آیت الله هایى چون مکارم شیرازى، با قدرت سیاسى زمان، عهدِ ناگسستنى بسته اند و قدرت سیاسى و مالى یى را که در جمهورى اسلامى به دست آورده اند فداى تعدادى بچه ى مورد تجاوز قرار گرفته نمى کنند. در تاریخ هم، کمتر آیت اللهى بوده که طعم قدرت بى حد و حصر را چشیده و از آن به نفع حق و عدل دست شسته. «الله» و «خدا» براى اینان، همان صاحبان اصلى قدرت زمینى اند و اینان نشانه ى این صاحبان قدرت سیاسى و مالى؛ درست تر بگویم نشانه ى بزرگِ این صاحبان قدرت سیاسى و مالى… براى اینان الله دیگرى وجود ندارد.