۹- تعریفشان در خصوص زندگی، از غرایز انسانی فراتر نمی‌رود؛

۳۰- نمی‌دانند جهل چیست.

از: ایران امروز

---

به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید