متن نامۀ ۳۲۱ شریفی دربارۀ مسئلۀ بازنشستگی استاد ممتاز دانشگاه شریف، دکتر مهدی گلشنی خطاب به هیات امنای دانشگاه

پنجشنبه, 28ام تیر, 1397
اندازه قلم متن

بسم الله الرحمن الرحیم

? اعضای محترم هیأت امنای دانشگاه صنعتی شریف

? مطلع شدیم که هفته گذشته، حکم بازنشستگی استاد فرزانه، جناب آقای دکتر مهدی گلشنی، استاد ممتاز دانشگاه صنعتی شریف، چهره ماندگار فیزیک و موسس و رئیس گروه فلسفه علم دانشگاه صنعتی شریف صادر و به وی ابلاغ شده است. ما معتقدیم این اقدام نه تنها به نفع دانشگاه صنعتی شریف و جامعه دانشگاهی کشور نیست، بلکه خسارتی جبران ناپذیر برای دانشگاه محسوب می شود. دلایل این ادعا در چند محور عرضه می شود.

? شخصیت برجسته علمی و فرهنگی ایشان: صرف بر شمردن عناوین افتخارات، دستاوردها و خدمات علمی و فرهنگی ایشان در پنج دهه فعالیت در دانشگاه صنعتی شریف، حجم این نامه را چند برابر افزایش می دهد. (فهرستی از این موارد در سایت mgolshani.ir در دسترس است.)

?ایشان از افرادی بودند که بعد از تکمیل تحصیلات دکتری خویش در دانشگاه برکلی، به ایران بازگشتند و توانستند در دورانی که ریاست دانشکده فیزیک را بر عهده داشتند، نخستین دوره دکتری فیزیک را در ایران و در دانشگاه صنعتی شریف راه اندازی کنند. تدریس مکرر دروس گوناگون در حوزه های مختلف فیزیک، از فیزیک کوانتوم و نظریه میدان های کوانتومی گرفته تا کیهان شناسی، در سطح تحصیلات تکمیلی و بر مبنای آخرین یافته های روز دانشمندان، در کنار توجه به مباحث فلسفی و مبانی علوم و تعریف و تدریس درس مبانی فلسفی مکانیک کوانتومی نشان از جامعیت و اشراف کامل ایشان بر حوزه مختلف فیزیک، به خصوص مبانی فلسفی و مسائل بنیادی در آن دارد که کمتر کسی را نه تنها در دانشگاه صنعتی شریف بلکه در ایران می توان یافت، و اگر بتوان یافت، که در چنین جایگاهی باشد.

? شاید هیچ کس را نتوانیم بیابیم که نامش، هم در فهرست فیزیکدانان کوانتومی برتر جهان باشد و هم در مجامع معتبر بین المللی در کسوت کیهان شناس مسلمان حاضر باشد. همچنین تحصیلات حوزوی و پایبندی نظری و عملی او به اسلام، منجر به تولید آثاری شده است که به همین سبب اینک او یکی از افراد سرشناس در حوزۀ علم و دین در جهان به شمار می رود. این نیز دستاوری ملی است که مورد مشابهی سابق برآن در نظر نمی آید. همه این ها و بسیار بیش از این ها که در حوصله این متن نیست، به خوبی موید جایگاه رفیع و البته در حال حاضر بی نظیر ایشان در عرصه علم و فرهنگ است.

? به علاوه ایشان در حالی به هشتادمین سال زندگی پربرکتشان قدم گذاشته اند که حضور و شور و نشاط علمی و فعالیت های پژوهشی و انگیزه ها و دغدغه های ایشان به وضوح حتی از بخش قابل توجهی از دانشجویان جوان نیز بیش تر است. شاید کمتر استادی در دانشگاهمان باشد که به طور معمول از شنبه تا چهارشنبه از یکی دو ساعت قبل از آغاز ساعت اداری تا بعد از ظهر، به غیر از ساعتی برای ادای فریضه و استراحت، درِ اتاقش یکسره به روی اساتید و دانشجویان و مراجعان باز باشد و این مطلبی است که به راحتی برای هر فرد دغدغه مندی قابل مشاهده است. در همین نیمسال تحصیلی (۲/۹۷-۱۳۹۶) ایشان دو درس ارائه می کردند، هر دو اختیاری، لیکن هر دو درس با استقبال دانشجویان همراه بود و یکی از دروس، یعنی درس “علم و دین” ایشان نه تنها با استقبال کم نظیر دانشجویان و نیز علاقه مندانی که به صورت غیر رسمی در درس شرکت می کردند، همراه بود، بلکه صاحب نظران می توانند دریابند که کیفیت مطالب ارائه شده، کاملا حرفه ای و به روز بوده و کسب جایزه تدریس علم و دین از بنیاد تمپلتون، یکی از معتبرترین مراکز علمی جهان در حوزه علم و دین، برای تدریس این درس توسط دکتر گلشنی، به وضوح روشنگر این مطلب است.

? حضور و فعالیت استاد مهدی گلشنی به عنوان الگوی اخلاق و نمونه تلاش مجدانه پژوهشی و علمی، با دغدغه های ناظر به نیازها و کمبودهای ایران و جهان اسلام، نعمتی است که باید آن را غنیمت شمرد و نهایت بهره را از آن برد. حضور و تیزبینی این شخصیت جامع علمی در کنار تجربه¬های عظیمی که طی این سال ها به دست آورده اند و با تعاملات بین المللی گسترده و شناخت جهانی از یک سو و اثرگذاری داخلی بر اندیشۀ جوانان، دانشجویان و اساتید کشور از سوی دیگر، نقش مهمی در حرکت صحیح جریان علمی دانشگاه در مسیر خود خواهد داشت.

? در شرایط فعلی دو راه قانونی پیش روی مسئولین دانشگاه بود. یکی این که ضمن تقدیر از این استاد ارزشمند به خاطر عمری مجاهدت و تلاش برای خدمت به این کشور، دانشگاه و دانشجویان، متواضعانه از ایشان تقاضا می کردند که تا هر زمانی که برایشان مقدور است، به خدمت خود ادامه دهند و این فرصت مغتنم و قطعا به سادگی دست نیافتنی را در اختیار دانشگاه صنعتی شریف و دانشجویان جوان علاقه مند و اساتید و جامعه دانشگاهی کشور قرار می دادند تا بتوانند هر چه بیش تر و بهتر از دانش و فضل ایشان بهره مند گردند و همچنین با اختیاری که قانون به هیات امنای دانشگاه درباره اساتید ممتاز داده است، همانند برخی دانشگاه های برتر دیگر، این افراد برجسته را از بازنشستگی اجباری معاف می کردند. به نظر می رسد این معقول ترین کار، محترمانه ترین اقدام و منطقی ترین راه قانونی بود، و نمونه ارزشمند آن را می توان در تصمیم دانشگاه تهران در این باره برای اساتیدی که موفق به کسب عنوان استادی ممتاز دانشگاه شده اند، دید.

? راه دوم که متاسفانه مسئولین دانشگاه انتخاب و به شکلی ناپسند اجرا کردند، صدور و ابلاغ حکم بازنشستگی به ایشان بود. این اقدام نه تنها موجب وارد آمدن یک خسارت جبران ناپذیر و ایجاد یک خلا بزرگ در دانشگاه میشود، بلکه این ظن را در جامعۀ شریف ایجاد کرده است که این، یک تصمیم غیرمنطقی و مبتنی بر سلایق شخصی، آن هم بدون توجه به عواقب آن برای دانشگاه است. حدود پنج ماه از سخنرانی دلسوزانه دکتر گلشنی در مورد وضعیت دانشگاه صنعتی شریف میگذرد. در این مدت نه تنها پاسخ معقول و منطقی مناسب در برابر پرسشها و دغدغههای یک نخبۀ دانشگاهی از سوی مسئولین دانشگاه،که مخاطب این انتقادات بودند، ارائه نشده است، بلکه در یک اقدام نامناسب، فردی که به سبب رفتار غیرحرفهای در سمتش، از سوی دکتر گلشنی مورد انتقاد قرار گرفته بود، یکی از دو فردی بود که حکم بازنشستگی دکتر گلشنی به ایشان ابلاغ کردند. بیدلیل نیست که در نظر سنجی انجام شده در یکی از کانالهای فعال در دانشگاه شریف (@Sharifclub)، حدود ۹۰ درصد رای دهندگان، صدور این حکم را به انتقادات اخیر دکتر گلشنی از رئیس دانشگاه مرتبط می دانند.

? ما معتقدیم نسبت ریاست و هیئت امنای دانشگاه به جامعۀ شریف، نسبت ارباب به رعیت نیست که هر تصمیمی که اتخاذ شد، بدون ارائه دلیل و حتی بر خلاف دلایل منطقی و عقلانی موجود، مورد پذیرش قرار گیرد. دانشگاه شریف، یک نهاد مهم و ارزشمند ملی است که به دست هیات امنا به امانت سپرده شده است، لذا لازم است هر تصمیمی از سوی آنان با رعایت تمامی آداب لازم و با ارائه دلایل منطقی همراه باشد؛ به خصوص در موارد این چنینی که برخی رفتارهای ناصحیح، موجب ایجاد حساسیت در میان افراد دغدغه مند در دانشگاه شده است.

? لذا بدین وسیله، از اعضای محترم هیئت امنای دانشگاه تقاضا می کنیم تا در قالب قوانین موجود، ضمن دلجوئی از این استاد فرهیخته و تقاضا برای ادامه فعالیت ایشان در دانشگاه صنعتی شریف، حکم بازنشستگی اجباری ایشان را لغو و تصمیم گیری در این باره را موکول به مشورت با خود ایشان نمایید. به علاوه انتظار می رود مشکل افکنی های جاری و روزمره که مکرر از سوی دانشگاه و دانشکده فیزیک، در فعالیت های پژوهشی ایشان صورت گرفته رفع شود و تلاشی همدلانه برای استفاده از ظرفیت علمی و فرهنگی ایشان صورت پذیرد. ما همچنین در نامه ای جداگانه، از ایشان تقاضا خواهیم کرد که علیرغم تمام کارشکنی های موجود، همچنان مستحکم به فعالیت های ارزشمند علمی و پژوهشی خویش ادامه دهند و فرصت بهره مندی از دانش خویش را از دانشجویان و اساتید دریغ نفرمایند.


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

هنوز نظری اضافه نشده است. شما اولین نظر را بدهید.