این کارگر شرکت مخابرات به قراردادی که مطابق با اصول و ضوابط قانون کار تنظیم نشده، معترض است و به رسم اعتراض مثل خیلی‌های دیگر، قرارداد را امضا نمی‌کند و همین باعث می‌شود که شنبه هفته گذشته حکم اخراجش را صادر کنند و به اصطلاح پرونده‌اش را بزنند زیر بغلش. متن حکم اخراج ساده و سرراست است؛ او را به تحریک کارکنان و ایجاد اخلال و بی‌نظمی متهم کرده اند.
بعد از صدور حکم اخراج، او این حکم را نمی‌پذیرد؛ چرا که معتقد است اعتراض به بی‌قانونی، قانونی است و نباید مشمول تنبیه و اخراج شود. همچنان سر وقت، سرِ کار حاضر می‌شود تا این که روز چهارشنبه درگیری شدت می گیرد و درنهایت، او بیمارستانی می‌شود؛ بیهوش میبرندش بیمارستان.
نامش لطیفه سعیدی است؛ خانمی چهل و چند ساله و اهل آذربایجان غربی؛ او از نیروهای شرکتی مخابرات آذربایجان غربی است که ماههاست قرارداد سال جدید را امضا نکرده چون این قرارداد را قانونی نمی‌داند؛ اکنون خانم سعیدی بیش از چهار روز است که در بیمارستان بستری است؛ اول بیمارستانی در ارومیه و از شنبه شب در بیمارستانی در تبریز؛ قضیه این شکلی است که سرِ کار حالش بد می‌شود، بیهوش می‌شود و همکارانش میبرندش بیمارستان. روز اول قدرت تکلم هم نداشت اما حالا فقط دست و پای چپش بی‌حس است و حرکت نمی‌کند؛ خانواده اش نگرانند و همکارانش مضطرب.
قضیه از خیلی قبلتر از این شروع شده است؛ از اعتراضات کارکنان شرکتی مخابرات به تبعیض و بی‌عدالتی در ساختار مخابرات. ماههاست که پرسنل شرکتی مخابرات در حال اعتراضند. بارها به تهران آمدند و مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کردند؛ چندین بار هم این کارکنان در استان‌های مختلف مقابل ادارات مخابرات جمع شدند و به اوضاع معترض شدند. خواسته این کارکنان چیز عجیب و نامعقولی نیست؛ آنها چند خواسته قانونی دارند: اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل، انعقاد قرارداد مستقیم با مخابرات و رفع تبعیض در دریافتی پرسنل.
مشکل خانم سعیدی هم از همین جاها شروع می‌شود؛ او به قراردادی که مطابق با اصول و ضوابط قانون کار تنظیم نشده، معترض است و به رسم اعتراض مثل خیلی‌های دیگر، قرارداد را امضا نمی‌کند و همین باعث می‌شود که شنبه هفته گذشته حکم اخراجش را صادر کنند و به اصطلاح پرونده‌اش را بزنند زیر بغلش. متن حکم اخراج ساده و سرراست است؛ او را به تحریک کارکنان و ایجاد اخلال و بی‌نظمی متهم کرده اند.
در نامه ای که شرکت پیمانکار به عنوان خاتمه همکاری نوشته، آمده است:
«خانم لطیفه سعیدی که در امور مشترکین مشغول به کار میباشد، به دلیل تحریک پرسنل برای امتناع از امضای قرارداد کاری و همچنین ایجاد اخلال و بی نظمی از تاریخ پنجم شهریور توسط این شرکت اخراج می شود؛» در ادامه نامه‌ی اخراج آمده که از این پس از ورود نامبرده به محل کار ممانعت به عمل آید.
بعد از صدور حکم اخراج، او این حکم را نمی‌پذیرد؛ چرا که معتقد است اعتراض به بی‌قانونی، قانونی است و نباید مشمول تنبیه و اخراج شود. همچنان سر وقت، سرِ کار حاضر می‌شود تا این که روز چهارشنبه درگیری شدت می گیرد و درنهایت، او بیمارستانی می‌شود؛ بیهوش میبرندش بیمارستان. جریان به روایت همکارانش اینطور بوده است:
روز چهارشنبه، گفتگویی میان خانم لطیفه سعیدی با مقامات شرکت بر سر اجرای قوانین و اصلاح قراردادهای کارگری مطابق قوانین کار (اجرای طرح طبقه بندی مشاغل و در نظر گرفتن سنوات شغلی در قرارداد و اصلاح موادی همچون محل کار، مدت قرارداد، موضوع قرارداد ، عنوان شغل و ..) برقرار شد که ایشان بسیار عصبانی می شود؛ بعد از آن، بیهوش می‌شود و او را بیمارستان منتقل می‌کنند.
عباسی نماینده شرکت پیمانکار در مورد چهارشنبه و حادثه‌ای که برای خانم سعیدی رخ دادبه ایلنا می‌گوید: آن روز صحبت‌هایی شد اما آن موقع حال خانم سعیدی بد نشد؛ رفت پشت میزش نشست و ده دقیقه بعد بیهوش شد که بردنش اورژانس. اصلا وقتی حالش بد شد، ما آنجا نبودیم.
عباسی با اشاره به اخراج سعیدی می‌گوید: او را ششم شهریور به جرم اخلال در نظم اخراج کرده بودیم؛ اصلا چهارشنبه سر کار، نباید می‌بود. چرا بعد از اخراج باز هم می‌آمد؟ اگر اخراج را قبول نداشت بایستی از مراجع قانونی پیگیری می‌کرد نه این که باز هم بیاید امور مشترکین.
حالا او چند روزی است که در بیمارستان بستری است؛ دست و پای چپش بیحرکت شده و پزشکان احتمال داده اند که در مغزش لخته خون وجود دارد. خانواده او علیه مدیریت مخابرات آذربایجان و شرکت پیمانکاری پرونده شکایت تشکیل داده اند.همکارانش می‌گویند از شما تقاضا داریم با رسانه ای کردن ماجرا به ما کمک کنید و نگذارید حق همکارمان که همواره در حق‌طلبی و عدالت‌خواهی مورد ستایش ما بوده، ضایع شود.
دختر خانم سعیدی نیز در روزهای گذشته متنی را در فضای مجازی منتشر کرده؛ دردنامه‌ای که مصائب مادرش را به تصویر می‌کشد. در این متنِ ساده و صمیمی آمده:
«نمیدونم درک میکنین یا نه.دو تا خواهر که الان سه روزه مسیر زندگیشون فقط راه خونه تا بیمارستان شده. دو تا دختر که عاشقانه مادرشون رو میپرستن و حاضر نیستن که یه قطره اشک از چشم مادرشون بچکه ولی الان دارن ذره ذره آب شدن مادرشون رو جلوی چشمشون میبینن. نمیدونم درک میکنین که من الان چه حالی‌ام یا نه؛ ولی حالم اصلا خوب نیست.اون مادر قوی و الگویی که همیشه زبانزد بوده الان سه روزه که روی تخت بیمارستانه وحتی قادر نیست یک قدم راه بره. چرا که سمت چپ بدنش کلا بی حسه و تنها امیدمون بعد از خدا دعای خیر همکاران و معالجه پزشکان هست. همیشه درد مادرم از همکارانی بود که مثل اهل کوفه بودند. طی این دو سالی که این حرکت شروع شده و حتی قبل تر از اون روزی نبود که اعصاب مادرم به خاطر مسئولین خراب نباشد. این اواخر هم موضوع همکاران اخراجی، بحثی بود که همیشه با سایر همکاران پیگیرش بودند که هر چه سریعتر سر کارشون برگردند. حرف آخرم با مسئولانی است که علیرغم بی قانونیها همچنان از پیمانکار حمایت کردند..»
چند روزی است که پرسنل شرکتی مخابرات از شهرهای مختلف تماس می‌گیرند و درباره وضعیت دردناک همکار ارومیه‌ای‌شان ابراز نگرانی می‌کنند. آنها می‌گویند نمی‌خواهیم این همه بی‌عدالتی در سکوت و تاریکی بماند و کسی خبر نشود.
اینها همه را کنار هم بگذاریم تا به سرنوشتِ تلخِ خانم سعیدی برسیم؛ او این روزها در بیمارستان بستری است اما همکارانش می‌گویند از عدالت دست برنمی‌داریم.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید