«هاشم خواستار»، فعال صنفی معلمان در مشهد روز شنبه از بستری اجباری در «بیمارستان ابن سینا» آزاد شد.
نیروهایی که در پوشش کارمندان بیمارستان روان پزشکی «ابن سینا» مشهد ظاهر شده بودند، صبح روز اول آبان ماه خواستار را در نزدیکی باغ شخصی وی برای بررسی آن چه «اختلال روانی» این فعال مدنی عنوان کردند، به این مرکز درمانی انتقال دادند. او روز شنبه نوزدهم آبان ماه بعد از آزاد شدن از بستری اجباری، طی اطلاعیه ای کوتاه با تشکر از فعالان مدنی و رسانه هایی که برای رهایی او تلاش کرده اند، وعده داد شرح مفصل این «آدم ربایی» را به زودی منتشر کند.
با این حال، تلفن همراه او و همسرش هنوز نزد نهادهای امنیتی است و تلاش‌های «ایران وایر» برای گفت‌وگو با این فعال مدنی بی‌نتیجه ماند. اما یک منبع آگاه آن چه در این مدت بر هاشم خواستار گذشته است را شرح داده است.
به گفته او، هاشم خواستار از لحظه انتقال به بیمارستان ابن سینا، به بهانه دچار بودن به بیماری روان پزشکی حاد، با برخورد خشونت آمیزی رو به رو شده بود. مسوولان بیمارستان بعد از مشاهده مقاومت این فعال مدنی برای در آوردن لباس خود، به فشار فیزیکی روی آورده بودند: «بستن دست و پای آقای خواستار از سوی کارمندان بیمارستان و تنها باز کردن یکی از دست های او، آن هم در زمان صرف غذا و تزریق آمپول، یکی دیگر از رفتارهایی بود که روز اول بازداشت با او انجام شده است.»
هاشم خواستار در اعتراض به این رفتارها، دست به اعتصاب غذا زده بود: «از روز سوم بازداشت و بعد از اطلاع رسانی گسترده فعالان صنفی معلمان در مشهد، تازه پزشکان بیمارستان ابن سینا با هویت این فعال مدنی و سوابق او آشنا می شوند و پس از آن رفتارشان محترمانه می‌شود.»
هاشم خواستار به دوستان و نزدیکانش گفته بود که پزشکان بعد از این که او را شناخته‌اند، از تجویز هرگونه دارو برای او خودداری کرده‌اند: «کمیته ای پزشکی مسوول تشخیص وضعیت روان شناختی او می شود. در این کمیته هفت نفره، هر چند سلامت کامل روانی معلم مشهدی کاملاً تأیید می شود اما مسوولان بیمارستان تحت فشار نهادهای بالادستی مجبور بوده‌اند از دادن مجوز ملاقات او با خانواده و ترخیص خواستار از بیمارستان خودداری کنند.»
به گفته یکی از پرسنل بیمارستان ابن سینا مشهد، بستری فردی با دستور دادستانی به معنای تأیید «روانی» بودن این فرد است: «در شرایط عادی، دادن نظر قطعی در مورد شرایط روان پزشکی مراجع، چند ماه طول می کشد اما کمیسیون پزشکی بیمارستان ابن سینا بعد از اطلاع پیدا کردن از هویت اجتماعی آقای خواستار، در کم تر از دو هفته سلامت روانی هاشم خواستار را تایید کردند.»
او تاکید می‌کند که در طول ۲۰ روز بازداشت این فعال مدنی، ماموران امنیتی در بیمارستان حضور داشته اند:«نکته جالب این جا است که علی‌رغم حضور مأموران اداره اطلاعات مشهد در محل بیمارستان، نهادهای اطلاعاتی مسوولیت بازداشت این فعال مدنی را نپذیرفته اند.»
یک منبع مطلع به «ایران وایر» می‌گوید: «آن چه تا کنون محرز شده، این است که دستگیری آقای خواستار با دستور مستقیم دادستان مشهد، “غلامعلی صادقی” به بیمارستان روان پزشکی ابن سینا و بدون دخالت نهادهای اطلاعاتی انجاام شده است.»
غلامعلی صادقی، دادستان مشهد همان مقام قضایی است که یکی از اظهارات او در سال گذشته در رسانه ها و شبکه های اجتماعی بسیار مورد توجه قرار گرفت. او گفته بود:«یکی از دوستانم به من گفت چرا شما به تمام موضوعات ورود می‌کنید؟ در این‌جا باید تاکید کنم اختیارات دادستان از اختیارات خداوند متعال به اندازه بند انگشت کم تر است.»
گفته می‌شود او یکی از مریدان «احمد علم‌الهدی»، امام جمعه مشهد است و حرف شنوی زیادی از او دارد.
به گفته یک منبع مطلع، قاضی صادقی در روزهای آخر بازداشت آقای خواستار در بیمارستان، با اعلام این که خود نیز در این مورد تحت فشار است، رضایت خود را برای فیصله «آبرومندانه» ماجرا و آزادی این فعال مدنی اعلام کرده بود.
به همین دلیل، روز شنبه صبح که خانم «مالکی»، همسر این فعال مدنی برای پی گیری نامه خود به دادستانی مشهد مراجعه می کند، مأموران اداره اطلاعات با او تماس می گیرند و از او می خواهند برای ترخیص همسرش به بیمارستان مراجعه کند. برخی از فعالان مدنی مشهد با اشاره به رابطه قاضی صادقی و احمد علم الهدی، بازداشت و بستری هاشم خواستار در بیمارستان روانی را بی ارتباط به علم الهدی نمی‌دانند. آن ها می‌گویند: «این بازداشت ممکن است نتیجه یک گوشه چشم علم الهدی به مریدش، قاضی صادقی بوده باشد.»
این تحلیل محال هم به نظر نمی‌رسد.
از: ایران وایر
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید