آزیتا قره بیگلو وکیل علیرضا گلی پور زندانی امنیتی محبوس در زندان اوین با شرحی از آخرین وضعیت موکل خود گفت که آقای گلیپور در شرایطی به سر می برد که علاوه برداشتن عدم تحمل کیفر و مرخصی درمانی متاسفانه دادیار هیچ توجهی به وضعیتش ندارد و همچنان در بلاتکلیفی با شرایط وخیم بیماری اش تحمل حبس می کند. موکلم “در حال حاضر تنها با تزریق آمپول مرفین قادر به تحمل درد است”.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، آزیتا قره بیگلو وکیل علیرضا گلی پور زندانی امنیتی محبوس در زندان اوین طی گفتگویی با گزارشگر هرانا آخرین وضعیت موکلش را شرح داده است که در ادامه بخوانید؛
آزیتا قره بیگلو وکیل علیرضا گلی پور به هرانا گفت: “آقای دکتر همتی متخصص نورولوژی در بیمارستان تجریش و آقای دکتر رحمانی که دکتر زندان اوین هستند هر دو نفر شرایط علیرضا را وخیم اعلام کرده اند، اما متاسفانه نه با مرخصی درمانی موافقت شده است و نه با عدم تحمل کیفر موکلم”.
خانم قره بیگلو در ادامه افزود: “هر زندانی طبق آیین نامه زندانها قانونآ حق استفاده از مرخصی را دارد و می تواند سه روز در ماه از مرخصی استفاده کند، آقای گلیپور نزدیک ۵ ماه است که در زندان به سر می برد و من از تاریخ ۲۴ دی ماه درخواست مرخصی موکلم را ارائه کرده ام، اما متاسفانه تا کنون دادستان تهران موافقت نکرده است، آقای گلیپور طی این ۵ ماه که برای بار دوم به زندان رفته است ۵ مرتبه به بیمارستان تجریش منتقل شده که ۸ روز هم در پرونده پزشکی اش سابقه ی بستری شدن دارد و داروهای جدیدی هم به جمع داروهای قبلی اش اضافه شده است که باعث شده هزینه ی تهیه داروها بسیار بالا برود”.
خانم قره بیگلو همچنین گفت: “مادر علیرضا ۱۶ سال است که تحت تکفل وی قرار دارد و در حال حاضر هم بیماری قلبی دارد و مبتلا به دیابت عصبی است که بنا به گفته ی دکتر متخصص به علت سیاهی پا نیاز مبر به عمل جراحی دارد که متاسفانه مادر موکلم در نبود پسرش اجازه عمل جراحی را نمی دهد و شرایطش اصلا مساعد نیست و در خواست دیدن پسرش را قبل از رفتن به اتاق عمل دارد، ما بارها این مشکلات از جمله وضعیت بد بیماری و مشکلات خانوادگی علیرضا را به صورت حضوری و مکتوب به دادستان ارائه داده ایم که متاسفانه هیچ ترتیب اثری داده نشده است”.
خانم قره بیگلو به هرانا گفت: “آقایان دکتر همتی و دکتر رحمانی بارها در مورد موکلم و شرایط وخیمش به عدم تحمل کیفر اشاره داشته اند و تشخیصشان این بوده است که نور و استرس باعث تحریک بیماری اش می شود، متاسفانه جدیدآ موکلم در یک روز سه بار تشنج شدید میکند که به زمین می خورد و از ناحیه کتف دچار دررفتگی می شود و امروز ۱۲ روز است که آتل بسته است به دستش، همچنین حین زمین خوردن چشم راست وی دچار ضرب خوردگی می شود، من خیلی تلاش کردم تا جهت جهت درمان به بیمارستان طالقانی منتقل شود که هنوز ترتیب اثر نداده اند، بیشتر برای علیرضا مرفین در زندان تزریق می شود تا درد را کمر احساس کند”.
خانم قره بیگلو به هرانا گفت: “زمانهایی بوده است که من وقتی به آقای حاجی مرادی دادیار مراجعه کرده ام و مشکلات و بیماری موکلم را به ایشان گفته ام خیلی راحت به من گفته اند که علیرضا از من و تو سالم تر هست، حتی زمانی که علیرضا در بیمارستان بستری بود به من گفتند بیمار است که بیماره، یا خوب می شود یا میمیرد از این دوحالت خارج نیست ما چیکار کنیم؟ متاسفانه اصلا جان بچه های سیاسی امنیتی هیچ ارزشی برای ایشان ندارد. این موضوع برای زمانی هست که خیلی تلاش کردم پرونده پزشکی موکلم را ببینم و ایشان خیلی مخالفت میکردند و گفتم موکلم عدم تحمل کیفر دارد و همچنین شش ماه مرخصی درمانی که دادیار در جواب گفتند نه اصلا این چنین نیستش و من گفتم به عنوان وکیل حق دیدن پرونده پزشکی را دارم که ایشان مخالفت کردند”.
خانم قره بیگلو در مورد بیماری موکلش گفت: “آقای گلیپور دچار بیماری صرع است و خیلی در این مدت تشدید شده است، همچنین دچار ناراحتی قلبی و عفونت غدد لنفاوی هستند، این سه بیماری که با اعتصاب غذایی که چندی پیش داشتند بسیار تشدید شد و هر روز هم بدتر می شود.
خانم قره بیگلو در آخر افزود: “من به عنوان وکیل اقای گلیپور بارها اعلام کردم که موکلم شرایط تحمل کیفر را ندارد و حتی دکتر زندان اوین و دکتر متخصص بیمارستان تجریش نیز بارها این مسئله را عنوان کرده اند، اما متاسفانه هیچ توجهی به وضعیت ایشان نشده است و همچنان با بی توجهی مسئولین هر روز شرایطش وخیم تر می شود، آقای دکتر رحمانی در بیمارستان اوین به من گفته است که موکلم واقعا هزینه است برای این زندان و واقعا تحمل کیفر را ندارد. از دیگر مشکلات موکلم به دیر رسیدن داروها هم می شود اشاره کرد، داروهایی که فرضآ باید امروز مصرف شود و به دستش برسد با تاخیر سه الی چهار روزه به دستش می رسد، این شرایط برای یک بیمار سم است و تنها به تشدید بیماری اش منجر می شود. لازم به اشاره است که همچنان هیچ حکمی روی عدم تحمل کیفر موکلم صادر نشده و موکلم همچنان بلاتکلیف در حال تحمل حبس است”.
در همین رابطه جمعی از زندانیان زندان اوین که هویت آنان نزد هرانا محفوظ است با نگارش نامه ای که نسخه ای از آن در اختیار هرانا قرار گرفته است خواستار توجه مسئولین زندان به شرایط وخیم علیرضا گلیپور شدند.
در قسمتی از این نامه آمده است “جان کندنمان آسان تر و راحت تر است از مشاهده مرگ خاموش تحمیلی و معلولیت عمدی تدریحی بر عزیز تر از جانمان “علیرضا” که ذره ذره در حال آب شدن و خدایی نکرده از دست رفتن است. درحالی که دستمان بسته است و پایمان در بند و دلهایمان را غباری فرا گرفته است، سخت دشوار و غیر قابل وصف، جز فریاد و دادخواهی از این همه بی عدالتی چه باید کرد؟ دوست و همبندیمان آقای علیرضا گلیپور در یک روز سه بار تشنج کرد و افتاد، ما مردیم و زنده شدیم تا با تزریق چندین آمپول به هوش آمد، ما شدیدآ نگران احوالتش هستیم، مادر ۷۱ ساله اش برای قطع انگشت واجب است که به بیمارستان برود و گرنه حیاتش به جد در خطر است. مادر خواهان همراهی یگانه پسرش علیرضا در اتاق عمل است و این درخواست به حق تاکنون عملی نشده است، با به تاخیر انداختن مرخصی این همبند بیمار ما جان مادر و پسر را به خطر انداخته است. ما دوستان و همبندیان گلیپور خواستار رسیدگی به وضعیت وی هستیم و امیدواریم این امر محقق گردد.”
علیرضا گلی پور، متولد ۱۳۶۵، ساکن تهران و دانشجوی مخابرات و کارمند وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در مهرماه ۱۳۹۱ توسط ماموران وزارت اطلاعات دستگیر و تیرماه ۱۳۹۴ به اتهام “جاسوسی به نفع اجانب و به طور مشخص کشور آمریکا ” توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی به ۳۹ سال و ۹ ماه حبس تعزیری و ۱۷۰ ضربه شلاق محکوم شد که این حکم با اعمال ماده ۱۳۴ و تخفیف به ۱۲ سال حبس تعزیری تقلیل یافت.
لازم به یادآوری است علیرضا گلیپور، عضو بنیاد ملی نخبگان کشور و دانشجوی دکتری رشته مهندسی برق در آلمان، از سال ۹۱ به خاطر جرائم امنیتی در زندان اوین به سر می برد.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید