ماهر کعبی، زندانی عرب ساکن شوش یکی از زندانیانی است که در رابطه با اعتراضات و تظاهرات های شهروندان عرب به “تغییر بافت جمعیتی استان خوزستان” در سال ۹۰ بازداشت و به حبس در تبعید محکوم شده است. وی در دوره بازداشت از طریق بسته شدن به تخت و تحمل ضربات شلاق شکنجه شد و نهایتا مجبور شد تا اعترافات تلویزیونی غیرواقعی برعلیه خود انجام دهد. گزارش پیش رو شرح اجمالی سرگذشت وی و جلوه هایی از نقض حقوق انسانی این زندانی تبعیدی است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ماهر کعبی فرزند رحیم دانشجوی کاردانی رشته عمران، ساکن شهرستان شوش در استان خوزستان با اتهام «عضویت در سازمان آزادیبخش اهواز، تبلیغ علیه نظام از طریق ارتباط با شبکه های معاند و ارسال اخبار دروغین به منظور سیاه نمایی وجه جمهوری اسلامی در سطح بین الملل و نیز تحریک شهروندان جهت اقدام علیه نظام (ایفای نقش در تظاهرات ۱۵ آوریل اهواز)» در بند هفت زندان مرکزی اردبیل مشغول تحمل محکومیت ۱۰ سال حبس در تبعید می باشد.
یک منبع نزدیک به این زندانی سیاسی در مورد فعالیت های وی قبل از بازداشت به گزارشگر هرانا توضیح داد: “آقای کعبی در بحبوبه انتخابات سال ۹۰ مجلس، فعالیت هایی نظیر تهیه اخبار از نارضایتی ها و اعتراضات در ماه های زمستان ۹۰ در استان و دعوت مردم به عدم حضور در پای صندوق های رای مشخصا در شهرستان شوش می نمود. از جمله اخبار مهمی در مورد سرکوب معترضان و بازداشت آنها، بازداشت محمد کعبی و همسر وی خدیجه کعبی که باردار بود و تحت شکنجه، جنینش سقط شده بود تهیه کرد. وی اخبار بسیاری از بازداشت های سطح منطقه را به رسانه ها و نهادهای حقوق بشری می رساند.”
ماهر کعبی در تاریخ سه شنبه ۱۸ بهمن سال ۹۰ پیش از مصاحبه با یکی از شبکه های خارجی، توسط نیروهای اداره اطلاعات اهواز بازداشت و به سلول های انفرادی این نهاد منتقل، و به مدت سه ماه، تحت شکنجه و بازجویی قرار گرفت.
منبع مطلع نزدیک به ماهر کعبی در مورد شکنجه های وی در اداره اطلاعات اهواز گفت: “از جمله شکنجه ها، بستن وی به روی میز درحالی که دستبند و چشم بند داشت بود، در چنین حالتی با شلاق مورد ضرب و شتم قرار می گرفت.
همچنین در مورد شکنجه های روحی گفته بود، او را جلوی چندین بازجو برهنه می کردند، تهدید به مرگ شد، سلولش را عوض کردند و او را به کنار اتاق بازجویی که دیگران را شکنجه میکردند آورده بودند.”
ماهر کعبی بعد از ۲۱ روز از زمان بازداشت با تهدید اینکه وضعیتی بدتر از قبل در انتظار توست، برای مصاحبه با شبکه پرس تی وی به مکان دیگری منتقل شد که دو زندانی دیگر نیز با نام های علی بیت عبدالله (در حال حاضر با محکومیت ۱۵ سال حبس و تبعید در زندان گرگان می برد در حالی که مبتلا به سرطان ریه است) و احمد دبات (در حال حاضر با محکومیت ۲۲ حبس در تبعید در زندان یزد به سر می برد) در آن مکان حضور داشتند.
از آقای کعبی با تهدید خواسته شد اظهارات غیرواقعی در مقابل دوربین به زبان بیاورد.
تصویر برداشت شده از ویدیوی اعترافات وی که توسط تلویزیون پرس تی وی پخش شد
هرانا در اسفندماه سال ۹۰، پس از پخش این مستند، گزارشی مفصل در این باره منتشر کرده بود.
ماهر کعبی پس از سه ماه، از بازداشتگاه اداره اطلاعات به زندان شهرستان دزفول منتقل شد و به مدت ۹ ماه از حق تماس تلفنی و ملاقات با نزدیکانش محروم بود. این زندانی همچنین به مدت یکسال و نیم در بند ۳ زندانیان معتاد به سر برد.
وی نهایتا در دادگاهی ۲۰ دقیقه ای و بدون داشتن وکیل، محکوم به ۱۰ سال حبس و تبعید به زندان مرکزی اردبیل شد.
در بدو ورود این زندانی سیاسی به زندان اردبیل، مسئول حفاظت این زندان به طور خودسرانه به مدت شش ماه وی را ممنوع از تلفن و ملاقات اعلام کرد. در این مدت خانواده کعبی به دلیل مراجعه به این زندان و بی خبری دچار نگرانی شدید شده بودند.
منبع آگاه از وضعیت ماهر کعبی درباره وضعیت سلامت این زندانی اظهار داشت: “آقای کعبی به دلیل عدم رسیدگی و محرومیت درمانی ۵ دندان خراب دارد که باعث عفونت لثه اش شده و رنج مضاعفی می کشد. در این رابطه هم خودش و خانواده اش با مسئولین مکاتبه و صحبت کرده اند اما هیچ پاسخی داده نشده است. این زندانیان و خانواده هایشان درخواست دارند صدایشان در مورد این احکام و شرایط ظالمانه به گوش نهادهای حقوق بشری بین المللی برسد.”
خانواده های زندانیان سیاسی تبعید شده به زندان مرکزی اردبیل، از آن با عنوان «سیاهچاله مخوف فراموش شدگان» یاد می کنند. به گفته منابع نزدیک به این خانواده ها، فرزندان زندانی آنها به دلیل داشتن مذهب و قومیت متفاوت، از خدمات پزشکی، قضایی و فرهنگی برابر محروم هستند.
هرانا پیشتر گزارش کرده بود، در حال حاضر شش زندانی سیاسی-امنیتی شامل پنج شهروند بلوچ و یک شهروند عرب اهل اهواز در زندان مرکزی اردبیل متحمل حبس در تبعید هستند. این افراد که مشخصات آنان در پی می آید در زمره زندانیانی هستند که کمتر اطلاعاتی در مورد آنان پیش از این منتشر شده است.
۱- علی پژگل فرزند صالح / متولد ۱۳۷۰ / تاریخ دستگیری ۲۳/۹/۱۳۸۹ / محکوم به ۱۶ سال زندان در تبعید / متهم به اقدام علیه امنیت ملی از طریق همکاری با اپوزیسیون بلوچستان (۹ ماه سلول انفرادی در اداره اطلاعات را تجربه کرده است)
۲- نور احمد حسن زهی فرزند نور محمد / متولد ۱۳۶۵ / تاریخ دستگیری ۲۴/۱۲/۱۳۸۹ / محکوم به ۲۶ سال حبس در تبعید/ متهم به اقدام علیه امنیت ملی از طریق همکاری با اپوزیسیون بلوچستان (۹ ماه سلول انفرادی در اداره اطلاعات را تجربه کرده است)
۳- عبدالکریم شه بخش فرزند محمد / متولد ۱۳۴۰ /تاریخ دستگیری نامعلوم / محکوم به ۱۵ سال حبس در تبعید / متهم به اتهام اقدام علیه امینت ملی از طریق همکاری با اپوزیسیون بلوچستان
۴- ماهر کعبی فرزند رحیم / متولد ۷/۹/۱۳۷۱ / تاریخ دستگیری ۱۸/۱۱/۱۳۹۰ / محکوم به ۱۰ سال حبس در تبعید / متهم به عضویت در سازمان آزادیبخش اهواز و ایفای نقش در تظاهرات ۱۵ آوریل اهواز
۵- شیراحمد شیرانی فرزند چاکر / متولد ۳۰/۶/۱۳۶۲ / تاریخ دستگیری ۱۳/۳/۱۳۸۹ / محکوم به ۲۲ سال حبس در تبعید/ متهم به اتهام اقدام علیه امنیت ملی
۶- محمد صابر ملک رئیسی فرزند دادعلی / متولد ۱ بهمن ۱۳۷۰ / تاریخ دستگیری مهرماه ۱۳۸۸ / محکوم به ۱۵ سال حبس در تبعید / متهم به اقدام علیه امنیت ملی از طریق همکاری با اپوزیسیون بلوچستان (در ۱۷ سالگی بازداشت و دوسال سلول انفرادی در اداره اطلاعات را تجربه کرده است)
شایان ذکر است، سه زندانی عرب دیگر به نام های «شهاب عباسی، هادی البوخنفرنژاد و سامی جدماوى» نیز در این محل نگهداری می شدند.
براساس پیگیری های هرانا، این سه زندانی بعد از ۳ سال تحمل حبس در زندان کارون اهواز، در حکمی غیرمتعارف در سال ۹۱ توسط دادگاه انقلاب این شهر به سه سال حبس در تبعید به زندان مرکزی اردبیل محکوم شدند. یکسال بعد (سال ۹۲) این سه شهروند عرب اهوازی به زندان مرکزی اردبیل منتقل شدند و بعد از تحمل ۳ سال حکم حبس در تبعید جمعا بعد از ۷ سال، در تیرماه سال جاری آزاد شده اند.
یک منبع آگاه از وضعیت این زندانیان به گزارشگر هرانا تاکید کرد: “حکم این سه زندانی عرب آنقدر ناعادلانه بود که هر بازرسی از قوه قضائیه می آمد از وضعیت آنها بسیار متعجب می شد، با این حال، بدون یک روز بخشش از حکم شان، با تحمل کل حبس از زندان آزاد شدند.”
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید