سیدابوتراب فاضل . دکترای سیاست‌گذاری
در هفته تأمین اجتماعی قرار داریم. مطابق سنت همه‌ساله، کارگران و بازنشستگان تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی در این هفته برنامه‌های مختلفی برگزار و آخرین مواضع خود را در قبال سیاست‌های حاکم بر سازمان تأمین اجتماعی و تعاملات بین این سازمان بین‌النسلی با دولت، بررسی می‌کنند. چند روز قبل، در اقدامی که می‌شد آن را پیش‌بینی کرد، حدود چهار هزار نفر از نمایندگان کارگران استان تهران و برخی شهر‌های نزدیک، خیابان ایوانک در منطقه مرفه‌نشین شهرک‌غرب تهران را مسدود کردند و در مقابل ساختمان مرکزی وزارت بهداشت و درمان ضمن طرح خواسته‌های خود، شعارهایی علیه وزیر بهداشت سردادند.
در همان زمان، عده‌ای دیگر نیز به قصد رساندن پیام مشخصی مبنی بر صیانت از اموالشان، زنجیره‌ای انسانی دور ساختمان مرکزی سازمان تأمین اجتماعی در خیابان آزادی تشکیل دادند. حدود دو هزار نفر نیز مقابل ساختمان خانه کارگر تهران تجمع کرده و شعار‌های مشابهی سرمی‌دادند. این تجمعات سه‌گانه که با نظم و سازماندهی مشخصی برگزار شد، هرچند به نظر غیرمترقبه می‌رسید؛ اما برای اصحاب رسانه مرتبط با حوزه کار و تأمین اجتماعی، پیش‌بینی‌پذیر بود. دلایل عمده احصاشده آن را می‌توان این‌گونه برشمرد…
۱- پس از اجرای طرح تحول سلامت و معیار قرارگرفتن کتاب ارزش نسبی خدمات در نظام درمانی کشور، یکباره تعرفه پزشکان در برخی رشته‌ها به‌شدت افزایش پیدا کرد که باعث شد مجموع هزینه‌های درمانی کشور، در سه سال رشد دو تا سه‌برابری را تجربه کند. در این میان، هزینه‌های درمانی سازمان تأمین اجتماعی با اعمال تعرفه‌ها و هزینه‌های القایی از حدود چهارهزارو ۲۰۰ میلیارد تومان به بیش از ۲۲ هزار میلیارد تومان در سال ۹۶ رسید و طبیعی بود که اعتراضات به شکل دیگری نمود پیدا کند.
۲- با اقدام مشترک دولت و مجلس (برخلاف مخالفت صریح تشکلات صنفی و وزیر کار) تبصره‌ای در بودجه سال ۹۷ کشور گنجانده شد که حکم به تفکیک سهم درمان از حق بیمه وصولی کارگران می‌داد و سازمان تأمین اجتماعی را موظف می‌کرد هنگام وصول، آن را به صورت مستقیم به حساب خزانه‌داری کل کشور واریز کند.
این مصوبه با واکنش شدید جامعه کارگری و کارفرمایی همراه شد که کماکان این واکنش ادامه دارد؛ هرچند به نظر می‌رسد این مصوبه تاکنون بنا بر دلایل فنی، قابلیت اجرائی نداشته است.
۳- خارج‌کردن برخی اقلام دارویی مهم از چتر حمایتی دولت، فشار به وزیر رفاه برای تغییر مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی، قصد دولت و مجلس در واگذاری بنگاه‌های وابسته به تأمین اجتماعی و شستا بدون توجه به بین‌النسلی‌بودن منابع صندوق و نحوه هزینه منابع حاصل‌شده، اقدام متناوب برخی دانشگاه‌های علوم پزشکی در بعضی استان‌ها در نپذیرفتن دفترچه‌های تأمین اجتماعی یا ایجاد خلل در پذیرش آن، اهمال دولت در پرداخت بدهی حدود ۱۴۰هزارمیلیاردتومانی خود به سازمان تأمین اجتماعی در دهه‌های اخیر و…، مواردی بود که جای نگرانی دارد.
* به نظر می‌رسد این تجمعات نادیده‌گرفتن منافعشان در اداره صندوق متعلق به خودشان باشد؛ صندوقی که باید سه‌جانبه اداره می‌شد، ولی سال‌هاست از سوی کارفرمای بدهکار بزرگ (دولت) اداره می‌شود.
از: شرق
