۱. ما جزئى از طبیعت هستیم نه رئیس آن.
۲. ما هیچ گاه گیاهى را با ریشه از خاک نمى کنیم.
۳. ما موقع ساختن خانه، خاک را زیاد جابه جا نمى کنیم.
۴. ما در فصل بهار،آرام روى زمین قدم بر مى داریم، چون مادر طبیعت باردار است.
۵. ما هرگز به درختان آسیب نمى رسانیم ،ما فقط درختان پیر و خشک را قطع مى کنیم و قبل از قطع کردن، براى آرامش روحش دعا مى کنیم.
۶. حتى حیواناتى که براى مایحتاج غذایى در حد نیاز از آنها استفاده مى کنیم را نیز با اجازه و دعا براى آرامش روحش او را از چرخه ى هستى جدا می کنیم.
۷. به اندازه ى مصرف مان درخت مى بریم و گوشت تهیه مى کنیم.
۸. هرگز هیزم ها را إسراف نمى کنیم.
۹. اگر حتى یک درخت جوان و سرسبزرا قطع کنیم، همه ى درختان دیگرجنگل، اشک مى ریزند. واشک آنها در دل ما نفوذ می کند و وجودمان را مجروح می کند، و قلب مان آرام آرام تاریک می شود.
۱۰. خاک مادر ما و آسمان پدر ماست.
۱۱. باران عاشقانه ترین سرود هستی است.
۱۲. طبیعت روح دارد و مهربانی را می فهمد.
شاید لازم است در بسیاری از موارد سرخ پوستی فکر کنیم.
از: تهمینه میلانی
برگرفته از: فیس بوک ایشان
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید