گلرخ ایرایی پس از ۷۱ روز اعتصاب غذا در وضعیت هشدار دهندهای در بیمارستان بقیهالله نگهداری میشود، با این حال مقامات امنیتی و قضایی از رسیدگی به درخواست وی خودداری می کنند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، ضابطان سپاه به گلرخ ایرایی گفتهاند حتی اگر بمیرد، به خواست او توجه نخواهند کرد؛ این زندانی سیاسی پس از ۷۱ روز اعتصاب غذا وضعیت اش بحرانی است و طی این مدت با بیش از ۲۲ کیلوگرم کاهش وزن رو به رو بوده است.
گلرخ ایرایی همچنین هفته گذشته در ملاقات با خانوادهاش در بیمارستان اعلام کرده است که دست از اعتصاب نمی کشد و تا زمان رسیدن به خواسته اش به اعتصاب غذا ادامه دهد.
او از دریافت سرم خودداری میکند که موجب افت شدید فشار خون در او گشته است.
گلرخ ایرایی در این مدت شش روز در اعتصاب خشک به سر برد و چند بار دچار تشنج شد.
این زندانی سیاسی در اعتراض به انتقال غیرقانونی اش به قرچک دست به اعتصاب غذا زده است.
گلرخ ایرایی به همراه آتنا دائمی چهارم بهمن ماه برای بازجویی به بند دو-الف سپاه اوین منتقل و به دلیل خودداری از پاسخگویی به بازجویی همراه ضرب و شتم به قرچک ورامین تبعید شدند.
گفته میشود که در بند دو–الف پنج مرد با اسلحه آنان را مورد ضرب و شتم قرار دادهاند.
برای این دو زندانی سیاسی اخیرا در زندان پرونده جدیدی مفتوح شده است و در تاریخ ۲۷ دیماه برای چهارمین بار به دادسرا احضار شده بودند. گلرخ ایرایی، متولد ۱۳۵۹ نخستین بار در تاریخ ۱۵ شهریورماه به همراه آرش صادقی، همسرش بازداشت و به دو اتهام توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام محکوم به شش سال حبس شده است. طبق گفته آرش صادقی، در روز دادگاه گلرخ ایرایی در بیمارستان بستری بوده و مدارک پزشکی او را وکیلش، خانم زهرا مینویی، به دادگاه تحویل میدهد اما قاضی صلواتی بدون توجه به عدم حضور او و شنیدن دفاعیاتش حکم شش سال حبس را برای او غیابی صادر کرد و دادگاه تجدیدنظر هم این حکم را عیناً تائید کرد.
این فعال حقوق بشر در سوم آبان ماه ۹۵ بدون دریافت احضاریه کتبی از سوی نیروهای امنیتی سپاه دستگیر و به زندان اوین منتقل شد. پیشتر خانم ایرایی خواستار بازبینی حکم خود و همسرش شده بود، در خصوص اتهامات خود که مبنای صدور شش سال حکم زندان بوده است گفت: «وقتی برای تفتیش به خانه ما رفتند یکسری سررسید حاوی دستنوشتههای من بود که از خانه ما بردند. یکسری داستان و شعر بود که هیچ کجا انتشار نداده بودم نه در فضای مجازی و نه در هیچ محفلی خواندهنشده بود. برمبنای این دستنوشتهها و همچنین یکسری از پستهای فیسبوکیام که در حمایت از شاهین نجفی بوده به من اتهام توهین به مقدسات زدند و ۵ سال حکم دادند. یک سال هم بابت تبلیغ علیه نظام که به ارتباط با خانوادههای کشتهشدگان و خانوادههای زندانیان استناد کردند. حتی تماسهای تلفنی هم برایشان خیلی مهم بود. یکسری عکس و ویدئو از خودم داشتم از تجمعات ۸۸ که هیچ کجا منتشرنشده بود و من حتی در فیسبوک خودم هم نگذاشته بودم اما استناد کردند به مجموع اینها و به من اتهام تبلیغ علیه نظام و حکم یک سال دادند. در دادگاه تجدیدنظر، آقای رئیسیان، وکیل ما از سایت رسمی آقای خامنهای استفتای ایشان را پرینت گرفته بودند و ارائه دادند که آقای خامنهای گفته بوده اگر اهانتی به مقدسات در فضای شخصی و در خفا اتفاق بیفتد و عمومی نباشد به حالت مجرمیت نمیتواند دربیاید و ازلحاظ قانونی اهانت تلقی نمیشود. اما باوجوداینکه وکیل من برگه را روی پرونده من گذاشتند اما بازهم اشد مجازات را برای اهانت به مقدسات به من دادند و حکم عیناً در دادگاه تجدیدنظر تائید شد.»