ظروف غذا با بوی قرمه سبزی بین زندانیان قرچک توزیع می گردید. مشغول خوردن غذا شدیم که ناگهان فریاد زنی تکیده بلند شد: “مرغ” خانم ها یک تکه مرغ در غذا پیدا کردم! زندانیان به سمتش هجوم بردند تا با چشمان خود ببینند.دختری از میان آنها، تکه ی کوچک مرغ را از درون قاشق زن به سرعت قاپید و در دهان گذاشت؛ چشمانش را بست تا از طعم آن لذت ببرد؛ زن تکیده به سوی او حمله ور شد و فریاد می کشید تکه گوشتم را دزدیدی و خوردی. وکیل بند آنها را از یکدیگر جدا کرد. همان شب به عنوان شام سیب زمینی و تخم مرغ بین زندانیان پخش میشد و خوشحال بودند؛ چرا که از مخلوط این دو، تصور می کردند الویه می خورند!
صبح روز بعد با سوت نگهبانان در صف آمار قرار گرفتیم.آن روز خانم مولاوردی معاون رییس جمهور در امور زنان, به آنجا آمد؛ یکی از نگهبانان به سمتم آمد و گفت: سریع حاضر شو؛ ایشان قرار است شما را ببینند.گفتم پیغام دهید که علاقه ای به دیدنشان نیست.چند تن از زندانیان آمدند و گفتند: برو از مشکلات اینجا برایشان بگو؛ شاید برایمان چاره ای شد! اولین سوال که ایشان پرسیدند این بود: چرا پیغام فرستادی که تمایلی برای ملاقات نداری؟! پاسخ دادم چون شما را جدای از سیستم حاکمیت نمی دانم! سکوت کرد.
با چهره ای خشمگین این طور شروع کردم: این جا تنها ۴ دوش حمام برای سالنی ۱۸۹ نفره موجود است که در طول شبانه روز تنها ۲ ساعت آب گرم دارد… هپاتیت و ایدز فراگیر است چون خود ارضایی با شیلنگ توالت و هم جنس گرایی بیداد می کند… اینجا آب شوری دارد و خرید آب معدنی در توان بسیاری از زندانیان نیست… در اینجا برای آنکه از اعتراضات به وضعیت موجود جلوگیری شود؛ تهدید می کنند که به سلول انفرادی انتقال داده می شوند؛ سلولی که همه ی ما می دانیم در آن زنی نگهداری می شود که در همان جا با دسته ی تی زمین شوی به دختری تجاوز می کند و دختر فوت میشود! از کچلی،شپش، اوضاع وخیم دارو و بهداشت و درمان بگذریم، تنها امروز که شما در اینجا حضور یافتید؛ راهروها و دیوارها پاکیزه شد و گوشت مرغ سرو خواهد شد.برای غذا تشریف دارید؟!! پرسید: از اوضاع خودت بگو؛ تو زندانی سیاسی هستی با تو چطور رفتار می کنند؟ گفتم: فکر می کنم باید جویای حال تمامی زندانیان باشید! زندان، زندان است و شرایطش برای همه ی ما یکسان و تفاوتی بین سیاسی و غیر سیاسی نباید باشد، چرا که حقوق اولیه ی همه ی ما یکسان است! نیشخندی بر گوشه ی لبانم نشاندم و به سمت سالن بازگشتم. وارد بند شدم؛ زندانیان با خشم و چهره ای عبوس به من نگاه می کردند.
وکیل بند جلو آمد و گفت: “فردا در روزنامه هایشان تیتر می زنند که معاون رییس جمهور از زندان قرچک بازدید کرد! دریغ از اینکه مردم بدانند که ایشان حاضر نشد حتی با یک نفر از “زندانیان غیر سیاسی” ارتباط کلامی برقرار کند…!
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید