خبرگزاری هرانا – زندان رجایی شهر کرج که در گذشته با نام زندان گوهردشت از آن یاد می‌شد در منطقه رجایی شهر کرج در استان البرز واقع شده است. این زندان که در طبقه‌بندی سازمان زندانها به عنوان محل نگهداری محکومان جرایم خشن شناخته می‌شود سال‌هاست به عنوان محل تبعید زندانیان سیاسی و غیر سیاسی توسط نهادهای امنیتی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. زندان رجایی شهر کرج را باید از مخوف‌ترین زندانهای ایران دانست. این زندان متشکل از ۱۰ بند و هر بند دارای ۳ سالن است. با شیوع ویروس کرونا، زندانیان زندان رجایی شهر کرج همچون عمده زندانهای کشور با مشکلات جدیدی به خصوص در حوزه بهداشت دست و پنجه نرم می‌کنند. زندانیان پس از اعزام به دادسرا و دادگاه بدون طی کردن دوره قرنطینه مستقیما به بند وارد می‌شوند. همچنین ورود مواد مخدر از طریق مسئولان زندان و خرید و فروش آن از بزرگترین مشکلات این زندان است. این گزارش ضمن بررسی گوشه‌ای از مشکلات زندانیان، جدیدترین لیست و آخرین وضعیت ۲۴ زندانی سیاسی و امنیتی در این زندان را مورد بررسی قرار می‌دهد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، با شیوع ویروس کرونا، زندانیان زندان رجایی شهر کرج همچون عمده زندانهای کشور با مشکلات جدیدی به خصوص در حوزه بهداشت دست و پنجه نرم می‌کنند.
زندان رجایی شهر کرج که در گذشته با نام زندان گوهردشت از آن یاد می‌شد در منطقه رجایی شهر کرج در استان البرز واقع شده است. این زندان بدل به تبعیدگاه زندانیان عقیدتی اهل سنت، شهروندان بهایی و همچنین زندانیان سیاسی و امنیتی شده است. به علاوه زندانیان متهم به جرایم خشن همچون قتل، سرقت، زورگیری و جرایم مرتبط با مواد مخدر نیز در آن نگهداری می‌شوند.
زندان رجایی شهر متشکل از ۱۰ بند و هر بند دارای ۳ سالن است. سالن‌ها در طبقات همکف، اول و دوم ساخته شده‌اند. هر بند این زندان دارای دو نوع سالن است.
نوع اول: سالنی که در دهه ۶۰ از سلول‌های آن به عنوان سلول انفرادی استفاده می‌شد. این سالن‌ها دارای ۳۰ تا ۳۵ سلول کوچک هستند و در هر سلول بین ۲ تا ۳ زندانی نگهداری می‌شوند.
سالن نوع دوم: این سالن‌ها داری ۱۵ اتاق بزرگ هستند و در هر اتاق بین ۵ تا ۷ زندانی مدت محکومیت خود را سپری می‌کنند. در هر سالن ۳ سرویس بهداشتی و ۳ حمام تعبیه شده و یک اتاق نیز به عنوان آشپزخانه در نظر گرفته شده که به صورت اشتراکی بین زندانیان استفاده می‌شود.
نحوه ورود محکومان جدید به زندان در دوران کرونا
پس از شیوع ویروس کرونا، زندانیان تازه وارد به مدت دو هفته در قرنطینه نگهداری می‌شوند. همچنین افرادی که علائم مشابه با بیماری کرونا را دارند به سلول‌های انفرادی جداگانه منتقل می‌شوند و از رسیدگی پزشکی مناسب محروم هستند.
زندان به هر زندانی تنها سه عدد پتو داده و مابقی مایحتاج با هزینه شخصی توسط خود زندانی تهیه خواهد شد.
عدم رعایت اصل تفکیک جرائم
بند سیاسی زندان رجایی شهر دارای سه طبقه است. در سالن ۱۰ بند ۴ زندانیان سیاسی و امنیتی مدت محکومیت خود را سپری می‌کنند و در سالن ۱۱ این بند، زندانیان سنی مذهب نگهداری می‌شوند. در سالن ۱۲ بند ۴ که نزدیک به سالن ۱۰ واقع شده نیز ۷۵ تن از زندانیان بند ۱۰ که به دستور نیروهای امنیتی به بندهای دیگر منتقل شده‌اند، سکونت دارند. هواخوری زندانیان سیاسی به صورت ساعتی و تفکیک شده است. زندانیان محبوس در بندهای طبقه سوم تا ۳ ساعت و نیم در روز حق استفاده از هواخوری را دارند.
در سالن ۲۱ بند ۷ زندانیانی با اتهامات ارتباط با گروه‌های القاعده، طالبان و داعش نگهداری می‌شوند. همچنین در سالن ۳۱ بند ۱۰ نیز زندانیانی با اتهام ارتباط با گروه داعش نگهداری می‌شوند.
دیگر سالن‌های این بند مخصوص نگهداری افراد با جرایم عمومی است. در برخی موارد زندانیان به صورت تنبیهی به بندهای دیگر همچون بند مختص نگهداری زندانیان متهم به قتل و مواد مخدر منتقل می‌شوند.
فروشگاه زندان و تغذیه زندانیان
فروشگاه زندان تحت مدیریت شرکت حامی وابسته به سازمان زندانهای کل کشور است. در فروشگاه زندان کالاها و مواد غذایی مورد نیاز زندانیان با قیمت درج شده روی اجناس عرضه می‌شوند. میوه و سایر اقلام غیر بسته بندی نیز با قیمتی ۱۰ تا ۲۰ درصد گران‌تر از قیمت اصلی فروخته می‌شوند. این روند مدتی با شکایت زندانیان نزد رئیس زندان بهبود پیدا کرد اما به واسطه مدیریت فروشگاه توسط شرکت حامی این اجناس دوباره به قیمت سابق بازگشتند. در خصوص لوازم برقی همچون یخچال، بخاری و تلویزیون نیز به دستور رئیس زندان قیمت‌ها به قیمت اصلی بازار کاهش یافت. رئیس زندان در این خصوص به شرکت حامی اخطار داد که در صورت عرضه لوازم برقی بیشتر از قیمت واقعی باید این اجناس را به خارج از زندان منتقل کند. به علاوه زندانیان در موارد خاص اگر نیاز به کالایی داشته باشند که در فروشگاه وجود ندارد با درخواست کتبی از رئیس زندان و کسب موافقت او، فروشگاه کالای مورد نیاز را تهیه خواهد کرد.
پس از انتصاب الله کرم عزیزی، رئیس جدید زندان رجایی شهر کیفیت غذای زندان نسبت به گذشته بهبود نسبی داشته است. اما برخی از زندانیان به صورت شخصی غذای مورد نیاز خود را در اتاقی که در هر سالن به عنوان آشپزخانه استفاده می‌شود و دارای چند شعله گاز است تهیه می‌کنند؛ مابقی زندانیان نیز از غذای زندان استفاده می‌کنند. استفاده از آشپزخانه بعد از ساعت ۱۱ شب ممنوع است.
بهداشت، سلامت و اعزام‌های درمانی
پس از شیوع کرونا، محیط زندان ۴ تا ۵ بار در هفته توسط مسئولان زندان ضدعفونی می‌شود. زندانیان ماسک، دستکش و مواد ضدعفونی کننده شخصی خود را از فروشگاه زندان با قیمتی بیش از قیمت اصلی خریداری می‌کنند. اعزام به بیمارستان پیش از شیوع کرونا با تشخیص پزشک زندان و موافقت دادیار ناظر بر زندان انجام می‌شد. اما پس از شیوع کرونا به منظور جلوگیری از ورود بیماری به زندان، تمامی اعزام‌ها به بیمارستان از سوی مسئولان زندان لغو شده و خردادماه امسال مجددا برقرار شد. اگرچه زندانیان سیاسی به منظور رعایت نکات بهداشتی و جلوگیری از ورود بیماری کرونا به زندان کماکان از اعزام‌های درمانی ممانعت می‌کنند. پیش از شیوع ویروس کرونا نیز زندانیان سیاسی و امنیتی در اعتراض به دستور امین وزیری، دادیار ویژه زندانیان سیاسی مبنی بر پوشیدن لباس زندان و استفاده از دستبند و پابند از رفتن به مراکز درمانی خودداری می‌کردند.
لازم به ذکر است، این امر در خصوص افشین بایمانی و سعید ماسوری صدق نمی‌کند و امین وزیری علیرغم درخواست بهداری زندان برای مجوز اعزام از صدور آن خودداری می‌کند.
زندانیانی که مشکوک به ابتلا به بیماری کرونا هستند به سلول انفرادی منتقل شده و در آنجا به مدت دو هفته قرنطینه می‌شوند. همچنین زندانیانی که از اعزام به بیمارستان بازگشته‌اند به مدت دو هفته در بند قرنطینه زندان نگهداری و سپس به بند عمومی منتقل خواهند شد.
از سوی دیگر در تاریخ ۱۲ مردادماه سازمان عفو بین‌الملل اعلام کرد نسخه‌هایی از چهار نامه را رویت کرده که از طرف مقامات سازمان زندانها که زیر نظر قوە قضاییه فعالیت می‌کند، به وزارت بهداشت نوشته شده و زنگ خطر را درباره کمبود شدید تجهیزات حفاظتی شخصی، مواد ضدعفونی کننده و تجهیزات و لوازم پزشکی کلیدی به صدا درآورده است. وزارت بهداشت این درخواست‌ها را بی‌پاسخ گذاشته و زندانهای ایران همچنان در مقابل شیوع بیماری‌های واگیردار به شکلی فاجعه‌باری فاقد تجهیزات الزامی است.
این درحالی است که اصغر جهانگیر رئیس سازمان زندانها، فروردین امسال در خصوص حفظ سلامت زندانیان مدعی شد که “ایران باید به عنوان مبتکر حمایت از حقوق زندانیان در دنیا شناخته شود”.
اعزام به دادسرا و دادگاه
پس از شیوع کرونا اعزام به دادگاه و دادسرا به صورت موقت لغو شد اما پس از اعلام عادی شدن نسبی شرایط در کشور توسط دولت و بازگشت زندان به وضعیت عادی اعزام به دادگاه با تصمیم شخص زندانی انجام می‌شود. سرباز و پاسیار همراه در اعزام معمولا از دستکش و ماسک استفاده می‌کنند. زندانیان پس از اعزام به دادسرا و دادگاه بدون طی کردن دوره قرنطینه مستقیما به بند وارد می‌شوند.
ملاقات و تلفن زندانیان
پس از شیوع ویروس کرونا از اسفندماه ۹۸ به دستور الله‌کرم عزیزی رئیس زندان، تمام ملاقات‌های حضوری و کابینی لغو شد. اما مجددا در خردادماه امسال ملاقات‌های کابینی برقرار شد. گرچه زندانیان سیاسی به منظور حفظ سلامت خانواده‌های خود کماکان از رفتن به ملاقات ممانعت می‌کنند. پیش از شیوع کرونا نیز ملاقات‌های کابینی هفته‌ای یکبار به مدت ۲۰ دقیقه با تفکیک جنسیتی زنانه و مردانه انجام می‌شد و ملاقات‌های حضوری هر سه هفته یکبار تنها با درخواست زندانی و در صورت موافقت رئیس زندان انجام می‌شد. اما این مورد در خصوص زندانیان سیاسی بدون اجازه رئیس زندان و هر ماه یکبار دایر بوده است.
در هر سالن ۵ دستگاه تلفن کارتی وجود دارد که زندانیان هر روزه از ساعت ۹ صبح تا ۷ عصر به آنها دسترسی دارند. اما در سالن ۱۰ بند ۴ که زندانیان سیاسی در آن بسر می‌برند، تنها دو دستگاه تلفن کارتی تعبیه شده است. پیش از شیوع ویروس کرونا زندانیان یک روز در هفته و در روزهای یکشنبه از ساعت ۱۱ تا ۱۵ به آن دسترسی داشتند اما با از زمان آغاز شیوع کرونا این میزان به ۳ روز در هفته افزایش یافته است.
امکانات فرهنگی زندان
در زندان بندی با عنوان بند فرهنگی وجود دارد که دارای یک کتابخانه است. هر سالن زندان یک نماینده دارد که پیش از شیوع ویروس کرونا در هر هفته یکبار مجاز بود تا به عنوان نماینده سالن با مراجعه به کتابخانه به سفارش زندانیان تعدادی کتاب دریافت کند. در این بند همچنین یک کارگاه رواق کاری وجود دارد که تنها تعدادی از زندانیان با اجازه مسئولین زندان حق دسترسی و استفاده از آن را دارند. لازم به ذکر است پس از شیوع ویروس کرونا به منظور رعایت فاصله گذاری اجتماعی، دسترسی به بند فرهنگی نیز ممنوع شده است.
اشتغال زندانیان
تعدادی از زندانیان در آشپزخانه زندان و در ساختمان جهاد که جدا از بند عمومی است، کارهای فنی و خدماتی را بر عهده دارند. اما در ازای آن دستمزد نقدی یا غیر نقدی دریافت نمی‌کنند و در عوض حق استفاده بیشتر از تلفن و بهره‌مند شدن از مرخصی به آنها داده می‌شود.
مصرف مواد مخدر در زندان
مواد مخدر از طریق برخی از کارمندان و مسئولان زندان که هنگام ورود مورد بازرسی قرار نمی‌گیرند وارد زندان می‌شود و با قیمت‌های بالا در اختیار فروشندگان مواد مخدر در داخل زندان قرار گرفته و در بین زندانیان توزیع می‌شود.
اجرای حکم شلاق
حکم شلاق زندانیان در ساختمان اجرای احکام که در داخل زندان رجایی شهر واقع شده، اجرا می‌شود.
اجرای حکم اعدام
حکم اعدام در محلی به نام سوله در زندان اجرا می‌شود. این زندان در حال حاضر رکورد بیشترین اعدام را در استانهای تهران و البرز به خود اختصاص داده است.
در موارد متعددی زندانیان از زندانهای دیگری برای اجرای حکم اعدام به این زندان منتقل می شوند تا با استفاده از امکانات موجود در این محل اعدام شوند.
در این زندان احکام اعدام به صورت گروهی نیز اجرا می‌شود. زندانیان به صورت میانگین از ۳ روز و گاه تا ۲ هفته قبل از اجرای حکم به سلول‌های انفرادی منتقل شده و عمدتا در سحرگاه روز چهارشنبه به دار آویخته می‌شوند.
زندان رجایی شهر کرج که به عنوان محلی برای نگهداری زندانیان جرایم خش طبقه بندی شده است، هم اکنون محل نگهداری تعداد زیادی از زندانیان سیاسی تبعیدی نیز است.
ماهیت خشن و بدنام این زندان و وجود زندانیان عقیدتی در آن اهمیت مانیتور کردن مستمر آن را دو چندان می کند.
لازم به اشاره است در کنار زندانیان سیاسی ساکن سالن ۱۰، سالن دیگری نیز به زندانیان سنی مذهب که آنها نیز عمدتا ذیل اتهام اقدام علیه امنیت ملی دربند هستند اختصاص یافته.
هرانا در زمان تنظیم این گزارش کماکان آخرین وضعیت این بند را در دست بررسی دارد و امیدوار است بزودی در گزارشات آتی در خصوص این زندانیان اطلاع رسانی انجام دهد.
در حال حاضر ۱۹ زندانی سیاسی و امنیتی در سالن امنیتی ۱۰ بند ۴ زندان رجایی شهر کرج محبوس هستند. جدیدترین فهرست آنها به گزارش هرانا در ادامه می‌آید:
۱.سعید ماسوری، تاریخ بازداشت: ۱۹ دی ۱۳۷۹، اتهام: محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق. آقای ماسوری در سال ۱۳۸۱ توسط دادگاه انقلاب تهران به اعدام محکوم شد؛ این حکم در نهایت به حبس ابد تقلیل پیدا کرد. دکتر سعید ماسوری، متولد ۱۳۴۴ است و اکنون بیستمین سال از مدت محکومیت خود را سپری می‌کند.
۲. افشین بایمانی، تاریخ بازداشت: ۱۵ شهریور ۱۳۷۹، اتهام: محاربه از طریق همکاری با سازمان مجاهدین خلق، آقای بایمانی توسط دادگاه انقلاب تهران به اعدام محکوم شد؛ این حکم در نهایت به حبس ابد تقلیل پیدا کرد. افشین بایمانی اکنون بیستمین سال از مدت محکومیت خود را سپری می‌کند.
۳. فرهنگ پورمنصور، تاریخ بازداشت: ۸ دی ۱۳۷۹، اتهام: هواپیماربایی، آقای پورمنصور ابتدا توسط دادگاه انقلاب تهران به اعدام محکوم شد؛ این حکم در نهایت به حبس ابد تقلیل پیدا کرد. آقای پورمنصور در ۱۸ سالگی بازداشت شده و اکنون بیستمین سال از مدت محکومیت خود را سپری می‌کند.
۴. مطلب احمدیان، تاریخ بازداشت: ۱۳ مهر ۱۳۸۹، اتهام: محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه های اپوزیسیون، آقای احمدیان توسط دادگاه انقلاب به ۳۰ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
۵. حمزه سواری، ۱۱ شهریور ۱۳۸۴، اتهام: فساد فی الارض، محاربه و اقدام علیه امنیت ملی، آقای سواری توسط دادگاه انقلاب اهواز به اعدام محکوم شد؛ این حکم در نهایت به حبس ابد تقلیل پیدا کرد. حمزه سواری در ۱۶ سالگی بازداشت شده و اکنون پانزدهمین سال از مدت محکومیت خود را در تبعید سپری می‌کند.
۶.محمد علی (پیروز) منصوری، تاریخ بازداشت: شهریور ۱۳۸۶، اتهام: محاربه از طریق هواداری از سازمان مجاهدین خلق، آقای منصوری توسط دادگاه انقلاب تهران به ۲۰ سال حبس تعزیری محکوم شد.
۷. حسن صادقی، تاریخ بازداشت: ۹ بهمن ۱۳۹۱، اتهام: محاربه از طریق هواداری از سازمان مجاهدین خلق، آقای صادقی توسط دادگاه انقلاب تهران به ۱۵ سال حبس تعزیری و مصادره اموال شامل (شش دانگ مغازه و منزل) محکوم شد، حسن صادقی ۵۷ ساله است و اکنون هفتمین سال از مدت محکومیت خود را سپری می‌کند. آقای صادقی طی سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۶ نیز مدت محکومیت خود را در زندان سپری کرد.
۸. ابوالقاسم فولادوند، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۲، اتهام: محاربه از طریق هواداری از سازمان مجاهدین خلق، آقای فولادوند توسط دادگاه انقلاب به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد، ابوالقاسم فولادوند ۵۹ ساله است و اکنون هفتمین سال از مدت محکومیت خود را سپری می‌کند.
۹. هوشنگ رضایی، تاریخ بازداشت: ۱۳۸۹، اتهام: محاربه از طریق عضویت در حزب کومله، جاسوسی، قتل و زنای محصنه، آقای رضایی ابتدا توسط دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شد؛ این حکم در نهایت به ۱۵ سال حبس تعزیری تقلیل یافت.
۱۰. آرش صادقی، تاریخ بازداشت: ۱۸ خرداد ۱۳۹۵، اتهام : تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی، توهین به رهبری و نشر اکاذیب، وی توسط دادگاه انقلاب به تحمل ۱۵ سال حبس محکوم شد که پس از جمع شدن با حبس تعلیقی ۴ ساله پیشین او به ۱۹ سال حبس افزایش یافت. در صورت اعمال ماده ۱۳۴ (تجمیع احکام) این مدت به ۱۱ سال و ۶ ماه کاهش پیدا خواهد کرد با این حال کماکان از اجرایی شدن این ماده در مورد آقای صادقی خبری نیست. آقای صادقی پیشتر نیز طی سالهای ۸۸ تا ۹۳ سه بار توسط نهادهای امنیتی دستگیر و بیش از ۲ سال را در زندان سپری کرد. آقای صادقی متولد ۱۳۶۵ است وی هم اکنون با احتساب ایام بازداشت قبلی پنجمین سال از مدت محکومیت خود را سپری می‌کند.
۱۱. اصغر پاداشی، تاریخ بازداشت: شهریور ۱۳۸۷، اتهام: جاسوسی برای موساد، محکوم به ۱۰ سال حبس تعزیری و پرداخت جزای نقدی ۳۴ هزار دلاری، زمان محکومیت این زندانی در تیرماه سال ۹۷ به پایان رسیده و با وجود گذشت ۲ سال از تاریخ آزادی، به بهانه عدم پرداخت جریمه نقدی از آزادی وی ممانعت به عمل آمده است،
۱۲. لطیف حسنی، تاریخ بازداشت: ۱۸ بهمن ۱۳۹۱، اتهام: تاسیس گروه غیرقانونی یئنی گاموح (جنبش بیداری ملی آذربایجان نوین) به هدف اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام، آقای حسنی توسط دادگاه انقلاب به ۹ سال حبس تعزیری محکوم شد که با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، ۸ سال حبس برای وی قابل اجرا است. وی هم اکنون در حال سپری هشتمین سال از مدت محکومیت خود است.
۱۳. پیام شکیبا، تاریخ بازداشت: ۳ اسفند ۱۳۹۵، اتهام : اقدام علیه امنیت ملی از طریق اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام، توسط دادگاه انقلاب به ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی ۵ سال آن قابل اجرا است. وی هم اکنون در حال سپری چهارمین سال از مدت محکومیت خود است.
۱۴. مجید اسدی، تاریخ بازداشت: ۳۰ بهمن ۱۳۹۵، اتهام: اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام، توسط دادگاه انقلاب به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی ۵ سال آن قابل اجرا است. وی اکنون چهارمین سال از مدت محکومیت خود را سپری می‌کند.
۱۵. محمد بنازاده امیرخیزی، تاریخ بازداشت: ۱ اسفند ۱۳۹۵، اتهام: اقدام علیه امنیتی ملی از طریق هواداری از سازمان مجاهدین خلق، اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام، آقای بنازاده امیرخیزی توسط دادگاه انقلاب به ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، ۵ سال آن قابل اجرا است. آقای امیرخیزی ۷۴ ساله است و اکنون چهارمین سال از مدت محکومیت خود را سپری می‌کند.
۱۶. بابک دادبخش، تاریخ بازداشت: ۸ آبان ۱۳۹۷، اتهام: بغی، توسط دادگاه انقلاب به ۲۵ سال حبس تعزیری محکوم شد، آقای دادبخش ۳۸ ساله است و هم اکنون دومین سال از مدت محکومیت خود را سپری می‌کند. او پیش از این نیز در سالهای ۸۶ تا ۸۸ در زندان اوین محکومیت خود را سپری کرد.
۱۷. علی اسحاق، تاریخ بازداشت: ۳۰ آبان ۱۳۹۸، اتهام: عضویت در گروه فدائیان اقلیت، آقای اسحاق در انتظار برگزاری دادگاه است، علی اسحاق متولد ۱۳۲۹ است. وی پیشتر نیز طی سالهای ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۸ از بابت همین اتهام در زندان اوین محبوس بود.
۱۸. آرش نصری، تاریخ بازداشت: ۲۸ آذر ۱۳۹۸، اتهامات: عضویت در گروه‌های کومله و خبات، ورود غیرقانونی به کشور، خروج غیرقانونی از کشور، نگهداری سلاح و فشنگ غیر مکشوفه، آقای نصری در انتظار برگزاری دادگاه است. گفتنی است که اتهامات انتسابی به آرش نصری به دلیل انتشار دو عکس در حساب شخصی خود در اینستاگرام با لباس گروه های مذکور است.
۱۹. ایرج حاتمی، تاریخ بازداشت: ۲۶ مهر ۱۳۸۹، اتهام: جاسوسی برای امریکا، محکوم به ۱۰ سال حبس تعزیری. آقای حاتمی به مدت ۱۳ سال (از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۳) در وزارت دفاع مشغول به کار بود. ایرج حاتمی از تاریخ ۲۷ خردادماه پس از انجام آزمایش و تایید ابتلا وی به بیماری کرونا، در مرخصی درمانی بسر می‌برد.
از میان این افراد مجید اسدی، محمد بنازاده امیرخیزی و پیام شکیبا روز چهارشنبه ۱ مرداد جهت بازجویی از بابت پرونده جدیدی که در ایام حبس برای آنان گشوده از زندان رجایی شهر کرج به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شدند. آقای اسدی از زمان انتقال خود دست به اعتصاب غذا زده است.
در حال حاضر ۴ زندانی سیاسی نیز در فرعی سالن امنیتی ۱۰ بند ۴ و یک زندانی در بند ۱۰ زندان رجایی شهر کرج محبوس هستند.
۲۰. فرهاد فهندژ، تاریخ بازداشت: ۲۶ مهرماه ۱۳۹۱، اتهام: تبلیغ آیین بهایی و اداره تشکیلات بهایی، آقای فهندژ توسط دادگاه انقلاب به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شد؛ فرهاد فهندژ متولد ۱۳۳۸ در شهرستان تربت حیدریه است. او هم‌اکنون هشتمین سال از دوران محکومیت ده ساله خود را سپری می‌کند. این شهروند بهایی در سال ۱۳۶۲ (در سن ۲۴ سالگی) نیز دستگیر و به ۶ سال حبس محکوم شد.
۲۱. فرهاد میثمی، تاریخ بازداشت: ۹ مرداد ۱۳۹۷، اتهامات: اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور و فعالیت تبلیغی علیه نظام، آقای میثمی توسط دادگاه انقلاب به ۶ سال حبس تعزیری و ۲ سال محرومیت از عضویت در احزاب و گروه‌های سیاسی و اجتماعی، فعالیت در فضای مجازی، رسانه‌ها، مطبوعات و خروج از کشور محکوم شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی ۵ سال آن قابل اجرا است. وی هم‌اکنون سومین سال از مدت محکومیت خود را سپری می‌کند.
۲۲. پیمان (امیررضا) عارفی، تاریخ بازداشت: اردیبهشت ۸۸، اتهامات: سب نبی و هواداری از انجمن پادشاهی، در مرحله بدوی توسط دادگاه انقلاب تهران به اعدام محکوم شد و سپس در دادگاه تجدید نظر به اتهام “هواداری از انجمن پادشاهی” به ۱۵ سال حبس تعزیری و تبعید محکوم شد.
۲۳. مهدی مسکین نواز، تاریخ بازداشت: ۱۵ اردیبهشت ۹۸ ، اتهامات: اجتماع و تبانی، اقدام علیه امنیت ملی، توهین به رهبری و تبلیغ علیه نظام، آقای مسکین نواز توسط دادگاه انقلاب تهران ۱۳ سال حبس تعزیری و دو سال اقامت اجباری در فهرج کرمان و ممنوعیت از عضویت در احزاب و گروه‌های سیاسی محکوم شد که با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، ۷ سال و شش ماه آن قابل اجرا است. وی هم‌اکنون دومین سال از مدت محکومیت خود را سپری می‌کند.
۲۴. شهرام پورمنصور، تاریخ بازداشت: ۸ دی ۱۳۷۹، اتهام: هواپیماربایی، وی ابتدا توسط دادگاه انقلاب تهران به اعدام محکوم شد؛ این حکم در نهایت به حبس ابد تقلیل پیدا کرد. شهرام پورمنصور در ۱۷ سالگی بازداشت شده و اکنون بیستمین سال از مدت محکومیت خود را سپری می‌کند. آقای پورمنصور در حال حاضر در بند ۱۰ نگهداری می‌شود.
حق درمان و محرومیت زندانیان سیاسی از دریافت خدمات درمانی مناسب
حق درمان از جمله حقوق اساسی هر زندانی است که در قوانین داخلی، بین‌المللی و اسناد حقوق بشری به صراحت به آن اشاره شده است. در قوانین داخلی، مواد متعددی از آیین نامه اجرایی سازمان زندانها به بیماری زندانی و درمان او اشاره می‌کند. با این حال کارشکنی مسئولین زندان به بهانه‌های مختلف، باعث نقض حقوق زندانیان بیمار و به خطر افتادن جانشان می‌شود.
اعزام به مراکز درمانی زندانیان محبوس در زندان رجایی شهر همواره با سنگ اندازی مسئولان زندان و یا نهادهای امنیتی مواجه می‌شود. سعید ماسوری، حسن صادقی، مجید اسدی، شهرام پورمنصور، آرش صادقی، محمد بنازاده امیر خیزی، حمزه سواری، ابوالقاسم فولادوند و بابک دادبخش تعدادی از زندانیان سیاسی بیمار در این زندان هستند که تحت شرایط مذکور از دریافت خدمات پزشکی محروم مانده‌اند. 
شرح جزئیات بیماری‌های ۱۶ تن از زندانیان سیاسی در ادامه می‌آید:
۱. سعید ماسوری از مشکل خونریزی مجاری ادراری رنج می‌برد. وی در مراجعه ای که به بهداری داشته به تشخیص پزشک نیازمند سونوگرافی تشخیص داده شده اما با مخالفت امین وزیری، دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی از اعزام آقای ماسوری ممانعت به عمل آمده است.
۲. مطلب احمدیان مبتلا به عفونت بیضه و مثانه و همچنین آسیب‌های نخاعی است. وی از بیماری ارکیتیس (عفونت بیضه) و انتقال عفونت به مثانه رنج می‌برد و تاکنون تحت رسیدگی پزشکی قرار نگرفته است. عدم رسیدگی به وضعیت وی در حالی است که بیماری آقای احمدیان در حال پیشروی است. پزشک عمومی و متخصص عفونی در بهداری زندان اوین بارها تاکید کرده‌اند که این زندانی سیاسی حتما باید توسط جراح و متخصص اورولوژی معاینه شده و سونوگرافی و آزمایشات مربوطه صورت گیرد. به علاوه مطلب احمدیان به دلیل عارضه نخاعی باید هر شش ماه یکبار تحت آزمایش ام آر آی قرار گرفته و همچنین جهت جلوگیری از پیشرفت بیماری و درمان به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کند که تاکنون با دستور امین وزیری، دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی از اعزام وی جلوگیری شده است. آقای احمدیان چندی پیش به دلیل درد در ناحیه قلب و قفسه سینه به بهداری منتقل شد؛ نهایتا پس از معاینه و گرفتن نوار قلب، پزشک زندان اقدام به تجویز داروی قلب برای وی کرد.
۳. افشین بایمانی مبتلا به سنگ کلیه و دیابت است وی همچنین پس از سالها حضور در محیط نامناسب زندان از تیرماه سال ۹۶ دچار گرفتگی عروق قلب شده است. وی در اسفندماه ۹۸ به دلیل شرایط حساس بیماری باید به بیمارستان تخصصی قلب که در آنجا پرونده دارد منتقل می‌شد؛ با این حال مسئولان زندان در یک اقدام سلیقه‌ای تصمیم گرفتند او را به بیمارستان رجایی که مرکز تخصصی نیست و مدارکی از بیماری وی نیز در آنجا وجود ندارد اعزام کنند. به علاوه چندی پیش برای هفتمین بار در چهار ماه اخیر از آقای بایمانی نوار قلب گرفته شده و پزشک بهداری مجددا دستور اعزام به بیمارستان صادر کرده است.
۴. فرهنگ پورمنصور به دلیل پارگی تاندوم زانوی راست در ۲۵ مهر ۱۳۹۸ به بیمارستان مدنی اعزام و تحت عمل جراحی قرار گرفت. وی پس از عمل جراحی تحت ۲۰ جلسه فیزیوتراپی در بیمارستان مدنی نیز قرار داشت.
۵. حمزه سواری به دلیل وجود غده در ناحیه پشت زانوی پای راست دچار مشکل جدی در راه رفتن شده و درد شدیدی را نیز در این ناحیه تحمل می‌کند. آقای سواری همچنین از دیسک کمر و مشکلات ستون فقرات نیز رنج می‌برد. وی همچنین به بیماری واریکوسل مبتلاست که موجب درد شدیدی در ناحیه بیضه وی شده است. تاکنون با اعزام درمانی او با دستور امین وزیری، دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی مخالفت می‌شود. بنا به دستور پزشکان در صورت عدم درمان به موقع این غده باعث بروز مشکلات جدی تر حرکتی نیز خواهد شد. همچنین پزشکان برای دیسک کمر و درمان دردهای ستون فقرات وی فیزیوتراپی تجویز کرده‌اند که اقدامی در این خصوص نیز صورت نگرفته است.
۶. حسن صادقی مبتلا به آب سیاه چشم، فشار چشم و همچنین دردهای مفاصل از جمله درد زانوها است. بینایی چشم راست وی نیز به دلیل از میان رفتن عصب چشم کاهش یافته است. با این وجود با مخالفت امین وزیری، دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی تاکنون از اعزام وی ممانعت به عمل آمده است. به علاوه آقای صادقی به عفونت در انتهای معده و ابتدای روده کوچک و زخم معده نیز مبتلاست. حسن صادقی همچنین به دلیل شکستگی استخوان‌ها در ناحیه کف هر دو پا (به دلیل شکنجه‌های متحمل شده در دهه شصت) به سختی راه می‌رود و مجبور به استفاده از کفی طبی است.
۷. ابوالقاسم فولادوند مبتلا به گرفتگی عروق قلبی است با این وجود با مخالفت امین وزیری، دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی از اعزام وی ممانعت به عمل آمده است.
۸. هوشنگ رضایی مبتلا به بیماری دیابت است.
۹. مجید اسدی مبتلا به بیماری‌های گوارشی ازجمله زخم معده و زخم اثنی‌عشر است. وی همچنین از کیست کبد، دیسک کمر و بیماری آنکیلوزان اسپوندیلیت یا همان التهاب ستون فقرات، التهاب شبکیه و عصب هر دو چشم و دیسک کمر رنج می برد. آخرین اعزام آقای اسدی ۲۳ آذر ماه ۹۸ بود که پس از آن با مخالفت امین وزیری، دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی با اعزام وی مخالفت شد.
۱۰. مجید بنازاده امیرخیزی مبتلا به اختلال خواب، آرتروز زانو، دردهای مفاصل ازجمله درد زانو است. او همچنین از پارگی مینیسک زانو و مشکل پروستات نیز رنج می‌برد. آقای امیرخیزی به دلیل بیماری پروستات خود باید هر چند ماه یکبار تحت سونوگرافی قرار گیرد.
۱۱. ایرج حاتمی مبتلا به دیابت، چربی و کلسترول خون است.
۱۲. آرش صادقی در ایام زندان به نوع بدخیم سرطان استخوان به نام کندروسارکوما دچار شده و تحت عمل جراحی قرار گرفته است. با این حال محرومیت آقای صادقی از ادامه روند درمان باعث بروز مشکلات جسمی بسیاری علی الخصوص ناحیه جراحی شده بوده است. وی چندی پیش به دلیل گسترش بیماری و درگیری دو استخوان بالای سینه با بیماری کندروسارکوما مجددا تحت سی جلسه رادیوتراپی و حرکت درمانی قرار گرفت و آزمایش مجدد اسکن مغز استخوان موید علائم امیدوار کننده در بدن است. آقای صادقی از بیماری‌های دیگری از جمله آسم، کولیت روده، ناراحتی شدید معده و کلیه و… رنج می‌برد که همگی از عوارض اعتصاب غذای طولانی بوده و در سایه عدم رسیدگی بدتر شده است. اعزام آقای صادقی به بیمارستان جهت انجام رادیوتراپی به دستور پزشک و به دلیل شیوع کرونا به مدت یک ماه به تعویق افتاده و به نظر می‌رسد که بخش سرطان بیمارستان خمینی تهران موقتا به بیماران مبتلا به کرونا اختصاص داده شده است.
۱۳. بابک دادبخش علیرغم تشخیص مجدد و قطعی بیماری MDD، اختلال دو قطبی با علائم سایکوتیک، بدون توجه به نظر پزشکان در تاریخ ۹ مردادماه ۹۸ به دستور دادستانی و امین وزیری، دادیار ناظر زندانیان سیاسی از بیمارستان روان‌درمانی به زندان بازگردانده شد.
۱۴. علی اسحاق مبتلا به فشار خون، کولیت روده و مینیسک هر دو زانو است. وی همچنین حدود چهار سال پیش دچار سکته قلبی شد. آقای اسحاق به دلیل شیوع ویروس کرونا از اعزام به بیمارستان صرف نظر کرده است.
۱۵. لطیف حسنی مبتلا به بیماری قلبی است. وی از تابستان ۱۳۹۱ پس از سکته قلبی در زندان قرص قلب استفاده می‌کند.
۱۶. فرهاد فهندژ مبتلا به بیماری‌های گوارشی است و از بیماری قلبی نیز رنج می‌برد.
محرومیت از مرخصی و آزادی مشروط
۱. سعید ماسوری از ۲۰ سال قبل از اعزام به مرخصی محروم است.
۲. مطلب احمدیان از ۱۰ سال قبل از اعزام به مرخصی محروم است.
۳. فرهنگ پورمنصور از ۲۰ سال قبل از اعزام به مرخصی محروم است.
۴. محمد علی (پیروز) منصوری از ۱۳ سال قبل از اعزام به مرخصی محروم است.
۵. هوشنگ رضایی از ۱۰ سال قبل از اعزام به مرخصی محروم است.
۶. ابوالقاسم فولادوند از ۷ سال قبل از اعزام به مرخصی محروم است.
۷. اصغر پاداشی از ۱۲ سال قبل از اعزام به مرخصی محروم است.
۸. پیام شکیبا از ۳ سال ۶ ماه قبل از اعزام به مرخصی محروم است. همچنین دادستانی با آزادی مشروط پیام شکیبا که پیشتر توسط زندان ارسال شده، مخالفت کرده است.
۹. مجید اسدی از ۳ سال ۶ ماه قبل از اعزام به مرخصی محروم است. همچنین دادستانی با آزادی مشروط مجید اسدی که پیشتر توسط زندان ارسال شده، مخالفت کرده است.
۱۰. محمد بنازاده امیرخیزی از ۳ سال ۶ ماه قبل از اعزام به مرخصی محروم است. همچنین دادستانی با آزادی مشروط آقای بنازاده امیرخیزی که پیشتر توسط زندان ارسال شده، مخالفت کرده است.
۱۱. آرش صادقی از حدود ۵ سال پیش همزمان با آغاز دوره محکومیت خود از اعزام به مرخصی محروم است.
۱۲. دادستانی با آزادی مشروط لطیف حسنی که پیشتر توسط زندان ارسال شده، مخالفت کرده است.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید