ای کاش درطول این سال ها خود رهبری بر مسند ریاست جمهوری می نشست تا حداقل مردم می دانستند مسبب پیشامدها و فجایع اتفاق افتاده، تنها به عهده یک نفر است. بدینگونه دیگر هر چهارسال یکبار این مراسم خیمه شب بازی انتخابات هم برداشته می شد و رویدادهایی نظیر : اخلاس ها، اعدام ها، زندان ها و… از طرف دولتی به گردن دولت دیگر انداخته نمی شد (کی بود ؟ کی بود ؟ من نبودم!).این موضوع حداقل سودی که برای مردم داشت، این بود که با یک شخص طرف حساب می بودند. “نمایشی” که به شکل مکرر برای نسل ما بویژه پس از دوم خرداد به شکل احمقانه ای تکرار شده است، اکنون بیش از حد مجاز تبدیل به فکاهی گشته است.
زمانی که سیاستهای کلی نظام توسط یک شخص یا یک نهاد(نظامی،امنیتی) تصمیم گیری می شود، دیگر چه لزومی به رئیسی جمهور و مجلس است؟
آیا با تغییر ریاست جمهور تابه امروز تغییری در جامعه مدنی رخ داده است؟
آیا وضعیت معیشت و اقتصادی مردم متحول شده است؟
آیا زندانیان سیاسی و اعدام ها کاهش پیدا کرده است؟
آیا آماراعتیاد،فساد و فحشا پایین آمده است؟
و آیا….
هر رئیس جمهورو نماینده ای هم که تابه حال در راس امور قرار گرفته، در راستای همان سیاست های کلی نظام قدم برداشته است. تنها درهردوره انتخاباتی چهار تا هشت نفر دستچین شده (بسته به حال روحی وجسمی آیت االه جنتی دارد) نامزد انتخابات می شوند، تا کسی به جمهوریت نظام شک نکند. در صورتی که “جمهوریت نظام بزرگترین خودفریبی نسل ما بود” که از پدرانمان به ارث رسید.
تکرار این نمایش موجب گشته که این حکایت را از بَر شویم:
به طور معمول از چند ماه پیش از این شروع این تئاتر،مسولین به شکلی خودجوش عاشق مردم می شوند وبرنامه هایی را برای سفرهای استانی وصدقه دادن آغاز می کنند. پس از گذر از این مرحله نوبت به شعارگرایی می رسد. ناگهان شخصی پیدا می شود در نقش افشا گر، “بگم بگم” راه می اندازد که بعد انتخابات هرچه مردم اصرار می کنند که خب الان “بگو”!؟
ولی متاسفانه “نمیگه”.
یک نفر دیگر هم وجود دارد که از شعارهای مدنی مانند رفع حصر و آزادی زندانی سیاسی، استفاده ابزاری می کند اما پس از انتخابات، کلیدش در قفل میشکند تا همان شخص قبلی که در را قفل کرده مجبور شود وارد عمل شود.
گاهی هم آش چنان شور می شود که فردی مانند احمدی نژاد که سمبل دروغ و پوپولیسم است، نقش اپوزسیون را ایفا می کند و دم از عدالت و پاکدستی میزند. بااین وجود اگر در تبلیغات انتخابات آتی، بقایی از رفع حصر حمایت کرد، تعجب نکنید.
در این میان اشخاصی هم حضور دارند که نقش نخودی را بازی می کنند.گه گاهی می آیند تا شانس خود را برای ارتقای مقام خود امتحان کنند، ودر صورت عدم نتیجه دلخواه به سمت سابق خود باز میگردند. (محسن رضایی، قالیباف، ولایتی و…)
با این وجود آقای خامنه ای با کمک بیت رهبری و پشتوانه سپاه پاسداران بسیار مفید تر از هر نهاد دیگری می تواند ریاست جمهوری را به عهده گیرد. بدین شکل دست کم دستهای پشت پرده به روی پرده می آیند و با قدرتی که دارند در روی پرده کارآمدی بیشتری را خواهند داشت، تا اینکه چهار سال با دولت های بی اختیار و بی اراده سرو کله بزنند.برای نسل ما که در حقیقت از دوم خرداد هفتادوشش تا به امروز سرکار رفته است، این یک نمایش کمدی،تراژدی ست که بیش از سی سال بدون نتیجه امیدوارکننده ای تکرار می شود.
البته گاهی در این نمایش ها برای جذابیت قصه هم که شده، بازیگران عوض،بدل می شوند. به عنوان مثال در انتخابات قبل بهترین نقش مکمل مرد (سعیدجلیلی)به دلیل بازی بدی که داشت،حذف شد وامسال نقش به عهده رئیسی گذاشته شده است. البته عده ای هم او را لایق بازی در نقش اصلی می دانند. به همین جهت کمپینی با نام #رئیسی_بیا راه اندازی کردند و عده ای دیگر هم خود را آماده حمایت از کلیددار فعلی می کنند، برای اینکه “رئیسی نیاد”.
و البته ما هم به دلایل زیر، کمپینی را ه اندازی کرده ایم به نام : #رئیسی_نرو
ما میگیم رئیسی نرو…
چون اگه بری حسابهای ملیاردی آستان قدس رضوی تنها می مونه…
رئیسی ما میگیم نرو ولی اگه رفتی دیگه برنگرد، چون نمیگن حسن شون کلیدش خرابه، محمودشون دکل گم میکنه،
صادق لاریجانی شون هفتادتا حساب شخصی داره،میگن مشکل از ماست…
اگه بخاطر حسن هم میری، نرو…
گول عبا و عمامه براقش و ریشهای آنکات شده اش هم نخور. می خواد تورو تو عمل انجام شده بزاره.
رئیسی نرو…
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید