معاون وزیر کار گفته بود در ایران دو میلیون گرسنه وجود دارد. یک نماینده مجلس میگوید این آمار “واقعا تکاندهنده” است. عضو کمیسیون اجتماعی مجلس معتقد است با این تعداد گرسنه، تعداد کل محرومان در ایران باید خیلی بیشتر باشد.
به گزارش خبرگزاری ایرنا میدری خاطرنشان کرد که در آغاز دولت یازدهم بار دیگر میزان فقر در ایران به ۳۰ درصد افزایش یافته بود. حسن روحانی یکی از اهداف دولت دوازدهم را ریشه کردن فقر مطلق عنوان کرده است.
معاون وزیر کار میگوید مطابق برآوردهای داخلی و بینالمللی بین ۲ تا ۴ درصد مردم ایران دچار فقر شدید هستند، به این معنا که قادر به سیر کردن شکم خود نیستند. از این وضعیت با عنوان “فقر خشن” نیز یاد میشود.
۲ تا ۵ میلیون گرسنه
احمد میدری چندی پیش تعداد “گرسنگان” در ایران را حدود دو میلیون نفر اعلام کرده بود. برخی از کارشناسان اقتصادی، از جمله حسین راغفر، معتقدند این آمار خوشبینانه است و تعداد افرادی که در فقر شدید به سر میبرند به ۵ میلیون نفر میرسد.
مسعود رضایی، نایب رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی نسبت به دقت آمار میدری ابراز تردید میکند و در عین حال میگوید اگر تعداد گرسنگان این قدر زیاد باشد “قطعاً عدد کل محرومان خیلی بزرگتر خواهد بود”.
رضایی با انتقاد از مرکز آمار ایران به “اعتماد آنلاین” گفت: «قبل از هر چیز مشکل ما در تعریف شاخصهاست. یعنی ما در تعریف دقیقاً نمیدانیم بیکار به چه معناست و همین دلیل اعلام آمارها متفاوت است.»
نایب رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس با بیان این که در بحث گرسنگی نیز همین معضل وجود دارد میپرسد: «کسی که غذای روز خود را ندارد گرسنه مینامند یا فردی که حقوق ماهیانهاش کفاف زندگی را نمیدهد گرسنه نامیده میشود.»
مسئولیت حاکمیت در برابر گرسنگان
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس تاکید کرد: «میتوان گفت که مسئول این موضوع نه یک نهاد خاص و فلان وزارتخانه که کل حاکمیت است. ما وقتی با چنین پدیدهای رو به رو هستیم باید تمام قوا را مسئول بدانیم.»
بسیاری از حاشیهنشینان کلانشهرها که میزان بیکاری در میان آنها بالاتر از متوسط کشور است از محرومترین قشرهای جامعه محسوب میشوند. به گزارش خبرگزاری تسنیم انوشیروان محسنی، رئیس سازمان بهزیستی در روزهای پایانی آبان ماه گفته بود ۱۲ تا ۱۳ میلیون نفر از جمعیت ایران حاشیهنشین هستند.
عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی، دوم دیماه گفته بود در ایران حدود ۱۹ میلیون نفر “بدمسکن” وجود دارد که سکونتگاههای آنها از کمترین امکانات رفاهی و ایمنی بیبهره است.
افزایش شمار حاشیهنشیان در شهرهای ایران
یکی از دلایل انقلاب اسلامی را وجود “حلبیآبادها” دانستهاند. اگر در چند سال گذشته صحبت از “حاشیهنشینی” موضوع “امنیتی” و “سیاهنمایی” محسوب میشد، اما حالا به موضوعی عادی تبدیل شده و افکار عمومی ایران به شنیدن و دیدن آن “عادت” کرده است.
مهدی پازوکی، اقتصاددان و استاد دانشگاه روز گذشته (سهشنبه ۱۳ دی) به سایت خبری “فرارو” گفت، گرچه ایران درگیر مشکلات جدی اقتصادی و بیکاری است، اما تظاهرکنندگان بیشتر به “تبعیض، نابرابری، بیعدالتی، رانت و فساد اقتصادی” معترض هستند.
از: دویچه وله