شانزدهم آذر امسال فضای دانشگاهها برای برگزاری مراسم مستقل دانشجویان بسیار امنیتی بود. در پی انتشار بیانیه شوراهای صنفی دانشجویان که نشان از خیز جدیدی در مبارزات دانشجویی است، اعتراضات چندی در دانشگاهها برگزار شد
ولی نیروهای حکومتی با راه انداختن مراسم دولتی در حد برگزاری یک جشن و دادن گل به دانشجویان و سخنرانی وابستگان و گسترش جو امنیتی تلاش کردند تا روز دانشجو را از محتوای مبارزاتی آن علیه استبداد و دیکتاتوری خالی کرده و از آن مراسمی بی محتوا برای تبلیغات حکومتی بسازند تا مبارزات واقعی دانشجوئی را سرکوب کنند.
هفته ی قبل نیز شاهد دو تهاجم وحشیانه نیروهای امنیتی و لباسشخصی به تجمع کانون نویسندگان ایران و تجمع اعتراضی اعضائ سندیکای شر کت واحد بودیم. این نوع اعمال غیرانسانی هر چند سابقهای طولانی در برخوردهای پلیسی دارد اما از این جهت بی سابقه بود که تجمعکنندگان قبل از رسیدن به محل تجمع مورد ضرب و شتم بسیار شدید قرار گرفتند. تجمع کانون نویسندگان در سالگرد مرگ پوینده و مختاری و در اعتراض به قتلهای زنجیرهای و تجمع شرکت واحد در اعتراض به عدم رسیدگی به اختلاس در تعاونی مسکن رانندگان شرکت اتوبوسرانی صورت گرفته بود.
این برخوردهای پلیسی و خشونت بار نشان از پیش بینی اعتراضات گسترده مردمی علیه انواع فشارهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، بی حقوقیها، حق کشیها، تبعیضها، فسادها و دزدیهایی است که هر روز بیش از پیش افشا میشوند و به جای آنکه مرتکبان این جرایم به مجازات برسند، افشاکنندگان به زندان میروند.
اما تاریخ نشان داده که حتا پیشدستی کردن در سرکوب بیرحمانه اعتراضات مردم به جان آمده، نیز نمیتواند از اعتلای این مبارزات و اعتراضات جلوگیری کند زیرا فشارها که از حد بگذرند دیگر مردم چیزی برای از دست دادن نخواهند داشت.
کانون مدافعان حقوق کارگر
۱۷ آذر
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید